Του Γ. Τεκίδη
Και ο κάθε Βαξεβάνης που μετατρέπει την δημοσιογραφική πένα σε ρομφαία κατά δικαίων όπως ο σύγχρονος Μωυσής, ο κατά κόσμο Κυρ. Μητσοτάκης, ο πρωθυπουργός της χώρας. Της χώρας που κάτω από την δική του εμπνευσμένη και καμία σχέση έχουσα με τα γνωστά στερεότυπα και την πεπατημένη άλλων εποχών πολιτική καθοδήγηση, ο τόπος βαδίζει από τη μια επιτυχία στην άλλη, υπερνικώντας πανδημίες, λοιμούς, κατακλυσμούς, οικονομική κρίση και κάθε κακό που παραμονεύει στη στροφή και υπονομεύει τον πεφωτισμένο ηγέτη.
Και έρχεται τώρα ο κύριος αυτός, ο Βαξεβάνης μίσθαρνο όργανο του άλλου του αναρχοαναθρεμένου του Τσίπρα και των λοιπών εθνομηδενιστών Συριζαίων και ασχημονεί καλυπτόμενος από την δημοσιογραφική του ιδιότητα και αραδιάζει υπό μορφή αποκαλυπτικών ρεπορτάζ συκοφαντίες, υπερβολές και ψεύδη με ένα και μοναδικό στόχο, να πλήξει και να διασύρει το έργο μιας κυβέρνησης που θα μνημονεύεται από την ιστορία για το πρωτόγνωρο και ρηξικέλευθο έργο της. Φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά που ο εν λόγω και μερικοί άλλοι ζηλωτές της δόξας του, που καταφεύγουν στο είδος της δημοσιογραφίας όνειδος, της κίτρινης και βιτριολικής παραπληροφόρησης, της εκτέλεσης χαρακτήρων. Όλα αυτά με την ψευδεπίγραφη ετικέτα της δήθεν αντικειμενικής δημοσιογραφικής έρευνας που δεν φοβάται, ούτε υπολογίζει κόστος, αρκεί να βγει στο φως, λέει, η αλήθεια και τα πραγματικά γεγονότα. Γιατί για πραγματικά γεγονότα μας πλασάρει τα ρεπορτάζ και την έρευνα του, για παταγώδη κυβερνητική αποτυχία στην διαχείριση της πανδημίας, για τις ευθύνες του υπουργείου υγείας και του Θεόπνευστου πρωθυπουργού, για τις ζωές που χάνονται εκτός ΜΕΘ, μια που αυτές έχουν περιέλθει στην κατηγορία των ειδών πολυτελείας, για το εγκαταλειμμένο ΕΣΥ, για τα νοσοκομεία που κατάντησαν οίκοι ευθανασίας.
Τώρα τελευταία η δημοσιογραφική του αχρειότητα έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο με αφορμή τα επεισόδια και την διατάραξη της κοινωνικής ειρήνης που επιχειρούν κακοποιά αναρχοάπλυτα στοιχεία με τους συνοδοιπόρους τους του Σύριζα. Είναι αυτοί που βρίζουν και επιτίθενται αναίτια κατά των οργάνων της τάξης με αστείες δικαιολογίες και επιχειρήματα, μόνο και μόνο για να παρουσιάσουν τη χώρα μας στη διεθνή κοινότητα ως αναρχοκρατούμενη και την κυβέρνηση υπαίτια για τάχα ξυλοδαρμούς διαδηλωτών, αθρόες συλλήψεις και προσαγωγές, βασανισμούς κρατουμένων στην ΓΑΔΑ και άλλα αστεία. Υπό την δημοσιογραφική σκέπη φυσικά όλων αυτών, του Βαξεβάνη, ο οποίος έχει θέσει στη διάθεση των υπονομευτών της έννομης τάξης, των εχθρών της δημοκρατίας τα μέσα που διαθέτει, εφημερίδα και site, βυσσοδομώντας με πελάγη ψεύτικων ειδήσεων και γεγονότων με στόχο την κυβέρνηση. Που ζει ο κύριος αυτός, δεν βλέπει, δεν παραδειγματίζεται από τα δημοσιογραφικής αρτιότητας, δεοντολογίας και αντικειμενικότητας δελτία ειδήσεων των υπόλοιπων ιδιωτικών καναλιών και ιδιαίτερα των κρατικών;
Τελευταίο του δημοσιογραφικό αμάρτημα η δημοσίευση του εξώδικου που του έστειλαν όργανα της τάξης που παλεύουν μέρα – νύχτα στους δρόμους και τις πλατείες για την εμπέδωση της τάξης και της κοινωνικής γαλήνης, δαρμένοι και προπηλακισμένοι από τους απάτριδες αντιεξουσιαστές και τους συμμάχους τους, Τσιπραίους. Αυτούς λοιπόν, τους θεματοφύλακες της δημοκρατίας και υπερασπιστές της αξιοπρέπειας των πολιτών ο Βαξεβάνης τους περιγράφει ως βασανιστές των συλληφθέντων στα τελευταία γεγονότα, υιοθετώντας τους ισχυρισμούς των αναρχικών. Και όχι μόνο αυτό αλλά δημοσιεύει και τα ονόματα των αστυνομικών που υπογράφουν το εξώδικο, διαπράττοντας έτσι το έγκλημα της παράβασης προσωπικών δεδομένων.
Για όλα αυτά κ. Βαξεβάνη θα πληρώσετε ακριβό τίμημα. Αφού επιμένετε με αυτή την αδιαλλαξία να σέβεστε τον πολίτη και την κοινωνία και να τιμάτε έμπρακτα την δουλειά σας. Η Δημοκρατία κοπής Κυρ. Μητσοτάκη και των υπολοίπων της κυβέρνησης του ακροδεξιών νοσταλγών, μεθόδων πεφωτισμένων και μη δικτατόρων ανά τον κόσμο, δεν ξεχνά, δεν συγχωρεί.
ΥΓ: Ας είναι σίγουροι αυτοί που δουλειά τους εκ των πραγμάτων γίνεται λειτούργημα, ταγμένοι να το υπηρετούν με αξιοπρέπεια, είτε είναι δημοσιογραφία, είτε απονομή δικαιοσύνης, ότι αποτελούν το ύστερο αποκούμπι και την ελπίδα της χειμαζόμενης σήμερα κοινωνίας. Και γι’ αυτό αυτή η κοινωνία τους είναι ευγνωμονούσα.