ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ «Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ ΣΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ»
Πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι της Κυριακής 3 Απριλίου 2022, στον Πνευματικό Κέντρο Κατερίνης, η παρουσίαση του νέου βιβλίου του νομικού και Καθηγητή Διεθνών Σχέσεων κ. Πολύκαρπου Αδαμίδη, με τίτλο «Η Αρχή της Μέσης Γραμμής στο Δίκαιο της Θάλασσας». Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του Δικηγορικού Συλλόγου Κατερίνης.
Η αίθουσα ήταν γεμάτη από εκπροσώπους της πολιτικής και της αυτοδιοίκησης, καθώς και φίλους του συγγραφέα, με την Κατερίνη να δείχνει την αγάπη και την εκτίμησή της στον κ. Πολύκαρπο Αδαμίδη.
Για το βιβλίο μίλησαν η Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου κα Ασημίνα Στρίμπα και η φιλόλογος κα Πηνελόπη Τζιώκα, καθώς και ο ίδιος ο συγγραφέας, ενώ χαιρετισμό απηύθυνε η Αντιπεριφερειάρχης κα Σοφία Μαυρίδου. Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με σχολιασμό αλλά και ερωτήσεις από το κοινό.
Στο βιβλίο, το οποίο ο συγγραφέας αφιέρωσε τον αείμνηστο Ιωάννη Πόδα, παρουσιάζεται κατά τον πλέον εκτεταμένο και εμπεριστατωμένο τρόπο, η αρχή της μέσης γραμμής και ο κρίσιμος ρόλο αυτής στη διαδικασία προσδιορισμού των θαλάσσιων ζωνών και την αντίστοιχη στοιχειοθέτηση των δικαιωμάτων των κρατών. Η σημασία της διαφαίνεται κυρίως μέσα από την επίκληση και εφαρμογή της από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, το Διεθνές Δικαστήριο για το Δίκαιο της Θάλασσας και τα Διεθνή Διαιτητικά Δικαστήρια, προσαρμοσμένη στις γεωμορφικές συνθήκες της κάθε κρινόμενης υπόθεσης, λαμβανομένων υπόψη και άλλων κρίσιμων παραμέτρων, όπως η αρχή της αναλογικότητας και η νησιωτικότητα.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, ο συγγραφέας του βιβλίου κ. Πολύκαρπος Αδαμίδης ευχαρίστησε τον κόσμο για την παρουσία του, αναφέροντας: «Πραγματικά από τα βάθη της ψυχής μου, σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την τιμή την οποία κάνατε σε εμένα, για την τιμή την οποία κάνατε στον Δικηγορικό Σύλλογο Κατερίνης να παραστείτε στην παρουσίαση αυτού του βιβλίου».
Παράλληλα, ο συγγραφέας ανέπτυξε με κατανοητό, προσεγγίσιμο και εύληπτο από όλους τρόπο τα βασικά στοιχεία που εμπεριέχονται στο νέο του βιβλίο, σχετικά με το Δίκαιο της Θάλασσας και την αρχή της Μέσης Γραμμής για την επίλυση των διαφορών μεταξύ των κρατών. Όπως είπε ο κ. Αδαμίδης το Δίκαιο της Θάλασσας δεν αφορά αποκλειστικά και μόνο τα δικά μας εθνικά συμφέροντα, αλλά πρόκειται για ένα μείζονος σημασίας ζήτημα για όλες τις χώρες, οι οποίες έχουν πρόσβαση στη θάλασσα ή χώρες οι οποίες διεκδικούν πρόσβαση στη θάλασσα.
Ο συγγραφέας επεσήμανε ότι Δίκαιο της Θάλασσας είναι ένα κομμάτι του Διεθνούς Δικαίου, το οποίο έχει αποκωδικοποιηθεί και έχει αποτυπωθεί με τη συνθήκη του Montego Bay το 1982. Βέβαια, εξήγησε ο κ. Αδαμίδης, στο συγκεκριμένο θέμα υπάρχει μια τεράστια ιστορική διαδρομή, καθώς στο παρελθόν δεν νοούνταν ότι υπήρχε ιδιοκτησιακή προσέγγιση στη θάλασσα, όμως στην πορεία αποδείχτηκε ότι θα έπρεπε να υπάρξουν ζητήματα καθορισμού δικαιωμάτων. Το πρώτο ζήτημα που τέθηκε, συνέχισε ο κ. Αδαμίδης, αφορούσε την προστασία των ακτών, καθώς τα παράκτια κράτη δικαίως έθεσαν το επιχείρημα ότι δεν νοείται να μην ελέγχουν τη θάλασσα που βρέχει τις ακτές τους και από αυτό το σημείο ξεκίνησε η διαδικασία προσδιορισμού των λεγομένων χωρικών υδάτων.
Ο κ. Αδαμίδης διευκρίνισε πως όταν γίνεται λόγος για θαλάσσιες ζώνες, αυτές διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες: τα χωρικά ύδατα, την υφαλοκρηπίδα και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Για τα χωρικά ύδατα, ο συγγραφέας σημείωσε πως αποτελούν ουσιαστικά κομμάτι της επικράτειας ενός κράτους και με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας κάθε κράτος έχει κυριαρχικό δικαίωμα να επεκτείνει τα χωρικά του ύδατα έως και τα 12 ναυτικά μίλια. Επίσης, ο κ. Αδαμίδης στάθηκε στη διαφοροποίηση που υπάρχει ανάμεσα στα χωρικά ύδατα από τη μια και στην υφαλοκρηπίδα και την Αποκλειστική Ζώνη από την άλλη, καθώς τα χωρικά ύδατα αποτελούν κομμάτι της επικράτειας ενός κράτους, ενώ υφαλοκρηπίδα και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη είναι θαλάσσια τμήματα στα οποία ασκεί ο δικαιούχος κυριαρχικά δικαιώματα, προκειμένου να νέμεται τον πλούτο.
Στη συνέχεια ο κ. Αδαμίδης στάθηκε στο πως προσδιορίζονται αυτές οι θαλάσσιες ζώνες, με βάση το Διεθνές Δίκαιο, οι διατάξεις του οποίου διακρίνονται για την αρτιότητα και την επάρκειά τους. Το εγγενές πρόβλημα που υπάρχει, εξήγησε ο συγγραφέας, είναι το ζήτημα της επιβολής των διατάξεων του Διεθνούς Δικαίου, καθώς αυτό σε μεγάλο βαθμό βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με τη βούληση των ισχυρών κρατών που αποτελούν τους πυλώνες ενός διεθνούς συστήματος. Όπως είπε ο κ. Αδαμίδης, το Διεθνές Δίκαιο σοφά προβλέπει ότι πρώτιστη μέριμνα και πρώτιστη επιλογή, σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με τον καθορισμό δικαιωμάτων επί θαλασσίων ζωνών, τα κράτη που ενδιαφέρονται πρέπει να καταφεύγουν στον διάλογο, να λύνουν μέσα από τον διάλογο και τις διαπραγματεύσεις τις όποιες διαφορές τους, προκειμένου να αποφεύγεται η παραπομπή του ζητήματος στα δικαιοδοτικά όργανα. Κι αυτό, συνέχισε κ. Αδαμίδης, γιατί υπάρχει το ζήτημα της επιβολής της όποιας απόφασης, καθώς αν αποφανθεί ένα όργανο και εφόσον δεν εφαρμοστεί η απόφασή του, τότε ενδέχεται να απομειωθεί το κύρος και η ισχύς του Διεθνούς Δικαίου.
Επίσης, ο κ. Αδαμίδης αναφέρθηκε στα δικαιοδοτικά όργανα για τις θαλάσσιες ζώνες και το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, τα οποία είναι το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, το Διεθνές Δικαστήριο του Αμβούργου για τις θαλάσσιες διαφορές και τα Διαιτητικά Δικαστήρια τα οποία συγκροτούνται ανά περίπτωση. Όσον αφορά το εργαλείο της Μέσης Γραμμής, ο κ. Αδαμίδης στάθηκε στο γεγονός ότι σε κάθε διαφορά υπάρχει πάντα μια εγγενής δυσπιστία μεταξύ των αντιδίκων ότι κάποιος θα τους αδικήσει, ότι δεν θα αντιμετωπιστούν με καθαρούς όρους και με όρους δικαιοσύνης και για αυτό, για να διασφαλιστεί ότι δεν θα υπάρχει αυτή η εγγενής δυσπιστία, υπάρχει η μέθοδος της Μέσης Γραμμής, η οποία είναι αντικειμενική, προβλέψιμη και διαφανής. Με βάση αυτή τη μέθοδο, όταν υπάρχει ανάγκη προσδιορισμού θαλασσίων ζωνών, τότε εφαρμόζεται η μέθοδος της απόστασης. Αυτό, εξήγησε ο κ. Αδαμίδης, σημαίνει πως για κάθε καλυπτόμενο τμήμα ενδιαφέροντος των ενδιαφερομένων κρατών, θα υπάρξει μια γραμμή η οποία θα απέχει το ίδιο από τις πλησιέστερες ακτογραμμές των δύο ενδιαφερομένων κρατών. Έτσι, με βάση το κριτήριο της απόστασης, διασφαλίζεται ο όρος της αντικειμενικότητας και της διαφάνειας, πρόσθεσε ο συγγραφέας.
Ο κ. Αδαμίδης υπογράμμισε πως η Μέση Γραμμή είναι η μέθοδος που ενδείκνυται περισσότερο από όλες για να καθορίζουμε τις θαλάσσιες ζώνες, ενώ για την εφαρμογή της υπάρχουν
Δείτε τα βίντεο