Του Γ. Τεκίδη
Οι χθεσινές βουλευτικές εκλογές ανέδειξαν ένα πρωτόγνωρο πολιτικό σκηνικό και νέα δεδομένα. Η καθαρή, λεγόμενη νίκη της δεξιάς, αποτέλεσμα εν πολλοίς ενός χωρίς προηγούμενο κατάμαυρου καταιγισμού προπαγάνδας από όλα σχεδόν τα ΜΜΕ έντυπα και ηλεκτρονικά και η ενσωμάτωση σε αυτήν της ομογάλακτης πολιτικά ακροδεξιάς, θα αποτελέσουν εφεξής ένα εκρηκτικό κυβερνητικό σχήμα, από το οποίο τίποτα καλό δεν μπορούν να περιμένουν τα λαϊκά στρώματα και οι εργαζόμενοι. Και λέμε για ενσωμάτωση στη ΝΔ των ακροδεξιών, αφού σχεδόν σύσσωμη η νεοναζιστική ΧΑ μετακόμισε στο πατρικό της, από το οποίο όχι μόνο δεν αποκόπηκε ποτέ ουσιαστικά, αλλά σε δύσκολες πολιτικά περιόδους έβαλε πλάτη βοηθώντας το.
Δίπλα στη ΝΔ προέκυψε και ο μεταφραστής των επιστολών του Ιησού, ένα μόρφωμα ακραία συντηρητικό, εθνικιστικό, με θέσεις και απόψεις που παραπέμπουν σε ανατριχιαστικά άγριες πολιτικές περιόδους, που πληρώθηκαν με αβάστακτο πόνο, αίμα και δυστυχία στον τόπο μας και όχι μόνο. Το ΚΙΝΑΛ όλως παραδόξως καμαρώνει και δηλώνει ευχαριστημένο για την μικρή και δυσανάλογη των προσδοκιών του, αύξηση της δύναμης του. Μια αύξηση που παρασάγγας απέχει από την φιλοδοξία του να πρωταγωνιστήσει στην κεντροαριστερά και να δώσει τον τόνο στην μεγάλη δημοκρατική παράταξη. Από την άλλη το ΚΚΕ ακόμη μια φορά τα έβαλε με τον αγράμματο πολιτικά λαό που δεν καταλαβαίνει και ψηφίζει τις πολιτικές… ορντίναντσες του ιμπεριαλισμού και της πλουτοκρατίας, αντί να ενισχύσει το ίδιο.
Το πολιτικοθρησκευτικό απολίθωμα του Περισσού και οι κόκκινοι καρδινάλιοι, μαλωμένοι αρκετές δεκαετίες τώρα με την πραγματικότητα και την ίδια την ζωή και τις ανάγκες της, εξακολουθεί να ευαγγελίζεται την μεταθανάτια επανάσταση, όπου θα βρουν δικαίωση και ανάπαυση οι ψυχές των απανταχού αδικημένων. Επίσης αν η αυταρέσκεια και ο ναρκισσισμός και η αχαριστία είχαν κοινό όνομα, σίγουρα θα ονομάζονταν Βαρουφάκης. Ο κ. Βαρουφάκης ο ένας και μοναδικός στον κόσμο, πολυπράγμων και ασυναγώνιστος επί παντός επιστητού επιτέλους παίρνει την εκδίκηση του από τον Τσίπρα, εισερχόμενος στη βουλή, αποτελώντας και αυτός ένα κομμάτι του μέχρι πρότινος αντισύριζα μετώπου.
Ο Σύριζα παρά την βαριά και αναμενόμενη ήττα, κατά γενική ομολογία ούτε κατέρρευσε τελικά, ούτε επιτεύχθηκε η πολυπόθητη για το Κιναλ και την κ. Φώφη στρατηγική του ήττα. Κάτι που στενοχώρησε ιδιαίτερα την ηγετική ομάδα, στενοχώρια που δεν έκρυψε και δημόσια. Έτσι κατάφερε ο Σύριζα παρά την φθορά, τα λάθη και ότι άλλο δίκαια και άδικα του καταλογίζουν φίλοι και εχθροί να κρατήσει σχεδόν το σύνολό των δυνάμεων του, ξεπερνώντας το τριάντα τοις εκατό. Γεγονός που τον καθιστά αντικειμενικά κυρίαρχο στο χώρο της λεγόμενης κεντροαριστεράς και αριστεράς.
Αρκεί όμως έστω και αυτή η γλυκόπικρη διαπίστωση για εφησυχασμό και αδιαφορία; Όταν μάλιστα απέναντί σου έχεις μια κυβέρνηση που κανένας δεν κατάλαβε τι ακριβώς σχεδιάζει να κάνει, αλλά με μισόλογα μας προϊδέασε για την καταιγίδα μέτρων που θα πάρει, στοχεύοντας στην κατεδάφιση ότι με κόπους και θυσίες του λαού μας κτίστηκε τα τελευταία χρόνια. Αρκούν οι δυο-τρεις δεκάδες χιλιάδες μέλη του Σύριζα, αριθμός κραυγαλέα αναντίστοιχος με την πολιτική του επιρροή στην κοινωνία, να αποτελέσει ισχυρό βραχίονα υποστήριξης του αντιπολιτευτικού του έργου;
Ο ίδιος ο απερχόμενος πρωθυπουργός αναγνώρισε όχι για πρώτη φορά την αναγκαιότητα μετεξέλιξης του σημερινού Σύριζα σε μια μεγάλη προοδευτική, ριζοσπαστική και δημοκρατική παράταξη. Μια παράταξη στη οποία θα βρει καταφύγιο σύμπασα η κοινωνική αριστερά. οι κοινωνικές και κινηματικές συλλογικότητες, οι ανένταχτοι αριστεροί, οι συναγωνιστές, οι πιστοί στις ιδρυτικές διακηρύξεις του ΠΑΣΟΚ των πρώτων καιρών. Το φάντασμα των ακροδεξιών πολιτικών που γίνονται σύντομα πραγματικότητα δεν ξορκίζονται με μοναχικές πολιτικές πορείες, με γινάτια, με ιδεολογικές καθαρότητες και τσιτάτα και μεγαλόπνοα σχέδια που παραπέμπουν στον 25ο αιώνα. Η ώρα των μεγάλων αποφάσεων και των μεγάλων πολιτικών ρίσκων έφτασε. Η πρωτοβουλία για την μεγάλη πρόσκληση για διάλογο δίχως προκαταλήψεις, μίζερους και υστερόβουλους σχεδιασμούς, προς όλους τους ενδιαφερόμενους και αγωνιούντες για το μέλλον αυτού του τόπου δημοκράτες, αριστερούς, σοσιαλιστές και προοδευτικούς πολίτες, περνά από τα χέρια και την βούληση του προέδρου του Σύριζα.
Για την μεγάλη δημοκρατική, προοδευτική, αριστερή συμπαράταξη. Ήρθε η ώρα για την σύγχρονη, μεγάλη ΕΔΑ του 21ου αιώνα.