Σε πορεία απομάκρυνσης από τα διαχρονικά μηνύματα της γιορτής των Χριστουγέννων η Ελληνική κοινωνία.
Ας αφήσουμε το πνεύμα των Χριστουγέννων να μας αλλάξει προς το καλύτερο.
Προσεγγίζοντας ημερολογιακά τα Χριστούγεννα, τη μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης, επανέρχονται για ακόμη μια φορά στο προσκήνιο τα διαχρονικά μηνύματα της αγάπης, της χαράς και της ελπίδας, τα οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με αυτήν την πιο εορταστική περίοδο του χρόνου. Όμως κατά πόσο το πνεύμα αυτών των μηνυμάτων βρίσκει έδαφος εξάπλωσης στις καρδιές των Ελλήνων; Μήπως αποτελούν απλά κούφια λόγια, τα οποία επαναλαμβάνονται μηχανικά, στο πλαίσιο τυπικών ευχών, χωρίς ουσιαστικά να έχουν χειροπιαστό αντίκρισμα σε πράξεις και συμπεριφορές;
Τα περσινά Χριστούγεννα ήταν από τα πιο παράξενα που έζησαν οι Ελληνίδες και οι Έλληνες τις τελευταίες δεκαετίες… Μέσα σε συνθήκες κοινωνικής απομόνωσης, με περιορισμό και ωράριο στις μετακινήσεις, μακριά από συγγενείς, φίλους και γνωστούς, χωρίς αγκαλιές και φιλιά… Η καθεμία και ο καθένας ξεχωριστά κλήθηκε να νοηματοδοτήσει εκ νέου αυτή τη μεγάλη γιορτή, μέσα σε δυστοπικές συνθήκες, έχοντας ως κινητήριο δύναμη τη σκέψη ότι τελικά στο τέλος του τούνελ θα υπάρξει φως και παίρνοντας δύναμη από αγαπημένα πρόσωπα, ο στενός δεσμός με τα οποία καταργούσε τις αποστάσεις του χώρου… Δώδεκα μήνες μετά οι αναμνήσεις εκείνης της περιόδου φαίνεται να έχουν ξεθωριάσει πλήρως και οι πρωτόγνωρες καταστάσεις εκείνης της εποχής έχουν κλειστεί καλά στο συλλογικό σεντούκι της μνήμης…
Η μάχη με την πανδημία του κορωνοϊού συνεχίζεται και φέτος, με τον τραγικό απολογισμό των περίπου 20.000 απωλειών σε ανθρώπινες ζωές. Βέβαια, ο τρόπος αντιμετώπισης της νόσου Covid-19, τουλάχιστον με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, είναι εντελώς διαφορετικός σε σχέση με πέρυσι, καθώς η κοινωνία είναι ανοιχτή και οι δραστηριότητες (με τους όποιους περιορισμούς για όσους δεν έχουν εμβολιαστεί) είναι ελεύθερες για το σύνολο του πληθυσμού. Όμως, πέρα από το βαρύ φορτίο σε υγειονομικό επίπεδο, με τους θανάτους, τις διασωληνώσεις και τις νοσηλείες, ο ιός που απασχολεί εδώ και 2 χρόνια όλη την ανθρωπότητα έχει επηρεάσει δραστικά τους εσωτερικούς αρμούς της ίδιας της ελληνικής κοινωνίας, λειτουργώντας ως θρυαλλίδα εμφάνισης καινοφανών καταστάσεων.
Ένα τοξικό κλίμα αναδύεται σχεδόν σε όλες τις εκφάνσεις του δημόσιου και ιδιωτικού βίου, με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να το επιτείνουν. Το ζωνάρι είναι λυμένο συνεχώς για καυγά, κατά τη λαϊκή έκφραση, και η ενσυναίσθηση ουσιαστικά αποτελεί μια ουτοπία. Από τις συζητήσεις σε σπίτια και εργασιακούς χώρους ή τις κουβέντες σε καφετέριες και καφενεία, μέχρι τους τυχαίους διαλόγους σε δρόμους και πεζοδρόμια ή τα σχόλια και τις αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικά δικτύωσης, σχεδόν όλοι στην Ελλάδα αναζητούν τρόπο να επιβληθούν στον συνομιλητή τους. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες που φτάνουν πολλές φορές και στα όρια του μίσους, η αγάπη, ένα διαχρονικό μήνυμα των Χριστουγέννων, ψάχνει δίοδο για να φωλιάσει στην καρδιά των Ελλήνων…
Παράλληλα, η απαισιοδοξία για τα μελλούμενα, ο φόβος και η οργή είναι τα συναισθήματα που κυριαρχούν στην Ελληνική κοινωνία (εξαμηνιαίες τάσεις MRB, Δεκέμβριος 2021). Η μάχη με τον Covid-19, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη, χωρίς να διαφαίνεται στο άμεσο μέλλον το τέλος της πανδημίας, σε συνδυασμό με την οικονομική κατάσταση και το κύμα ακρίβειας σε βασικά αγαθά, τα οποία πιέζουν τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς, δημιουργούν εύλογα άγχος και ανασφάλεια στην πλειοψηφία των πολιτών. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες της πλήρους αρνητικής ψυχολογίας της κοινωνίας, η χαρά και ελπίδα, δυο ακόμη διαχρονικά μηνύματα των Χριστουγέννων, ψάχνουν δίοδο για να φωλιάσουν στην καρδιά των Ελλήνων…
Τα φετινά Χριστούγεννα, για τα οποία πλέον μετράμε αντίστροφα, θα εορταστούν σίγουρα διαφορετικά και κατά κοινή ομολογία με καλύτερο τρόπο, σε σχέση με τα περσινά. Για να αποκτήσουν όμως το νόημα που στο διάβα των αιώνων έχουν λάβει ως γιορτή, θα πρέπει η Ελληνική κοινωνία να αλλάξει ρότα, γιατί σε διαφορετική περίπτωση η κατάσταση θα γίνεται ολοένα και χειρότερη και τότε στο τέλος του τούνελ μπορεί να αρχίσει να αχνοφαίνεται ένα φως, αλλά αυτό να είναι από το… τρένο που έρχεται. Ας αποτελέσουν αυτά τα Χριστούγεννα το έναυσμα για να κάνουμε μέσα μας το πρώτο βήμα. Ας προσπαθήσουμε από εδώ και στο εξής να γινόμαστε μέρα με την ημέρα καλύτεροι άνθρωποι, με ό,τι διαχρονικά σημαίνει αυτό ως έννοια, μικραίνοντας το εγώ μας και δίνοντας χώρο στον άλλον… Ας αφήσουμε το πνεύμα των Χριστουγέννων να μας αλλάξει προς το καλύτερο!
Καλά Χριστούγεννα και χρόνια πολλά σε όλους με… αγάπη, χαρά και ελπίδα!
Σμαρώ Γιαννούλη