Η Εύα Καϊλή συμπεριλήφθηκε στη λίστα των 20 βουλευτών με το πιο ισχυρό δίκτυο εντός Ευρωβουλής, μετά από σχετική έρευνα για τις περισσότερες διακρατικές και διακομματικές συνεργασίες μεταξύ των ευρωβουλευτών. 

Η πρόταση τροπολογιών από πλευράς ευρωβουλευτών καταλαμβάνει ένα σημαντικό κεφάλαιο στην ατζέντα των δραστηριοτήτων τους εντός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ενώ προϋποθέτει συνεργασίες στρατηγικής σημασίας με στόχο την προώθησή τους.

Ο δείκτης του ισχυρού δικτύου και της αλληλεπίδρασης αποκτά ιδιαίτερη και ξεχωριστή βαρύτητα για το status τους, αναδεικνύοντας την προσωπικότητα και την επιρροή τους, πέρα από τα στενά κομματικά όρια, τις πολιτικές ομάδες ή και τις χώρες από όπου προέρχονται..

Αυτό εκφράζει και η πρόσφατη έκθεση του VoteWatch που έθεσε ως πεδίο αξιολόγησης τις συνεργασίες των ευρωβουλευτών διαφορετικών πολιτικών ομάδων και εθνικοτήτων, εξετάζοντας τις πολιτικά ετερόκλητες «συμμαχίες» για την προώθηση και –εν τέλει- την έγκριση μιας τροπολογίας.

Στη λίστα των 20 βουλευτών με το πιο ισχυρό δίκτυο στο Ευρωκοινοβούλιο συμπεριλήφθηκε και η Εύα Καϊλή, η οποία τοποθετήθηκε στη θέση «13» για τις πολιτικά πολυδιάστατες συνεργασίες που αναπτύσσει με βουλευτές άλλων ομάδων και εθνικοτήτων.

Αναφορικά με το VoteWatch, πρόκειται για έναν έγκριτο ανεξάρτητο μη κομματικό οργανισμό που συλλέγει ένα ευρύ σύνολο πολιτικών δεδομένων, το οποίο, μεταξύ άλλων, χαρτογραφεί τις θέσεις των βουλευτών του ΕΚ.

Σε αυτό το πλαίσιο, λοιπόν, έγινε και μία ενδελεχής έρευνα, που συμπεριλαμβάνει και διαγραμματική απεικόνιση, εξετάζοντας ποιοι ευρωβουλευτές είναι πιο ανοιχτοί σε συνεργασίες, έχοντας δημιουργήσει ένα ισχυρό δίκτυο χάρη στην επιρροή που ασκούν σε συναδέλφους άλλων πολιτικών ομάδων. Ουσιαστικά, αξιολογείται η επιρροή μεταξύ των ευρωβουλευτών και η αλληλοϋποστήριξη για τη σύνταξη μίας τροπολογίας, αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητες έγκρισής της.

Συνάμα, η εξασφάλιση όσο το δυνατόν περισσότερων υπογραφών στην πρόταση μίας τροπολογίας, ισχυροποιεί και τη θέση ενός ευρωβουλευτή, μαζί και τον δίαυλο που επεκτείνεται δημιουργώντας δυνητικό έδαφος για μελλοντικές συνεργασίες.

Η κατηγοριοποίηση για να ελεγχθεί ποιοι ευρωβουλευτές έχουν τις περισσότερες συνεργασίες κινήθηκε σε δύο άξονες: το διακομματικό και διακρατικό δίκτυο. Η αποτίμησή τους προέκυψε από τις συνεργασίες με βουλευτές άλλων πολιτικών ομάδων και εθνικοτήτων, με το τελικό “σκορ” να ορίζει και την κατάταξη.

Η απήχηση της Εύας Καϊλή που βρέθηκε στη 13η θέση επεκτάθηκε σε 22 εθνικότητες και 4 διαφορετικές πολιτικές ομάδες, λαμβάνοντας 68 βαθμούς (67 στη διακομματική συνεργασία και 69 στη διακρατική) σε ό,τι αφορά τη “γεφύρωση”, η οποία αποτυπώνεται στον παρακάτω πίνακα (στο πράσινο πλαίσιο οι ευρωβουλευτές με τις πιο πολλές διακομματικές και διεθνικές συνεργασίες).

Όσον αφορά στην τελική 20άδα, σε αυτή συμπεριλήφθηκαν 9 ευρωβουλευτές από την S&D (Προοδευτική Συμμαχία Σοσιαλιστών και Δημοκρατών) όπου ανήκει και η Εύα Καϊλή, 8 από τη Renew Europe group και 3 από την ΕΛΚ (Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα).

Από εκεί και πέρα, τα δύο βασικά συμπεράσματα που μπορούν να βγουν από αυτή τη διαγραμματική αποτύπωση συνεργασιών των 20 ευρωβουλευτών (13 γυναίκες και 7 άντρες) είναι πως, σε ό,τι αφορά τα ισχυρά δίκτυα μεταξύ πολιτικών ομάδων υπάρχει μία δυναμική από τα αριστερά προς το κέντρο. Αντίθετα, σε ό,τι αφορά τη διακρατική δικτύωση, οι βουλευτές του ΕΛΚ επικρατούν, παρά το γεγονός ότι έχουν μόλις τρεις εκπροσώπους στη λίστα.

 

Δικαίωση σκληρής δουλειάς – Η αδιαλλαξία απομονώνει τους πολιτικούς

Η Ευρωβουλευτής του Κινήματος Αλλαγής και μέλος της Προοδευτικής Συμμαχίας Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, μιλώντας στο News 24/7 έδωσε μία επεξηγηματική προέκταση της έκθεσης του VoteWatch, αναφορικά με τις συνεργασίες των ευρωβουλευτών ανεξαρτήτως της πολιτικής τους προέλευσης. Παράλληλα, πέραν της συμπερασματολογίας, εξήγησε τη σημασία τόσο της προσωπικής της ανάδειξης, όσο και της ύπαρξης ισχυρού δικτύου εντός του ΕΚ, αντανακλώντας και τις βασικές αρχές, όπως τόνισε, που πρέπει να ακολουθεί ένας ευρωβουλευτής, όπως ο διάλογος, η διαλλακτικότητα και η κατανόηση της διαφορετικής νοοτροπίας.

 

Τι σημαίνει για εσάς η ανάδειξη μεταξύ των 20 πιο επιδραστικών ευρωβουλευτών και τι σημαίνει γενικότερα για έναν ευρωβουλευτή να έχει ένα ισχυρό δίκτυο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο;

“Η δουλειά μας τα τελευταία χρόνια ήταν πολυεπίπεδη, με προετοιμασία σε βάθος, ώστε να μπορώ να επιχειρηματολογήσω αλλά και να πείσω ότι όσα προτείνω ανταποκρίνονται στις προσδοκίες των πολιτών που με εμπιστεύτηκαν.

Το αποτέλεσμα αυτό είναι δικαίωση σκληρής δουλειάς που εγώ και η ομάδα μου έχουμε καταβάλλει ώστε να έχει ουσία το νομοθετικό έργο που αναλαμβάνουμε αλλά και να είναι καίριες οι παρεμβάσεις μας. Η αξιοπιστία μας βασίζεται όμως και στην κατανόηση των διαφορετικών νοοτροπιών των συναδέλφων ώστε να χτιστεί μια σχέση εμπιστοσύνης στην οποία και μπορούμε να βασιστούμε όταν χρειαστεί.

Η σημασία της αναγνώρισης αυτής είναι επιπλέον, και μια αναγνώριση της διάδρασης μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Πλέον, είναι εξίσου σημαντικό για έναν πολιτικό – πόσο μάλλον σε Ευρωπαϊκό επίπεδο – να ακούει, να μαθαίνει και να συμμετέχει σε συζητήσεις που αφορούν τους Ευρωπαίους πολίτες, καθώς τα κοινωνικά δίκτυα αποτελούν κανάλια απευθείας επικοινωνίας με τους πολίτες”.

 

Ανεξαρτήτως πολιτικών ομαδοποιήσεων, πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος της συνεργασίας, του διαλόγου και της επιρροής μεταξύ ευρωβουλευτών, όχι μόνο για την υπογραφή μίας τροπολογίας αλλά και σε ευρύτερο πλαίσιο;

“Ο διάλογος και η συνεργασία είναι απαραίτητα εργαλεία ώστε να μπορούμε οι Ευρωβουλευτές να εξυπηρετούμε τον σκοπό μας, ο οποίος είναι και παραμένει η εκπροσώπηση των Ευρωπαίων πολιτών στην νομοθετική διαδικασία και στην λήψη αποφάσεων στη λογική αμοιβαίων συμβιβασμών προς όφελος των πολιτών.

Ως Ευρωβουλευτής από την Ελλάδα και μέλος συγκεκριμένων επιτροπών του Κοινοβουλίου, συμμετέχω σε συζητήσεις με συναδέλφους από όλη την ΕΕ με στόχο να τους μεταφέρω τις σκέψεις μου για τα εθνικά μας θέματα, να τους ενημερώσω για τις δράσεις και τις εξελίξεις στον τομέα της τεχνολογίας και της καινοτομίας σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο και αντίστοιχα να ενημερωθώ από αυτούς για το τι συμβαίνει στα υπόλοιπα Κράτη Μέλη. Αυτή η διαδικασία μπορεί να εκφραστεί στην διαπραγμάτευση τροπολογιών σε νομοθετικούς φακέλους ή ακόμα και στην άσκηση του Κοινοβουλευτικού ελέγχου σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, και είναι καίριας σημασίας ώστε να βρούμε το σωστό μείγμα πολιτικών που εκφράζουν τα συμφέροντα των Ευρωπαίων πολιτών από όλα τα Κράτη Μέλη.

Η συνεργασία είναι λοιπόν απαραίτητη ώστε να σχεδιάζουμε πολιτικές με γνώμονα τα συμφέροντα των πολιτών”.

 

Ποια είναι τα βασικά συστατικά για την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επιρροή ενός Ευρωβουλευτή;

“Η παρουσία, η συμμετοχή στις διαβουλεύσεις, η διαλλακτικότητα και η λεπτομερής μελέτη των θεμάτων στα οποία δραστηριοποιούνται οι Ευρωβουλευτές είναι βασικά συστατικά για την επιρροή που ασκούμε εσωτερικά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Επίσης, είναι αντίστοιχα σημαντικό να ανταλλάζουμε απόψεις με εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς ώστε να μπορούμε να προσεγγίζουμε σε βάθος σημαντικά θέματα εντός του Κοινοβουλίου, ώστε οι αποφάσεις που παίρνουμε και οι πολιτικές επιλογές που προτείνουμε να είναι οι καλύτερες δυνατές.

Αν κάτι μπορεί να απομονώσει έναν πολιτικό είναι η αδιαλλαξία, η κακή προετοιμασία, η εμμονή να κοιτάζει το δέντρο και όχι το δάσος και η έλλειψη κατανόησης της ανάγκης των συναδέλφων να μπορούν να υπερασπιστούν στους πολίτες τις αποφάσεις τους. Ο σεβασμός της διαφορετικότητάς μας είναι απαραίτητος για να μπορούμε να αθροίζουμε δυνάμεις’.

 

Ξέχωρα από το ιδεολογικό υπόβαθρο, ποιες διαφορές εντοπίζετε στη φιλοσοφία των Ελλήνων Ευρωβουλευτών ως προς την αμεσότητα, τη συνεργασία και την επιδραστικότητα σε σύγκριση με ευρωβουλευτές άλλων χωρών;

“Σε σχέση με τους Ευρωβουλευτές άλλων χωρών, κάποιοι Έλληνες Ευρωβουλευτές τείνουν να παραμένουν στα όρια που θέτουν τα εθνικά κόμματα χωρίς να είναι χρήσιμοι ή αποτελεσματικοί, στοχεύοντας μόνο επιφανειακά να απευθύνονται στο κομματικό τους ακροατήριο.

Για παράδειγμα, έχουμε δει πολλές φορές στο παρελθόν Ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να χρησιμοποιούν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ώστε να ασκήσουν αντιπολίτευση στις επιλογές της Ελληνικής κυβέρνησης, σε πλήρη αντιδιαστολή με τα εθνικά μας συμφέροντα. Αυτή η εμμονή ορισμένων συναδέλφων τους αποτρέπει από τη συνεργασία ακόμα και σε καίρια εθνικά θέματα τα οποία αφορούν δράσεις και πολιτικές επιλογές που δεν έχουν κομματικό πρόσημο.

Εκτιμώ πως πολλοί συνάδελφοι από άλλες χώρες δείχνουν μεγαλύτερο πνεύμα συνεργατικότητας, ξέχωρα από το ιδεολογικό τους υπόβαθρο, βασιζόμενοι σε μια εθνική στρατηγική πρώτα για να διασφαλίσουν τα εθνικά τους συμφέροντα».

 

Είδαμε στην έρευνα δύο καταγραφές με διαφορετική πολιτική χροιά. Οι περισσότεροι ευρωβουλευτές με ισχυρό δίκτυο μεταξύ πολιτικών ομάδων είναι από το αριστερά προς το κέντρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Από την άλλη, σε ό,τι αφορά τη διακρατική δικτύωση, οι βουλευτές της ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος προηγούνται. Μπορεί να βγει κάποιο συμπεράσματα από αυτό;

“Το ισχυρό δίκτυο συναδέλφων μεταξύ πολιτικών ομάδων εκφράζεται μεταξύ αριστεράς και κέντρου λόγω της σημαντικής συσπείρωσης γύρω από πολιτικές ιδέες που εκφράζει ο χώρος όπως η μεγαλύτερη φορολογική ευθύνη των μεγάλων εταιρειών, τα δικαιώματα των εργαζομένων και η προστασία του περιβάλλοντος. Με γνώμονα τις αρχές αυτές, τα δίκτυα των Ευρωβουλευτών στον χώρο αυτό ξεπερνούν τα όρια των πολιτικών ομάδων. Επίσης, η αριθμητική υπεροχή της Ευρω-ομάδας των Χριστιανοδημοκρατών οδηγεί τις υπόλοιπες πολιτικές ομάδες σε μεγαλύτερα επίπεδα διακομματικής διάδρασης και συνεργασίας ώστε να αυξήσουν την συνολική τους δύναμη σε σχέση με το ΕΛΚ.

Η διακρατική δικτύωση είναι μεγαλύτερη στους συναδέλφους του ΕΛΚ για δύο λόγους – πρώτον, το ΕΛΚ έχει το μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής στις κυβερνήσεις και τους συνασπισμούς κυβερνήσεων στην ΕΕ. Η δύναμη αυτή οδηγεί σε μεγαλύτερη επιρροή άρα και πιο σφιχτούς μηχανισμούς συντονισμού και εσωκομματικής δικτύωσης. Δεύτερον, το ΕΛΚ έχει τον μεγαλύτερο αριθμό μελών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε σχέση με τις υπόλοιπες πολιτικές ομάδες. Αυτό το συγκριτικό πλεονέκτημα οδηγεί σε μεγαλύτερη εσωστρέφεια λόγω της αριθμητικής υπεροχής της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΕΛΚ άρα και σε μεγαλύτερα επίπεδα διακρατικής δικτύωσης εντός της ομάδας των Χριστιανοδημοκρατών, χωρίς την διαρκή ανάγκη για χτίσιμο συμμαχιών κατά περίπτωση. Ίσως έχει να κάνει και με το προοδευτικό πρόσημο κάθε παράταξης.

Πάντως οι μεγαλύτερες διαφωνίες συναντώνται στο Συμβούλιο, καθώς οι Ευρωβουλευτές έχουν καταφέρει να συμφωνήσουν σε δύσκολες πολιτικές αποφάσεις που μπλοκάρονται εκτός ΕΚ. Παράδειγμα η αναθεώρηση του Δουβλίνου, η ενίσχυση της συμμετοχής γυναικών σε ΔΣ, η απαίτηση για ρήτρες αλληλεγγύης ως προς το κράτος δικαίου, η ιδιαίτερη ευαισθητοποίηση στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η απαίτηση αποφυγής της λογικής για δυο μέτρα και δυο σταθμά που δυστυχώς παραμένει ισχυρή και πάλι σε επίπεδο Ευρωπαϊκού Συμβουλίου”.

 

Αναλυτικά οι 20 ευρωβουλευτές με το πιο ισχυρό δίκτυο σύμφωνα με το Votewatch:

*Κόκκινο: S&D, Γαλάζιο: Renew, Μπλε: EPP (Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα)

 

 

 

Πηγή: news247.gr