«Δεν υπάρχει οροφή για τις ελληνικές εξαγωγές», «Ναι, οι εξαγωγές μας θα συνεχίσουν να κινούνται ανοδικά», «ο Έλληνας εξαγωγέας έχει προσαρμοστικότητα, θα εντοπίσει τα κενά που υπάρχουν στη διεθνή αγορά», «η ελληνική παραγωγή έχει διαμάντια που πρέπει να τα αναδείξουμε αξιοποιώντας την κουλτούρα μας αλλά και την αγάπη που έχουν οι ξένοι για την Ελλάδα».

Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον νέο πρόεδρο του Συνδέσμου Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος, του ΣΕΒΕ που πλέον αγκαλιάζει το σύνολο των Ελλήνων εξαγωγέων, στον κ. Γιώργο Κωνσταντόπουλο. Ο νέος πρόεδρος του ΣΕΒΕ, αντιπροσωπεύει έναν από τους δυναμικότερους κλάδους της ελληνικής οικονομίας, τον αγροτοδιατροφικό (Kωνσταντόπουλος Α.Ε. OLYMP), ενώ δραστηριοποιείται παράλληλα στον τουρισμό με το «Cavo Olympo».

Αλλά αυτή η πρώτη συνέντευξή του στη Voria.gr, δεν θα μπορούσε παρά να έχει ένα ευρύτερο χαρακτήρα γιατί ο κ. Κωνσταντόπουλος, έχει διαγράψει μια πολύ παραγωγική και μακρά πορεία σε διαφορετικούς τομείς δραστηριότητας. Έχει αφιερώσει πολλές δεκαετίες της ζωής του στην Ιατρική αλλά και στην πολιτική. Παιδίατρος αφιερωμένος στην Κοινωνική και Εφηβική Παιδιατρική, με χρόνια προσφοράς σαν ερευνητής και δάσκαλος στα πανεπιστημιακά έδρανα, αλλά  και επί σειρά ετών βουλευτής όπως και υφυπουργός Υγείας, ένας άνθρωπος με ξεκάθαρες αντιλήψεις και χειμαρρώδη λόγο που από τις 4 Ιουνίου πήρε στα χέρια του το τιμόνι του ΣΕΒΕ.

Αισιόδοξος μεν αλλά και πραγματιστής, καθώς η αισιοδοξία που τον διακρίνει, δεν σκιάζει την ικανότητα εντοπισμού των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο εξαγωγικός κόσμος. Έτσι λοιπόν, εξαρχής τονίζει: «Στη συμφωνία με τη FYROM δεν πήγαμε καλά προετοιμασμένοι για την προστασία των μακεδονικών εμπορικών σημάτων». Αλλά δεν είναι αυτός ο μοναδικός λόγος ανησυχίας και προβληματισμού για τις εξαγωγικές μας επιχειρήσεις.

Στην πρώτη του αυτή συνέντευξη ο κ. Κωνσταντόπουλος, απάντησε σε σειρά ερωτήσεων, έδωσε την προσωπική του οπτική για τα πράγματα, εξήγησε τις επιλογές του και φυσικά στόχευσε στα πιο καυτά ζητήματα που απασχολούν τις ελληνικές εξαγωγικές επιχειρήσεις,

  • Μετά τη διαδρομή ετών σε Επιστήμη και Πολιτική, πώς αποφασίσατε να γυρίσετε στο επιχειρείν αλλά και να διεκδικήσετε την προεδρία του ΣΕΒΕ;

«Η ζωή είναι κύκλοι, από εκεί που ξεκινάς, εκεί καταλήγεις. Γεννήθηκα μέσα στις ελιές, μεγάλωσα μέσα στις ελιές, σπούδασα από τις ελιές, ότι έκανα στη ζωή μου το έκανα μέσα από την οικογενειακή επιχείρηση. Σπούδασα Ιατρική, μετεκπαιδεύτηκα, έκανα ειδικότητα, μπήκα στο Πανεπιστήμιο, διδακτορικό, μπήκα αργότερα στην πολιτική και στο φυσικό μου χώρο, στο υπουργείο Υγείας. Όλα αυτά τα χρόνια όμως δεν είχα αφήσει την επιχείρηση, ακόμη και όταν ήμουν στο εξωτερικό. Έβλεπα τις γερμανόφωνες χώρες και όχι μόνο και από το 1990 άλλωστε ήμουν αντιπρόεδρος της εταιρείας στο διοικητικό συμβούλιο, ιδιότητα που άφησα μόνο όταν υπήρχε το ασυμβίβαστο για τους βουλευτές. Κάποια στιγμή παραιτήθηκα από το Πανεπιστήμιο γιατί ήθελα να ασχοληθώ με την επιχείρηση, από το 2015 επέστρεψα στην οικογενειακή επιχείρηση στην οποία πλέον μπαίνει και η τρίτη γενιά. Από την οικογενειακή επιχείρηση ξεκίνησα και σε αυτή θα κλείσω τη διαδρομή μου».

  • Ήσασταν για χρόνια δραστήριος πολιτικά, η πολιτική σας λείπει;

«Η πολιτική ήταν ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου, πολλά χρόνια στη Βουλή και με ένα ενδιάμεσο διάστημα τεσσεράμισι χρόνων στο υπουργείο Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης, ένα αντικείμενο που το ήξερα και το είχα αγαπήσει. Όλα όμως στη ζωή μας είναι πολιτική, κινούνται γύρω από την πολιτική και από πολιτικές αποφάσεις, οπότε η πολιτική είτε το θέλουμε, είτε όχι, υπάρχει σε όλα γύρω μας. Οπότε, με αυτή την έννοια, δε μου λείπει».

  • Όταν ενεργοποιηθήκατε ξανά στον επιχειρηματικό στίβο, βρήκατε τα πράγματα διαφορετικά;

«Τα πάντα έχουν αλλάξει, στις επιχειρήσεις γενικά, στον κλάδο μας ειδικότερα. Πριν δυόμισι χρόνια ενεργοποιήθηκα και στην ΠΕΜΕΤΕ, είμαι αντιπρόεδρος στην Πανελλήνια Ένωση Μεταποίησης και Τυποποίησης Επιτραπέζιας Ελιάς, σε έναν κλάδο δυναμικό με εξαιρετικές προοπτικές. Φυσικά όταν ασχολούμουν με τις εξαγωγές τη δεκαετία του 1980, ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Τότε ασχολούμασταν κυρίως με τις ethnic αγορές στην Κεντρική Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες, διαφορετικοί οι τρόποι, τα logistics, οι επικοινωνίες. Τότε ήμουν στην εποχή του telex και το fax. Στην πορεία του χρόνου, τους παραδοσιακούς πελάτες τους αντικατέστησαν οι μεγάλες διεθνείς αλυσίδες. Τότε ήταν άγνωστες λέξεις το private label, τώρα δουλεύουμε πολύ με PL, δουλεύουμε κυρίως με μεγάλες ποσότητες και όχι τόσο με μικρούς πελάτες και προσπαθούμε να κάνουμε ακόμη πιο γνωστό το προϊόν μας σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη».

  • Αναλαμβάνετε το τιμόνι του διευρυμένου ΣΕΒΕ, σε μια περίοδο που χαρακτηρίζεται από έντονη ρευστότητα και πολλά νέα δεδομένα. Ποιες είναι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα οι Έλληνες εξαγωγείς;

«Τότε χρειάζεται ο καλός καραβοκύρης, όταν το καράβι έχει φουρτούνες και οι φουρτούνες είναι πολλές. Όπως έχω πει επανειλημμένως, στα μαθήματά μου στο Πανεπιστήμιο, η προσαρμοστική ικανότητα είναι στοιχείο της νοημοσύνης, δηλαδή, πως στην περίπτωση των επιχειρήσεων, η ελληνική επιχείρηση θα προσαρμοστεί στις μεταβαλλόμενες συνθήκες της αγοράς διεθνώς αλλά και στη χώρα μας.

«Για παράδειγμα πρέπει να επιδείξουμε προσαρμοστικότητα για να χειριστούμε αποτελεσματικά ένα μείζον πρόβλημα, αυτό των τεραστίων αυξομειώσεων στην αγορά των πρώτων υλών, άρα και των μεγάλων αποκλίσεων στις τιμές. Πρόβλημα μέγα για τον αγροτοδιατροφικό κλάδο αλλά και πολλούς κλάδους της δομικής βιομηχανίας.

«Από εκεί και πέρα υπάρχουν τα θέματα του κοστολογίου που είναι κυριολεκτικά δυσβάσταχτα. Διαφορετικό είναι το ενεργειακό κόστος για τα ελληνικά προϊόντα και διαφορετικό για τα ομοειδή προϊόντα που παράγονται στο εξωτερικό. Το κόστος του δανεισμού, όλο το θέμα γύρω από το χρήμα και το κόστος του χρήματος. Κι ένα σωρό άλλα ζητήματα, για παράδειγμα φορολογίας, που κάνουν τον ανταγωνισμό πιο οξύ».

  • Πώς μπορεί η ελληνική εξαγωγική επιχείρηση να σταθεί στον ανταγωνισμό;

«Έχουμε και εμείς μερικά όπλα στα χέρια μας, που είναι η ταυτότητα και η ποιότητα των ελληνικών προϊόντων, στα αγροτοδιατροφικά φυσικά και η γεύση. Διεθνώς ξεχωρίζουν πολλά ελληνικά προϊόντα με ταυτότητα, όπως είναι το μάρμαρο, ένα διαμάντι πραγματικό, κι άλλα δομικά προϊόντα εξαιρετικής ποιότητας και ισχυρής εμπορευσιμότητας στις διεθνείς αγορές.

«Νομίζω ότι υπάρχει πεδίο πολλά υποσχόμενο για τις ελληνικές εξαγωγές, αρκεί να το πιστέψει κάποιος, να μπει δυνατά στον ανταγωνισμό. Εξάλλου οι αγορές αλλάζουν, να προσαρμοσθεί, να δει τι θέλει η αγορά διεθνώς, πού το θέλει, πως το θέλει. Πάντα υπάρχουν κενά για να καλύψει ο έξυπνος Έλληνας εξαγωγέας και νομίζω ότι έχει τη δυνατότητα να το κάνει. Όμως να τονίσω ότι τα κενά του χθες δεν έχουν καμία σχέση με τα κενά του σήμερα και τα κενά του αύριο. Χρειάζεται συνεχής προσπάθεια προσαρμογής στις μεταβαλλόμενες συνθήκες».

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ:

http://www.voria.gr/article/o-neos-proedros-tou-seve-milai-gia-to-mellon-ton-ellinikon-exagogon