Ήρθες το 85 ,
στην χρυσή Μακεδονία ,
ήρθες να διακονήσεις ,
την δική μας Πιερία.
Με αγάπη και μεράκι,
ήρθες σε αυτή την πόλη,
κι οι καλοί χριστιανοί μας,
για εσέ μιλούσαν όλοι.
Στην μεγάλη αγκαλιά σου,
έβαλες στο ποίμνιο σου,
και με πίστη και αγάπη,
έδωσες τον εαυτό σου.
Για την ταπεινότητά σου,
κλήρος και λαός μιλούσε,
και για τον καλό σου λόγο,
η Πιερία σ’ αγαπούσε.
Με τα άγια σου χέρια,
ιερείς χειροτονούσες,
μα κι αυτή με τη σειρά τους,
‘ξέραν πως τους εκτιμούσες.
Και οι δύο παπα-γιώργηδες,
που πάντοτε επαινούσες,
άκουγες και εμπιστευόσουν,
και την γνώμη τους ζητούσες.
Την Αγία Αικατερίνα,
την ετίμησες δεόντως,
και τον Όσιο Διονύσιο,
αγάπησες υπερβαλλόντως.
Έχτισες ναό στην πόλη,
στην Αγία που τιμούσες,
και με πόθο και αγάπη,
την γιαγιά μας προσκυνούσες.
Όργωσες την επαρχία,
μα και την Ελλάδα όλη,
και τον πάνσοφο σου λόγο, αφουγκράζονταν όλοι.
Όμως ο καλός Θεός μας,
είπε να σε ξεκουράσει,
και με μια δοκιμασία,
θέλησε να σ’αγιάσει.
Και ο Πρωτοσύγκελλός σου,
μα και άλλοι ιερείς σου,
έδωσαν τον εαυτό τους,
κι ήταν πάντοτε μαζί σου.
Και ο όμορος Λαρίσης,
ήρθε τοποτηρητής μας,
και με κόπους και θυσίες,
έγινε συνσταυρωτής μας.
Έτσι έστειλε εκείνον,
που προσεύχεται για σένα,
και σε έχει σαν πατέρα,
και φροντίζει και για σένα.
Οι ευχές και οι προσευχές σου,
χαραγμένες στην καρδιά μας,
και θερμά σ’ευχαριστούμε,
που ήσουν εσύ κοντά μας.
Αγαθόνικος ακούω,
κι η καρδιά μου φτερουγάει,
και προσεύχομαι για σένα,
ο Θεός να σε φυλάει.
Σεβαστέ Αρχιερέα,
σ’έχουμε όλοι στην καρδιά μας,
και θερμά παρακαλούμε,
πρέσβευε στην Παναγιά μας.
Να φροντίζει τα παιδιά σου,
τα εγγύς και τα μακράν σου!
Η ευχή του ας μας συνοδεύει παντοτινά !
Ιωάννης Κ. Κοκελίδης
