Το βράδυ των Αγίων Θεοδώρων μαζευόταν όλες οι γυναίκες σ` ένα σπίτι, κάθε χρόνο και σε διαφορετικό αφού πρώτα έδιωχναν τους άντρες.
(Χαρακτηριστικό τραγούδι της βραδιάς «Γυναίκες που χορεύετε τους άντρες που τους έχετε»).
Η γιορτή ξεκινούσε από το βράδυ και τελείωνε το ξημέρωμα αφού οι γυναίκες δεν μπορούσαν να φύγουν μέσα στη νύχτα, δεν υπήρχαν φώτα στους δρόμους. Όλες οι γυναίκες έφερναν από τα σπίτια τους λίγο τυρί, ρύζι, ζάχαρη, αλεύρι για να φτιάξουν πίτες και πιλάφι (αυτά ήταν τα εδέσματα της βραδιάς).
Τραγουδούσαν και χόρευαν ως το ξημέρωμα και μάλιστα κάποιες (πιο τολμηρές) μασκαρευόταν και δεν αποκάλυπταν το πρόσωπό τους έως το τέλος της βραδιάς.
Η γιορτή αυτή συμβολίζει μια μορφή γυναικοκρατίας και αποτελεί αφορμή για μια μέρα απόδρασης των γυναικών από την καθημερινότητά τους και το φόρτο εργασίας τους.
Τα χρόνια πέρασαν και οι καιροί άλλαξαν με γρήγορους ρυθμούς, όμως τα ήθη και τα έθιμα παραμένουν και δίνουν το μήνυμα πως η παράδοση δεν πρέπει να χαθεί, πρέπει να τη σεβόμαστε να τη διατηρούμε και να περνάει από γενιά σε γενιά!
«Εμείς οι ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ ΔΙΟΥ προσπαθούμε όσο μπορούμε να διατηρήσουμε το έθιμο αυτό ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ που συμμετέχετε στο έθιμο μας και το κρατάμε ζωντανό.
ΑΦΙΕΡΩΣΤΕ λοιπόν μια μέρα στον εαυτό σας και ελάτε να ΓΛΕΝΤΗΣΟΥΜΕ ΟΛΕΣ ΜΑΖΙ …. ΤΟ ΑΞΙΖΟΥΜΕ …..ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ»
Το κείμενο είναι από το μέλος του Μ.Π.Σ. ΔΙΟΥ «OΛΥΜΠΙΟΣ ΖΕΥΣ» Στέλλα Σαφέτη