Aποκλειστική συνέντευξη στον δημοσιογράφο Νίκο Κολίτση
H ηθοποιός, σκηνογράφος και ενδυματολόγος, Χριστίνα Κουλουμπή, γυρίζει… χορεύοντας Βαλς, τις σελίδες των παραμυθιών της παιδικής μας ηλικίας και στο peak της αντίστοιχης καλοκαιρινής θεατρικής περιοδείας, γίνεται, για χάρη του Fairytales, για, μία ακόμη φορά, με χαρακτηριστική ευκολία -είναι η αλήθεια- παιδί. Με παρότρυνση, μάλιστα, του αυγουστιάτικου φεγγαριού και… του δημοσιογράφου Νίκου Κολίτση, ανοίγει το σεντούκι της καρδιάς της και ξετυλίγει το κουβάρι της φαντασίας της, σε μια συνέντευξη “out of the box”, όπως παραδέχεται αφοπλιστικά και η ίδια, γιατί…”θέλω ν’ ακούσω, να νιώσω, να εμπιστευθώ ή ν’ απορρίψω και να ελευθερώσω τη Χριστίνα μου, έτσι ώστε να κάνει αυτό που θα ωφελήσει εκείνη και τους άλλους”.
Δίπλα σε κάθε τίτλο από τα έξι παραμύθια της θεατρικής παράστασης «Βαλς με παραμύθια», που συνοδεύονται από τις μελωδίες και τα τραγούδια του Γιόχαν Στράους, βάλτε παρακαλώ έναν τίτλο ή μια ολόκληρη πρόταση, που να συνδέεται με τον εαυτό σας παιδί!
Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΚΟΚΚΙΝΟΤΡΙΧΗΣ – Τα μάτια της ψυχής είναι που βλέπουν την αλήθεια!
Η ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΑ ΚΑΙ Ο ΒΑΤΡΑΧΟΣ – Όλα τα ζωντανά πλάσματα, αλλά και τα άψυχα πράγματα αξίζουν τον σεβασμό μας!
Ο ΣΠΟΡΟΣ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ – Η αλήθεια και η εντιμότητα, “ανθοφορούν”!
ΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΤΗΣ ΒΡΕΜΗΣ – Ένας για όλους κι όλοι για έναν!
Ο ΠΙΝΚ ΚΑΙ Η ΠΟΝΚ – Στην ανάγκη ανακαλύπτουμε την κρυμμένη δύναμή μας!
Η ΧΡΥΣΗ ΧΗΝΑ – Η καλοσύνη φέρνει πλούτο ανεκτίμητο!
Ποια είναι η πιο παράξενη ιστορία που σας έχει συμβεί, ως παιδί και ως ενήλικα;
Αυτό που έχει μείνει ανέκδοτο στην οικογένειά μου, είναι όταν γεννήθηκε ο αδερφός μου (που μέχρι τότε, επιθυμούσα ν’ αποκτήσω με λαχτάρα)! Οι γονείς μου, προφανώς επειδή αντιλήφθηκαν ότι είχα σκάσει από τη ζήλεια μου, για να μου “χρυσώσουν” το χάπι της κατάργησης της μοναδικότητας, σ’ εμένα την πρωτότοκη, έλεγαν μεταξύ τους πόσο άσχημος ήταν (το κουκλάκι), ο αδερφούλης μου! Γεμάτη ικανοποίηση εγώ, είχα διαδώσει το χαρμόσυνο νέο, εστιάζοντας βέβαια στο πώς φαινόταν το νεογέννητο μωράκι!!! Το αποτέλεσμα ήταν να ρωτάνε τη μαμά μου, οι φίλες μου από τα απέναντι μπαλκόνια φωνάζοντας: “Κυρία Κάααααρμεν, το τέεεερας τι κάνει;”!!!”
Bάλτε μας στο δημιουργικό σας εργαστήριο. Περιγράψτε μας μια τυπική ημέρα δημιουργίας με λέξεις και εικόνες.
Φως γεμάτο ήλιο- Νερό- Πρωινό, καφές με μέλι-Χάδια στην Λάκσμι (το άσπρο σκυλάκι μου)-Μουσική στο ραδιόφωνο- Πηγαίνω στο εργαστήρι μου- Έρευνα- Έμπνευση- Χρώματα- Συναντώ συνεργάτες- Αγαπώ κι αγαπιέμαι!
Τι θα σας έκανε να χειροδικήσετε;
Όταν ήμουν πιο μικρή πολλά. Φαινόμουν ήρεμη, αλλά ήμουν οργισμένη. Τώρα “μετράω μέχρι το δέκα”!!! Η βία, σωματική αλλά και λεκτική, είναι σίγουρα πράξη που απεχθάνομαι!
Ποια είναι η μεγαλύτερη πολυτέλεια που επιτρέπετε στον εαυτό σας;
Ακούω το κορμί μου! Ακόμα και σε περιόδους που οι ρυθμοί είναι εξαντλητικοί, βρίσκω χρόνο να φεύγει το μυαλό!
Tι θα βρει κάποιος αν ανοίξει την τσάντα σας;
Την Άρτα, τα Γιάννενα αλλά και… πολλά από τα νησιά!!! Αστειεύομαι, αλλά πραγματικά πολλές φορές βάζω το χέρι μέσα και… βγάζω “χρησιμότατους θησαυρούς”!
Bλέποντας τα πράγματα από απόσταση, πόσο ενδιαφέρουσα και με στοιχεία παραμυθιού είναι η ζωή σας;
Η ηρωίδα του παραμυθιού μου είναι μια γυναίκα που αγαπά να φτιάχνει, αλλά και να γκρεμίζει, αν τα υλικά αποδεικνύονται φθηνά…
Zήσατε ή ζείτε ποτέ με βάση το moto: «Αν κάποιος μου πει τι θα κάνω, εγώ απλώς θα κάνω το αντίθετο»;
Κι αυτό, πιο μικρή το έκανα! Τώρα πιστεύω πολύ στη διάκρισή μου! Θέλω ν’ ακούσω, να νιώσω, να εμπιστευθώ ή ν’ απορρίψω και να ελευθερώσω τη Χριστίνα μου, έτσι ώστε να κάνει αυτό που θα ωφελήσει εκείνη και τους άλλους! Χωρίς σκλαβωμένους εγωισμούς…
Η συνεχής ενασχόλησή σας με το θέατρο σε πολλές και διαφορετικές εκφάνσεις του, σας επιτρέπει να το ευχαριστηθείτε αγνά, σαν παιδί; Αν ναι, με ποιο τρόπο;
Όταν πάω να δω θέατρο, όπως και κινηματογράφο, επιθυμώ να γοητευθώ! Πιστεύω στη δύναμη της “μεταμόρφωσης”, που κρύβει το δημιούργημα τόσων πολλών καλλιτεχνών μαζί!Είναι σαν να συναντιέμαι μ’ όλες αυτές τις ψυχές που επένδυσαν χρόνο, ταλέντο, μεράκι και μου πρόσφεραν κάτι από το δικό τους όραμα! Αυτό δε σημαίνει ότι είμαι εύκολη κριτής ούτε ότι εκ προοιμίου μου αρέσουν όλα! Σίγουρα, όμως, είμαι απόλυτα ανοιχτή, γιατί λατρεύω την ανοιχτωσιά που έχουν τα παιδιά.
Θα είχατε ακολουθήσει αυτόν τον δρόμο ακόμη κι αν δεν είχατε γεννηθεί στην οικογένεια που γεννηθήκατε ή θα είχατε κάνει κάτι διαφορετικό; Aν όχι, ποιο φαντάζεστε ότι θα ήταν αυτό;
Αν η αλήθεια μας μπορούσε να εξηγηθεί με λογική… είμαστε σίγουρα ένας συνδιασμός γενετικού υλικού αλλά και επίδρασης από το περιβάλλον, που είναι δύσκολο να ξέρεις, τι αποτέλεσμα θα έχει… Στη δική μου περίπτωση, όπως και στον αδερφό μου, τον Βίκτωρα Κουλουμπή, η καλλιτεχνική υπόσταση των γονιών μας δεν ήταν καθόλου αποτρεπτική! Ίσα ίσα, είμαστε δυο λουλουδάκια που ποτίστηκαν, μεγάλωσαν και συνεχίζουν να μεγαλώνουν αναζητώντας τον δικό τους ήλιο!
Πως καταφέρνει κανείς να εξελίσσεται, με το πέρασμα του χρόνου, εντός κι εκτός θεάτρου;
Πιστεύω ότι το μυστικό κρύβεται στην επιθυμία!Αν σ’ ενδιαφέρει να διαβείς αυτό το μονοπάτι και να μη μένεις στάσιμος, αν χαίρεσαι με τις εναλλαγές και τις προκλήσεις που συναντάς σ’ αυτό το όμορφο ταξίδι της ζωής (που δεν ξέρεις πού θα σε πάει, απλώς ελπίζεις να σε πάει στα καλύτερα…), δε γίνεται να μην εξελιχθείς… Γεννιόμαστε, αναπτύσσουμε κάποιες ικανότητες αλλά και ελαττώματα… Αν είμαστε τυχεροί, όσο ζήσουμε θα γνωρίσουμε τον αληθινό μας εαυτό! Κι αυτό που γνωρίζουμε στον πυρήνα του, το αγαπάμε! “Γνώθι σ’αυτόν”, έλεγε ο Σωκράτης, όχι άδικα!
Τις περισσότερες φορές σας περιγράφουν ως αντισυμβατική. Υπάρχει κάτι στο οποίο είστε απόλυτα συμβατική;
Τι σημαίνει η λέξη “συμβατική”; Τυπική χωρίς ουσία… ε, όχι… Θέλω να ζω ουσιαστικά κι αληθινά!
Σας ευχαριστώ για τις καθόλου τυπικές αλλά ουσιαστικές ερωτήσεις
https://fairytalesbysapaidousi.blogspot.com/2019/08/blog-post.html