Του Γ. Τεκίδη
«Όχι, όχι» ακούγεται η απάντηση, «δεν είναι εδώ. Είμαι όμως εγώ το παρακράτος εδώ και παίρνω τη μαγκούρα μου και σας κυνηγώ». Έτσι είναι, και ποιος να το ’λεγε ότι εν έτει 2020, η ακροδεξιά στη χώρα μας, η ζυμωμένη και γαλουχημένη με τη ναζιστική θεωρία και την διαχρονικά παρακρατική δράση, θα μιλούσε σήμερα για παρακράτος του Σύριζα.
Οι άνθρωποι τελικά είναι άπαικτοι. Το θράσος και η χυδαιότητα της Μητσοτακικής ακροδεξιάς κυβέρνησης, αφήνουν κατάπληκτο ακόμη και τον πολιτικό και ιδεολογικό τους γεννήτορα, τον Γκαίμπελς. Εκείνον τον κουτσό με το διεστραμμένο μυαλό που ένα βήμα πριν τον τάφο του ξεστόμισε την απάνθρωπη απειλή «θα γυρίσουμε και η γη θα τρέμει», απειλή που οι απανταχού της οικουμένης φασίστες έχουν δέσει κόμπο και ομνύουν σ’ αυτή.
Το διαχρονικό παρακράτος, μιλάει για παρακράτος. Το παρακράτος συνυφασμένο με την δεξιά και κύρια την ακροδεξιά στο τόπο μας έχει μακρύ και δυσβάσταχτο παρελθόν για το οποίο θα χρειαζόταν κανείς αμέτρητες σελίδες περιγράφοντας τα κατορθώματα του. Όσες φορές γιγαντώθηκε με τις ευλογίες της επίσημης ηγετικής δεξιάς και του ξένου παράγοντα, προκειμένου να τιθασεύσει και να φράξει το δρόμο στη λαϊκή απαίτηση για ελευθερίες, δικαιώματα, δουλειά και ψωμί, έγραψε μαύρες σελίδες ποτισμένες με αίμα και δάκρυα. Το ακροδεξιό παρακράτος που στη ασύδοτη μορφή του έφερε σε αμηχανία και αδιέξοδα ακόμη και πρωθυπουργούς και αξιωματούχους της λεγόμενης μετριοπαθούς δεξιάς, οι οποίοι μπροστά στη βία και το χάος σήκωσαν ανήμποροι ψηλά τα χέρια.
Σήμερα βέβαια άλλαξαν τα πράγματα, άλλαξαν οι κοινωνικές συνθήκες, άλλαξε και το πρεστίζ του ντόπιου παρακράτους. Οι δεκαετίες της… ενδόξου παρακρατικής δράσης του ’50, του ’60 και του ’70, θεωρούνται ρετρό και εκ των πραγμάτων ξεπερασμένης μορφής δράση, από το σύγχρονο παρακράτος. Σήμερα στις τάξεις του δεν έχουν θέση περιθωριακοί τύποι, υπόκοσμος, τρίκυκλα, δωσίλογοι και ό,τι άλλο περιελάμβανε εκείνο το παρακρατικό μενού. Σήμερα το χτίσιμο του το έχουν αναλάβει πρώτης γραμμής ηγετικά και κυβερνητικά στελέχη, βαπτισθέντα εσχάτως στη δημοκρατική κολυμβήθρα (κατά την βάπτιση έκλαψαν πικρά εξαναγκασθέντες έστω για το θεαθήναι να αποκηρύξουν με μισόλογα το νεοναζιστικό τους παρελθόν), έχοντας ως καμουφλάζ έναν ψευδεπίγραφα φιλελεύθερο πρωθυπουργό, υπάκουο και αιχμάλωτο του γραβατωμένου παρακράτους.
Αυτό το σύγχρονο παρακράτος που εδραιώνεται καθημερινά με την βοήθεια ενός πρωτοφανούς μιντιακού ολοκληρωτισμού, κατάπιε το σκάνδαλο της SIEMENS, μεθόδευσε την φυγή του κολλητού της οικογένειας Μητσοτάκη, Χριστοφοράκου, του κυρίου αυτού που γλεντάει σήμερα στα Ευρωπαϊκά θέρετρα τρώγοντας και πίνοντας στην… υγειά του λαού μας. Αυτό το παρακράτος συγκαλύπτει με οποιοδήποτε μέσο και την δικαστική έρευνα του πολυθρύλητου πλοίου Noor1 με τους δυόμισι τόνους ηρωίνης. Μάρτυρες εξαφανίζονται και πεθαίνουν σαν τις μύγες, οι ανακριτές παραιτούνται από την έρευνα, μεταναστεύουν οικογενειακώς στην αλλοδαπή όπως η πρώτη στη σειρά ανακρίτρια που της ανέθεσαν την υπόθεση και ο ερευνώμενος ως ύποπτος για συμμετοχή στο κύκλωμα εμπορίας και διακίνησης ναρκωτικών, βαρόνος της ενημέρωσης και χορηγός της ΝΔ Ευάγγελος Μαρινάκης να δηλώνει ευθαρσώς και υπερηφάνως ότι αυτή η υπόθεση δεν θα φτάσει ποτέ στα δικαστήρια. Κάτι θα ξέρει για να το λέει.
Τυχαία άραγε όλα τα παραπάνω; Κι εσύ τυφλή μεν αλλά… αδέκαστη δικαιοσύνη πως θα πείσεις την κοινή γνώμη για την αντικειμενικότητα και την αποφασιστικότητα σου; Αυτό το παρακράτος σήμερα βαφτίζει σκευωρία το μέγα όνειδος, το κραυγαλέο σκάνδαλο της NOVARTIS κι ας βοούν τα στοιχεία μετά και τον πρόσφατο εξωδικαστικό συμβιβασμό της εταιρίας με τις ΗΠΑ προς αποφυγή δικαστικών περιπετειών, κι ας παραδέχεται ότι το μεγάλο κλεπτοκρατικό πάρτι με το φάρμακο στήθηκε στη χώρα μας. Στη χώρα μας όπου κυβερνητικοί αξιωματούχοι της περιόδου 2012-2014 στο υπουργείο υγείας δωροδοκούμενοι εφάρμοζαν τις εντολές της φαρμακοβιομηχανίας με τους ανάλογους τιμοκαταλόγους. Μεθόδευση και ισοπεδωτική προπαγάνδα για… σκευωρία του Σύριζα, που θα ζήλευαν και οι πλέον ταλαντούχοι σεναριογράφοι και σκηνοθέτες του κινηματογράφου.
Μπροστά σε αυτή την ιταμή αντιδημοκρατική ακροδεξιά πρόκληση, την ασίγαστη προσπάθεια άλωσης της δημοκρατίας, κατάργησης θεσμών και διαφάνειας, ένα είναι το χρέος και μία η απάντηση του δημοκρατικού κόσμου, της ριζοσπαστικής αριστεράς και όλων των δημοκρατικών συλλογικοτήτων: Φτάνει, ως εδώ. Τώρα είναι η ώρα της δημιουργίας και σφυρηλάτησης ενός δημοκρατικού αντιφασιστικού μετώπου αναχαίτισης και εξουδετέρωσης ενός μαύρου παρόντος και μέλλοντος για τη χώρα μας. Τώρα είναι η ώρα του ανατρεπτικού, ριζοσπαστικού και βαθειά δημοκρατικού σχεδίου ανάτασης σε όλα τα επίπεδα του τόπου μας. Ενός σχεδίου που θα δώσει ελπίδα και όραμα στους εργαζόμενους και τη νεολαία μας.
Σύριζα-προοδευτική συμμαχία, ο κόσμος περιμένει. Τι λες;