Η Σκιάθος μπορεί δικαίως να πανηγυρίζει. Από τον Παπαδιαμάντη είχε να δει ευπώλητο συγγραφέα, τον Γιώργο Αγγελόπουλο ή αλλιώς Ντάνο, που σε συνέντευξή του δήλωσε πως στη ζωή του έχει διαβάσει 8 βιβλία και το δικό του τού άρεσε.
Άρθρο του Νίκου Μάστορα στην εφημερίδα «Έθνος»
Ανάμεσα στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, στους Θησαυρούς του Αγίου Όρους και στα άλλα ιστορικά και επιστημονικά βιβλία της Εκδοτικής Αθηνών, το βιβλίο του Ντάνου.
Κι έξω από τα γραφεία της Εκδοτικής, πλήθος ανυπόμονων αναγνωστών -η καλύτερα θαυμαστών;- να περιμένουν μέσα στο κρύο για να απολαύσουν από κοντά τον συγγραφέα, παρότι μάζεψε το …αντίθετο των καλών κριτικών. Πως να το κατατάξεις το φαινόμενο; Και που; Τι να πεις όταν η λατρεία του σελέμπριτι μεταμφιέζεται σε φιλαναγνωσία; Πως να αντέξεις την εικόνα της ουράς για ένα βιβλίο με υπογραφή του Ντάνου;
Όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με τέτοιες θεότητες και τους ακολούθους τους, δεν έχεις παρά να θαυμάσεις την ζωηρότητα των ανθρώπων. Που αποδέχονται το στήσιμο σε μια ουρά για να θαυμάσουν το είδωλο, τον λατρεμένο τους Ντάνο και να μυρίσουν τρυφερά τις σελίδες του πονήματός του. Το οποίο, φυσικά, θα πληρώσουν για να το διαβάσουν. Δεν θα ΤΟΥΣ πληρώσουν. Κι εκεί κάθε σχόλιο, κάθε ιδέα κριτικής αυτοκτονεί. Ίσως να είχε κάτι να πει γι αυτούς ο Φλωμπέρ. Ο οποίος έγινε διάσημος από τη Μαντάμ Μποβαρύ και την Αισθηματική Αγωγή, όμως ο ίδιος θεωρούσε απόσταγμα της σκέψης του το ημιτελές “Μπουβάρ και Πεκισέ” ( εκδόσεις Πόλις -μετάφραση Αχιλλέας Κυριακίδης).
Το βιβλίο αυτό, από τα πιο στριφνά και δυσνόητα της εποχής, περιγράφει την περιπέτεια δύο Παριζιάνων αντιγραφέων όχι και τόσο έξυπνων, που γνωρίζονται τυχαία και συνδέονται με στενή φιλία, εγκαταλείπουν την Πόλη του Φωτός κι εγκαθίστανται κάπου στη Νορμανδία. Εκεί αρχίζουν να ασχολούνται με όλα όσα γνώριζε ο κόσμος την εποχή του Φλωμπέρ: από κηπουροί ασχολούνται με τις θετικές επιστήμες και καταλήγουν στη φιλοσοφία και τη θρησκεία. Μόνο που είναι ανόητοι, οπότε δε βρίσκουν νόημα πουθενά, και ξαναρχίζουν να αντιγράφουν.
Όπως θα το τοποθετούσε ο Μaurizio Ferraris, συγγραφέας του βιβλίου « Η βλακεία είναι σοβαρή υπόθεση» (μετάφραση Κατερίνα Γούλα, εκδ. Κέδρος) άνθρωποι όπως αυτοί κατορθώνουν «να μετατρέψουν ολόκληρη τη φιλοσοφία της ιστορίας σε μια εποποιία της βλακείας». Γιατί; Μα επειδή «ένας φτωχομαλάκας, που έχει τόση εξυπνάδα όση κι ένα άδειο τασάκι, νομίζει ότι ζει σε βιντεοπαιχνίδι και ό,τι ξέρει για το Κοράνι είναι μόνο κάτι ερμηνείες που έχει διαβάσει στο ίντερνετ». Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον δικηγόρο του Σαλάχ Αμπντεσλάμ, ενός από τους δράστες της επίθεσης της 13ης Νοεμβρίου 2015 στο Παρίσι. Έχουμε μπροστά μας τη νιοστή απόδειξη της βλακείας ως ρίζας του κακού, η οποία υπονοεί ότι ένα οποιοδήποτε τέρας, όπως ο Φρανκενστάιν ή το Γκόλεμ, είναι πάνω απ όλα ένας βλάκας, ένας foreign fighter, ή ένα βλαστάρι καλής οικογενείας που με τέσσερα φιλαράκια του αποφασίζει να κάνει μια σφαγή στην Ντάκα».
Ας μην είμαστε όμως άδικοι: ο Ντάνος δε διέπραξε καμιά σφαγή, αν εξαιρέσουμε ότι «καθάρισε» όλους τους συμπαίκτες του στο Survivor. Κι έτσι, απαλλαγμένος από τα αιματηρά επακόλουθα της μοχθηρής βλακείας, μπόρεσε να εξελιχθεί. Εκεί που τριπλοφιλούσε τα κομποσκοίνια του προτού εκτοξευτεί σαν αίλουρος στους στίβους μάχης, έγινε ηθοποιός και τώρα συγγραφέας αυτοβιογραφούμενος. Με ευρύ κύκλο θαυμαστών, πρόθυμων να υποστούν την ταλαιπωρία της ουράς μέσα στο κρύο για την υπογραφή του.
Η Σκιάθος μπορεί δικαίως να πανηγυρίζει. Από τον Παπαδιαμάντη είχε να δει ευπώλητο συγγραφέα. Και κυρίως, η εκμετάλλευση της χαζομάρας των άλλων προς ίδιον όφελος, είναι χαρακτηριστικό εξυπνάδας.
Σημείωση:
Με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου «Ντάνος: Μια αφήγηση στην Αυγή Σαββίδου» από την εκδοτική Αθηνών, ο Γιώργος Αγγελόπουλος έκανε ένα live story στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram, στο οποίο μίλησε για την αυτοβιογραφία του.
Το βιβλίο του περιλαμβάνει προσωπικές εμπειρίες, βιώματα, σημαντικά γεγονότα της ζωής του, τις δυσκολίες που πέρασε στο παρελθόν, τα μαθήματα που πήρε, αλλά και άγνωστες πτυχές του εαυτού του, που δεν γνωρίζουν ούτε τα κοντινά του άτομα.
https://www.instagram.com/p/BuEUnW1HiCj/?utm_source=ig_embed
«Ελπίζω να σας αρέσει, εμένα μου άρεσε. Οι σελίδες θα είναι 160, σε κάθε αρχή του κεφαλαίου θα υπάρχει μια φωτογραφία που θα είναι σχετική με το κεφάλαιο που ακολουθεί».
«Οι άσχημες κριτικές είναι το αντίθετο από τις καλές κριτικές. Δεν είμαι στο χώρο του βιβλίου, ούτε έχω διαβάσει 1.000 βιβλία. Έχω διαβάσει 8» είπε, αλλά πιστεύει πως το δικό του είναι πολύ καλό.