Οι εθνικές μνήμες δεν ξεθωριάζουν.
Αντιθέτως, τα χρώματα της νίκης και του αγώνα ξεπερνούν κάθε φθορά που φέρνει ο χρόνος.
Μια τέτοια μνήμη, μας γυρίζει και φέτος 108 χρόνια πίσω, στο νικηφόρο ξημέρωμα της 16ης Οκτωβρίου 1912. Το χάραμα εκείνο, έμελλε να είναι η απαρχή μιας νέας εποχής για την πόλη της Κατερίνης και όλης της Πιερικής γης.
Μετά από αιματηρή μάχη του Ελληνικού στρατού με τις τουρκικές δυνάμεις, οι οποίες υποχώρησαν μπροστά στη γενναιοψυχία και την αυταπάρνηση των Ελληνικών δυνάμεων, ο διοικητής της ελληνικής μεραρχίας δίνει διαταγή στο 21ο σύνταγμα, να ξεκινήσει τη λαμπρή πορεία του προς την πόλη της Κατερίνης.
Το ημερολόγιο έγραφε 16 Οκτωβρίου 1912 και το περήφανο ελληνικό φρόνημα έγραφε μία νέα φωτεινή σελίδα στην ιστορία του νεότερου Ελληνικού Έθνους.
Στις 7.30 το πρωί, οι κάτοικοι της πόλης μας υποδέχονται πανηγυρικά τον απελευθερωτή στρατό, ανεμίζοντας τις ελληνικές σημαίες.
Η ένδοξη πορεία εκείνης της ημέρας σηματοδότησε την πορεία της πόλης μας στο φως. Στην ευημερία, στην πρόοδο και στην ανάπτυξη, μακριά από το σκοταδισμό και την υποταγή.
Η μέρα αυτή δεν μπορεί παρά να είναι για όλους εμάς σύμβολο Πορείας, σύμβολο νίκης.
Σύμβολο νίκης κατά οποιουδήποτε δυνάστη, πορεία νικηφόρα, προσανατολισμένη στην υπεράσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας.
Σήμερα η Κατερίνη γιορτάζει και θυμάται.
Θυμάται και τιμά το αίμα και τη θυσία των προγόνων.
Γιορτάζει την Απελευθέρωση των εδαφών, των σωμάτων, των ψυχών.
Σ’ αυτή τη γιορτή ας συμμετέχουμε όλοι.
Με πίστη στη μνήμη των ηρώων του χθες.
Με όρκο στη συνέχιση της θυσίας τους, Αύριο και Πάντα!