Αν δεχθούμε ότι, στην πρόσφατη συνεδρίαση στο Δημοτικό Συμβούλιο “οικοδεσπότης” είναι ο Δήμος, και φιλοξενούμενοι οι δημότες, τότε αυτό που αποκομίσαμε από την τρίωρη συνεδρίαση για το Περιβάλλον, ήταν τα εξής:

-Οι φιλοξενούμενοι, φορείς, προσήλθαν με σεβασμό, με τα “δώρα” τους με κάθε πρόθεση να βοηθήσουν στις “δουλειές και την τακτοποίηση του οίκου”.

– Ο απών Οικοδεσπότης, εστιάζοντας στον “χαιρετισμό” του στην Ομάδα Πολιτών “I can’t Breathe”, την “καλωσόρισε” με ένα ασύντακτο, αφοριστικό κείμενο. Καταστρατήγησε, έτσι, τον βασικό κανόνα φιλοξενίας, αυτόν της γενναιοδωρίας προς τους φιλοξενούμενους, όσο δύσκολοι κι αν είναι. Δημιουργώντας, εξ αρχής, εχθρική ατμόσφαιρα ώστε να μην νιώσουμε “σαν στο σπίτι μας”.

– Ο “οικονόμος”, στο ίδιο πνεύμα, δεν είχε κανέναν καλό λόγο για την Ομάδα, της οποίας, όμως, την πατρότητα διεκδίκησε(;) ενώ σε πλήρη σύμπνοια με τον οικοδεσπότη ενημέρωσε ότι η “κουζίνα” του Δήμου, έχει κλείσει. Ως εκ τούτου, το δείπνο, ήταν πολύ φτωχό. Μπαγιάτικα ορντέβρ δηλώσεων και ξαναζεσταμένα δεύτερα “πιάτα” τα οποία ήταν αλατισμένα με μπόλικο “εγώ” χωρίς μια πρέζα “πιπεριού” του “εμείς”. Μάταια περίμεναν οι προσκεκλημένοι, το σερβίρισμα του κυρίως πιάτου των ενδεδειγμένων “λύσεων”, που υπήρχε στο μενού της καθομολογούμενης βλάβης του περιβάλλοντος. Οι διαμαρτυρίες για τον “σεφ” από το έλασσον “υπηρετικό” προσωπικό οδήγησαν τον “Οικονόμο” ώστε να προσφέρει τουλάχιστον ένα γλυκό. Το γλυκό όμως, ήταν αμφιβόλου σύνθεσης και μας άφησε περίεργη γεύση, μάλλον, γλυκόπικρη. Ελλείψει δε “οίνου” που ευφραίνει καρδίες ανθρώπων, δεδομένης και της θολής και αμήχανης περιρρέουσας ατμόσφαιρας, δεν υψώθηκαν ποτήρια στις προπόσεις. Την επόμενη μέρα, οι φιλοξενούμενοι, ξύπνησαν με φοβερό “Hangover”.

Αν πάλι, λάβουμε υπόψη τις βασικές αρχές του Συνταγματικού Τσελεμεντέ, για ένα δημοκρατικό “δείπνο”,  τότε, “δεσπότες” στον οίκο του Δήμου είναι οι δημότες, οι οποίοι προσφέρουν τετραετή φιλοξενία στους δημοτικούς συμβούλους. Έτσι, κάποιος θα μπορούσε να πει ότι, οι φιλοξενούμενοι της μείζονος πλευράς:

– συμπεριφέρθηκαν ως επισκέπτες που κάνουν αρμένικη βίζιτα.

– ξεπέρασαν τη λεπτή γραμμή της οικειότητας παρεξηγώντας την ευγενική ανοχή των “οικοδεσποτών” στις προσβολές

– δεν δοκίμασαν τα “πιάτα” των προτάσεων με μια πρόδηλη δυσανεξία, προσβάλλοντας τους “σεφ”.

– φεύγοντας άφησαν πίσω τους, τα από καιρό “χρησιμοποιημένα” τους, τα χιλιοειπωμένα.

– απέρριψαν για ακόμα μια φορά, την πρόσκληση των οικοδεσποτών της Ομάδας “I can’t Breathe” σε δείπνο με μενού τη “Δυσοσμία”. Μακάριοι οι “δεσπότες” άλλων “οίκων” που μετείχαν σε “δείπνα” με το ίδιο μενού, απολαμβάνοντας ποικίλα εδέσματα και εύγεστα “πιάτα” ώστε στο τέλος, ύψωσαν αποφασιστικά, ομού με τους φιλοξενούμενους τα ποτήρια “εις υγείαν” των πολλών.

Η Συντονιστική Επιτροπή

της Ομάδας Πρωτοβουλίας Πολιτών

“I can’t Breathe”