Του Δημητρίου Καραΐσκου, συνταξιούχου δασκάλου, πρώην δημάρχου Δίου
Αγαπητοί μου Πιεριείς
Μπορεί τα πολιτισμικά και τα πολιτιστικά αγαθά, καθώς και τα ανθρωπομορφικά χαρακτηριστικά, ακόμη και η έννοια της πατρίδας να χαρακτηρίζουν ένα έθνος, όμως αυτό που κυρίως κάνει τα έθνη διακριτά είναι η γλώσσα που οι πολίτες του μιλούν κι εκφέρουν τη σκέψη τους. Και βέβαια κάθε λαός για τη γλώσσα του καμαρώνει και είναι λογικό να την προστατεύει κιόλας.
Εμείς ως Έλληνες, όπως είναι φυσικό, για τη γλώσσα μας περηφανευόμαστε πως είναι μια από τις παλαιότερες και τις τελειότερες γλώσσες της οικουμένης. Περηφανευόμαστε πως τροφοδότησε όλες τις γλώσσες του κόσμου με λέξεις και έννοιες, κυρίως επιστημονικού και φιλοσοφικού χαρακτήρα ώστε κι αυτές να συμπληρωθούν, να εκσυγχρονιστούν και ν’ αποκτήσουν πλατύτερη έκφραση και πληρότητα. Περηφανευόμαστε πως μέσω αυτής δημιουργήσαμε τον μεγάλο και υπέροχο ελληνικό πολιτισμό, παγκοσμίως αποδεκτό, που τροφοδότησε με ιδέες κι αξίες όλους τους πολιτισμούς της γης.
Η ελληνική γλώσσα και ο ελληνικός πολιτισμός είναι, νομίζω, τα υπερόπλα της φυλής μας. Ως αξιοθαύμαστα κι αξιοζήλευτα και παγκοσμίως, όλοι θέλουν ν’ ακουμπήσουν σ’ αυτά και να επωφεληθούν από την αίγλη τους. Γι’ αυτό εξάλλου από τον ελληνισμό όλοι δανείστηκαν και δανείζονται. Ακόμη προσφάτως και οι Σκοπιανοί δε στάθηκαν τόσο στο νεοαποκτηθέν όνομά τους, που ισχυρίζονται ότι δέχτηκαν συμβιβασμό, όσο στη γλώσσα τους. Εκεί δεν έκαναν βήμα πίσω και με τη δική μας υποχωρητικότητα τη διατήρησαν ψευδεπίγραφα ως μακεδονική. Μέσω αυτής της κλοπής από τον ελληνισμό, και όχι μόνο, προσπαθούν να γίνουν διακριτή κρατική οντότητα. Και άλλοι λαοί πολιτισμένοι ή δήθεν πολιτισμένοι ή βάρβαροι, σε στιγμές κυρίως διχόνοιας και πτώσης του ελληνισμού, μας έκλεψαν ή μας λεηλάτησαν, εδάφη, ιστορία, πολιτισμό, μνημεία, έργα τέχνης, μάρμαρα, αγάλματα και άλλα πολλά. Όμως η γλώσσα μας, ότι και να δανείστηκαν από αυτήν οι άλλοι, παραμένει ως το κυρίαρχο στοιχείο που μας χαρακτηρίζει ως φυλή κι έθνος. Η ελληνική γλώσσα είναι αυτή που προσδιορίζει τον Έλληνα και τον ξεχωρίζει σε όποιο σημείο της γης κι αν βρίσκεται ή ζει. Αυτό το εθνικό αγαθό, όπως είναι φυσικό, δε θέλουμε ούτε να μας το υποβαθμίσουν, ούτε να μας το υπονομεύσουν, ούτε βέβαια να μας το στερήσουν.
Αναλογιστήκαμε όμως μήπως εμείς οι ίδιοι ως άτομα, φορείς και πολιτεία, απερίσκεπτα ίσως, κακοποιούμε, πλήττουμε και ζημιώνουμε τη γλώσσα μας; Και δεν εννοώ ότι γίνεται αυτό με τη γλωσσομάθεια που ήταν και είναι καλοδεχούμενη, επιδιωκόμενη και απαραίτητη. Μάλλον γίνεται με την ξενομανία και την ξενολατρία που μας διακατέχουν, που τις ανεχόμαστε κι αδιαφορούμε σε τέτοιο βαθμό ώστε να παίρνουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις και τάσεις κυριαρχικές.
Έτσι λοιπόν παρατηρούμε πως όπου και να γυρίσει το μάτι μας παντού ξενόγλωσσες πινακίδες και φράσεις. Λες και δε βρισκόμαστε στην Ελλάδα. Στα κάθε είδους μέσα ενημέρωσης ξενομανία στους τίτλους, στα προγράμματα, στην εκφορά του λόγου και πολλές φορές κακοποίηση της ελληνικής γλώσσας και στην ομιλία της και στη γραφή της. Σ’ αυτό το κακό που γίνεται δεν υστερούν καθόλου τα κρατικά μέσα ενημέρωσης και πολλοί άλλοι δημόσιοι φορείς. Στα περισσότερα επιστημονικά, πολιτιστικά, επαγγελματικά και άλλα γνωστικά πεδία πλεονάζουν οι ξένοι όροι. Σ’ όλους τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές υπερτερούν τα ξενόγλωσσα λογισμικά. Σ’ όλους τους επικοινωνιακούς αλλά και σε κάθε είδους διαδικτυακούς ιστότοπους και ιστοσελίδες δυστυχώς το ίδιο. Παντού η ξενομανία μας πνίγει και η ανοχή σε αυτήν αυξάνει. Χρειαζόμαστε λεξικά για να καταλάβουμε ως Έλληνες το τι συμβαίνει γύρω μας. Και το χειρότερο επακόλουθο με όλα αυτά που ανεχόμαστε γύρω από τη γλωσσά μας είναι ότι εθίζουμε τους νέους μας να μην επικοινωνούν στα διαδικτυακά μέσα και άλλου με ελληνική γραφή. Οι περισσότεροι επικοινωνούν με ξενόγλωσσα γραφικά στοιχεία ή στην καλύτερη των περιπτώσεων με ανάμεικτα, θεωρώντας το αυτό και ως φυσιολογικό. Πού μας οδηγεί άραγε αυτή η κατάσταση;
Ίσως κάποιος να αντιτείνει πως όλα αυτά είναι αποτέλεσμα της παγκοσμιοποίησης και του τουρισμού. Όσο για την παγκοσμιοποίηση φαίνεται μάλλον αναπόφευκτη, αλλά πρέπει σθεναρά ν’ αντιστεκόμαστε διαφυλάσσοντας ως κόρη οφθαλμού τη γλώσσα μας, την ελληνικότητά μας και τη θρησκεία μας, δηλαδή τις ρίζες μας. Να μην παραδοθούμε και μάλιστα οικειοθελώς. Και βέβαια σεβόμενοι πάντοτε τη διαφορετικότητα και προστατεύοντας την. Όσο για τον τουρισμό οι επισκεπτόμενοι τα μέρη μας έχουν ακούσει, και οι περισσότεροι έχουν γνώση, για την πατρίδα μας, τον ελληνικό πολιτισμό, τη φιλοσοφία, τα ήθη, τα έθιμα και ασφαλώς για τη γλώσσα μας. Θέλουν, σε όλους τους τομείς, να βλέπουν αυθεντικά πράγματα που θυμίζουν Ελλάδα και όχι μια κακόγουστη κατάσταση που δημιουργήσαμε και καθιερώσαμε τάχα για να τους προσελκύσουμε και για να συνεννοηθούμε καλύτερα μαζί τους.
Επιτρέψτε μου να διαπιστώσω πως στην καθημερινότητά μας και στην πράξη ολιγωρούμε για το πολυτιμότερο μας εθνικό αγαθό που είναι η γλώσσα μας. Δεν την υπερασπιζόμαστε και δεν την προστατεύουμε όσο πρέπει. Αδιαφορούμε και δεν κάνουμε αυτό που μπορούμε. Γιατί όλοι αν αισθανθούμε την ευθύνη μας, θα κατανοήσουμε πως μπορούμε να κάνουμε περισσότερα.
Όμως ακόμη περισσότερα μπορούν να κάνουν οι κάθε είδους υπεύθυνοι σ’ αυτόν τον Τόπο. Αρκεί ν’ αφυπνιστούν ή να τους αφυπνίσουμε.Πιστεύω πως επιβάλλεται οι πανεπιστημιακοί, οι εκπαιδευτικοί, οι επιστημονικοί, οι πολιτιστικοί, οι αθλητικοί,οι θρησκευτικοί, οι επαγγελματικοί, οι εργασιακοί και οι κάθε είδους φορείς να ενεργήσουν τα πρέποντα ως προς τη γλώσσα μας και μάλιστα τάχιστα. Επίσης η τοπική αυτοδιοίκηση επιβάλλεται ν’ αναλάβει πρωτοβουλίες και να μη δίνει την εντύπωση πως αντιμετωπίζει την όλη κατάσταση ως απαθής θεατής. Μα πάνω απ’ όλους επιβάλλεται η πολιτειακή, η πολιτική και η κυβερνητική ηγεσία να ενεργήσει και να ενεργεί μεθοδικά και προστατευτικά για τη γλώσσα μας. Θα έλεγα κι αποτρεπτικά σε κάθε ύποπτο και σκοτεινό σχεδιασμό γενικότερου αφελληνισμού.
Τέλος θα πρότεινα να δημιουργηθεί μία Ανεξάρτητη Αρχή προάσπισης, διαφύλαξης και διάσωσης της ΓΛΩΣΣΑΣ ΜΑΣ ώστε να μην αλλοιωθεί και να μη χαθεί. Να μείνει για να την παραδώσουμε κι εμείς στα παιδιά μας και στα εγγόνια μας, όπως την παρέδωσαν σ’ εμάς οι πρόγονοί μας. Για να μας χαρακτηρίζει ως ΕΛΛΗΝΕΣ.
Κατερίνη 20 Φεβρουαρίου 2019
Με τιμή,
Δημήτριος Γ. Καραΐσκος