Του Γ. Τεκίδη
Δεν είναι η πρώτη φορά που συναντάμε αυτή τη συμπεριφορά την απάνθρωπη, την στάση και πρακτική που απαξιώνει και υποβιβάζει σε απαξία την ανθρώπινη υπόσταση. Αυτό που συμβαίνει αυτές τις μέρες στα Καμένα Βούρλα, όπου ο ανεκδιήγητος εκεί Δήμαρχος περιστοιχισμένος από καμπόσους συντοπίτες του καμένους στη ψυχή και στο μυαλό, να πολιορκούν το ξενοδοχείο στο οποίο φιλοξενούνται ανήλικοι πρόσφυγες δέκα και δεκαπέντε ετών, προκειμένου να τους διώξουν αν όχι με το καλό, με τη βία και τις απειλές, ξεπερνά ακόμα και τις αντοχές και του πιο καχύποπτου και εχθρικά διακείμενου απέναντι σε πρόσφυγες και μετανάστες, ανθρώπου.
Είναι κοινή παραδοχή ότι τοπικές κοινωνίες, ιδιαίτερα στη νησιωτική μας χώρα έχουν ταλαιπωρηθεί και έχει δοκιμαστεί και η υπομονή τους από τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν και μάλιστα εν μέσω μιας μεγάλης οικονομικής κρίσης, και από την παρουσία μεγάλου, πολύ μεγαλύτερου αριθμού από αυτόν που θα άντεχαν, προσφύγων και μεταναστών. Τον λογαριασμό της δυστυχίας που έφτιαξαν τα συμφέροντα των ισχυρών του κόσμου με πιόνια τους επικηρυγμένους αυτού του πλανήτη, μπορούμε να καλούμε να τον καταβάλλουν τα θύματα; Γιατί αυτές οι συμπεριφορές και οι κανιβαλικές εκδηλώσεις αυτό μαρτυρούν. Ότι οι φταίχτες για τα δικά μας πάσης φύσης προβλήματα, οικονομικά κοινωνικά, των οποίων οι πηγές και οι αιτίες είναι γνωστές και μη εξαιρετέες, φταίνε οι στη πλειοψηφία τους κατατρεγμένοι και ανήμποροι, αυτοί που σαν άλλοι Χριστοί σέρνουν αναίτια τον σταυρό του μαρτυρίου στην πλάτη, οδεύοντας τον δικό τους Γολγοθά.
Οι ανερμάτιστες πολιτικές, ιδιαίτερα αυτής της κυβέρνησης, η έλλειψη σχεδίου και στρατηγικής για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης, η ηθελημένη κυβερνητική αδιαφορία για τα προβλήματα των εγκλωβισμένων στα νησιά μας προσφύγων με σκοπό την όξυνση των συνθηκών διαβίωσης τους, για να βλέπουν λένε τα κυβερνητικά φερέφωνα και να παραδειγματίζονται οι μελλοντικοί πρόσφυγες που θα ‘θελαν να περάσουν από τη χώρα μας με τελικό προορισμό τις χώρες της Ε.Ε.
Τα Καμένα Βούρλα, όπως και άλλες ανάλογες περιπτώσεις σε διαφορετικές περιοχές της χώρας, δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, ούτε τυχαίες. Δίχως την ανεξέλεγκτη ξενοφοβική ρητορική, την αμιγώς και ρατσιστική σε πολλές περιπτώσεις από επίσημα χείλη και πολιτικούς φορείς πέραν της ακροδεξιάς, ίσως να μην είχαμε Καμένα Βούρλα. Δίχως την απίστευτη πολιτική υποκρισία, το καλόπιασμα και το χάιδεμα των αυτιών του ακροδεξιού και φασιστικού ακροατηρίου από το κυβερνητικό κόμμα, το οποίο κρυφά και φανερά δακτυλοδείχνει σκουρόχρωμους και αλλόθρησκους ως μια από τις αιτίες για τα προβλήματα μας, πιθανόν να μην είχαμε Καμένα Βούρλα. Αν η στάση και οι πρωτοβουλίες του προκαθήμενου της εκκλησίας μας και της πλειοψηφίας του κλήρου δεν ήταν η προκλητική σιωπή, η ανοχή σε απάνθρωπες συμπεριφορές, η συμμετοχή ιερωμένων σε εκδηλώσεις μίσους και καταδίκης των σύγχρονων κολασμένων του 21ου αιώνα, μπορεί να μην είχαμε τα Καμένα Βούρλα της ντροπής και της απανθρωπιάς. Δίχως την καταγέλαστη και κατάπτυστη στάση αυτοδιοικητικών, να συναγελάζονται και να στοιχίζονται με τις απόψεις των τελειωμένων από αποθέματα ανθρωπιάς, μόνο και μόνο για την άγρα ψήφων, ίσως να μην αντικρίζαμε την σημερινή κατάντια με το όνομα Καμένα Βούρλα.
Πέρα και πάνω από όλα αυτά, εκείνο που προκαλεί ανατριχίλα και ένα βαθύ αναπάντητο γιατί, είναι ότι οι θλιβεροί πρωταγωνιστές αυτών των επεισοδίων στερούνται και του παραμικρού ίχνους ανθρωπιάς, ανοχής, κατανόησης και συμπόνιας μπροστά στην ανθρώπινη δυστυχία. Γιατί τι άλλο από ανείπωτη απανθρωπιά είναι το να κυνηγάς, να απειλείς, να βρίζεις και να χρησιμοποιείς βία απέναντι σε ανυπεράσπιστους, καταδιωκόμενους και προπάντων ανήλικους μετανάστες και πρόσφυγες, τους οποίους η απερίγραπτη κακία σου βάφτισε ως απειλή; Πολλοί από αυτούς μπορεί να αποτελούν και τμήμα του χριστεπώνυμου πλήθους, του πλήθους με τους μεγάλους σταυρούς, τις βαθιές γονυκλισίες και τις προσευχές προς Εκείνον, ο οποίος τους βλέπει και δακρύζει και θλίβεται.
ΥΓ. Απαντοχή και παρηγοριά οι κάτοικοι της Τήλου και η Δήμαρχος τους. Απαντοχή, παρηγοριά και ελπίδα η στάση και η ανθρωπιά της πλειοψηφίας των συμπολιτών μας στα νησιά του Αιγαίου, όταν από το 2015 ακόμη συνέτρεξαν με όλους τους τρόπους ανακουφίζοντας τους κυνηγημένους από τη δυστυχία τους.
Ίσως γι’ αυτό ακόμα ο ντουνιάς δεν πήρε τουλάχιστον ακόμη, του διαβόλου την κατρακύλα.