Του Γ. Τεκίδη
Απρόσμενο, αλλά γεγονός. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης Σύριζα-ΠΣ, ΚΚΕ και ΜΕΡΑ25 υπέγραψαν κοινό κείμενο καταγγελίας της χουντικής κοπής – αποφασίζομε και διατάσσομε – απόφαση της κυβέρνησης για απαγόρευση της καθιερωμένης πορείας προς τιμή της φοιτητικής εξέγερσης του Νοέμβρη του ’73 καθώς και της συνάθροισης άνω των τριών ατόμων με πρόσχημα την πανδημία. Την περίεργη αυτή πανδημία, την εκλεκτική πανδημία, την πανδημία λάστιχο για την επικοινωνιακή χρήση της κυβέρνησης, αφού αυτή είναι ακίνδυνη στα παστωμένα με επιβάτες ΜΜΜ, στις αίθουσες των 27 και 28 μαθητών, στις δοξολογίες των εκκλησιών και επικίνδυνη σε οποιαδήποτε λαϊκή εκδήλωση που αντιστρατεύεται τις πολιτικές της.
Να την χαρακτηρίσουμε χαραμάδα ελπίδας την από κοινού πρωτοβουλία των τριών κομμάτων να καταδικάσουν την χυδαία απόπειρα για μερική έστω κατάργηση των λαϊκών ελευθεριών και την παραβίαση του ίδιου του συντάγματος που τις κατοχυρώνει; Ο χρόνος θα δείξει. Θα δείξει αν δεν ήταν ένα περιστασιακό πυροτέχνημα, μια διαμαρτυρία απέναντι στην ακροδεξιά κυβέρνηση Μητσοτάκη, που αποχαλινωμένη και δέσμια των ακραίων εντός και εκτός κυβέρνησης από ότι φαίνεται δεν διστάζει να μεταμορφωθεί σε μια χούντα με δημοκρατική προβιά. Γιατί αυτή είναι που επιμελώς στρώνει το έδαφος για την εμφάνιση των μεσαιωνικής πολιτικά προέλευσης κραυγών ακραίων, όπως του αστυνομικού έξω από το πολυτεχνείο «οι ερπύστριες στο δρόμο» ή του άλλου του πολλά υποσχόμενου για την δημοκρατία στελέχους της ΟΝΝΕΔ «άντε και στα τρένα» ή ακόμη και την προτροπή φιλοκυβερνητικού εντύπου «δείρετε τον Βαρουφάκη» αν αυτός επιχειρήσει να συμμετάσχει σε συμβολική έστω πορεία για το πολυτεχνείο.
Μπροστά λοιπόν στον κοινωνικό και πολιτικό ζόφο που απεργάζεται λόγω και έργω η σημερινή κυβέρνηση, το κοινό διάβημα των τριών προοδευτικών κομμάτων, μπορεί να σημαίνει και κάτι πολύ σημαντικό. Ίσως την χαραυγή μιας καινούργιας σχέσης, την αποκατάσταση μεταξύ τους κλίματος σταδιακά εμπιστοσύνης, την έναρξη συνομιλιών και ανταλλαγής απόψεων και θέσεων σε καίριας σημασίας ζητήματα που βασανίζουν τους εργαζόμενους και την χειμαζόμενη σήμερα κοινωνική πλειοψηφία. Την ιχνηλάτηση προοπτικών για σύμπλευση και κοινό αγώνα ανατροπής των αντιλαϊκών σχεδίων της νεοδεξιάς, που ουδόλως πια κρύβει τις προθέσεις της για επιβολή ενός αυταρχικού, αστυνομικού κράτους, ανάλογου και χειρότερου εκείνων των χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ.
Δεν είναι σίγουρα τα παραπάνω εύκολη υπόθεση, ούτε αναμένονται σύντομα θεαματικά αποτελέσματα. Είναι όμως υπόθεση που περνά από το χέρι των ηγεσιών και του κόσμου αυτών των κομμάτων, αρκεί να υπάρξει η αληθινή και ειλικρινής διάθεση για την επίτευξη αυτού του πολυπόθητου λαϊκού πόθου για στράτευση των προοδευτικών και αριστερών πολιτικών δυνάμεων στη βάση ενός δημοκρατικού ανατρεπτικού φιλολαϊκού σχεδίου. Η κομματική περιχαράκωση, η πολιτική μικροψυχία, η υστερόβουλη στόχευση ικανοποίησης μικροκομματικών επιδιώξεων, η στενάχωρη αναπόληση πικρών εμπειριών του παρελθόντος που θολώνουν κρίση και σκέψη, ναρκοθετούν το αίσιο τέλος, ακυρώνουν οποιαδήποτε προοπτική, δεν έχουν καμία θέση στην κοινή προσπάθεια.
Κοινή παραδοχή όλων είναι ότι η υπόθεση ανατροπής της πολιτικής νύχτας που χτίζει η νεοδεξιά κυβέρνηση Κυριάκου με τα πασιφανή ακροδεξιά έως και φασίζοντα χαρακτηριστικά, δεν είναι πλέον υπόθεση ενός κόμματος, μιας συλλογικότητας όσο δυνατή κι αν είναι αυτή, αλλά η συνεργασία και κοινή κάθοδος στη μεγάλη κοινωνική και πολιτική μάχη όλων των δημοκρατικών, προοδευτικών και αριστερών πολιτικών δυνάμεων. Εξάλλου επιθυμία αρραγής και πόθος διαχρονικός της συντριπτικής πλειονότητας του προοδευτικού, δημοκρατικού κόσμου, του κόσμου της αριστεράς, μηδέ εξαιρουμένου κι αυτού της κομμουνιστικής αριστεράς, ήταν και είναι η ακριβοθώρητη συνεργασία για το αυριανό όνειρο που μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Ας μην αναγκασθεί όλος αυτός ο κόσμος, ο κόσμος της προσμονής και της υπομονής, ο αναγκασμένος στο παρελθόν να καταπίνει απογοητεύσεις, πίκρες και ματαιώσεις, να ξαναψάλλει τους στίχους του εθνικού μας ποιητή «και ακαρτέρει και ακαρτέρει φιλελεύθερη λαλιά, ένα χέρι εκτύπαε τα\ άλλο από την απελπισιά».
ΥΓ . Θλιβερή εξαίρεση η απουσία από το κοινό διάβημα, αυτή του ΚΙΝΑΛ. Ακόμη και η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων στιγματίζει με ανακοίνωση της την κυβερνητική απαγόρευση που στοχεύει ευθέως στις συνταγματικά κατοχυρωμένες λαϊκές ελευθερίες. Που να διαφωνεί άραγε η Φώφη και απέχει; Που είσαι Ανδρέα να τους δεις.