Βρισκόμαστε ήδη στον ένατο χρόνο των μνημονίων, η αβεβαιότητα που πηγάζει και διαχέεται από την πραγματική οικονομία, θα πρέπει να απασχολεί τους πολιτικούς πολύ περισσότερο από τις επιθυμίες τους για εξουσία και μόνον.
Τα καλά και αισιόδοξα λόγια, είναι η μία όψη του νομίσματος, η χώρα όμως γερνάει, ο πληθυσμός μειώνεται, η ελληνική αγορά έχει όλο και λιγότερους καταναλωτές και παρ΄ ότι έχουμε δεχθεί τη μεγαλύτερη βοήθεια στον κόσμο, η έξοδος από το τούνελ ούτε καν φαίνεται στον ορίζοντα.
Στη χώρα μας χρειάζονται βαθιές μεταρρυθμίσεις, καθώς η στροφή της κυβέρνησης προς το ρεαλισμό γίνεται πολύ αργά και με μεγάλες καθυστερήσεις.
Οι λαϊκίστικες υποσχέσεις καταρρέουν μέρα με την μέρα, η κοινωνία εξακολουθεί να βρίσκεται μονίμως στα κάγκελα, αλλά αποτέλεσμα μηδέν…
Μια σοβαρή κυβέρνηση, το πρώτο που θα επιδίωκε θα ήταν μια σοβαρή συζήτηση. Δυστυχώς δεν υπάρχει συνεννόηση, συναίνεση για τα απολύτως αναγκαία.
Ο ανεξέλεγκτος κυνισμός των κυβερνώντων και η αποδόμηση κάθε αξίας, μας οδηγούν καθημερινά σε μία ισοπέδωση, που αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, ΔΕΝ θα αφήσει πολλές ελπίδες για κάτι καλύτερο.
Αναφέρω μόνο το δημογραφικό, που οι ποικίλες διαστάσεις του είναι από τα κορυφαία προβλήματα για τη χώρα και την ιστορική της πορεία, πέρα από πολιτικές σκοπιμότητες και οικονομικές σταθερές.
Δυστυχώς το δημογραφικό είναι τεράστιο θέμα, επιβίωσης του ελληνισμού, με το οποίο κανείς δεν θέλει να ασχοληθεί, διότι τέτοιου είδους προβλήματα, ούτε ψήφους φέρνουν, ούτε για τηλεοπτικές κενολογίες προσφέρονται.
Φυσικά μερίδιο ευθύνης έχουμε όλοι μας και για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους και θεωρώ ότι, για να ανατραπούν όλα τα ανωτέρω, χρειάζεται χρόνος και μεγάλη προσπάθεια.
Αναρωτιέμαι λοιπόν, μήπως κάποια στιγμή θα πρέπει όλοι μαζί να αποφασίσουν αν μπορούν να βοηθήσουν τη χώρα να πάει παρακάτω…
Μήπως η παθητικότητα και η αδράνεια, χαρακτηρίζει τη μοίρα και την τύχη των Ελλήνων; Υπάρχει άραγε κάποιος που δεν μπορεί να καταλάβει;
Και επειδή η κοινωνία είναι έτοιμη να καταρρεύσει, η κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α για μια ακόμη φορά δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο και το τι είναι έτοιμη να κάνει.
Με αρετή και τόλμη, απαιτείται λοιπόν απ΄ όλους μας μεθοδευμένη προετοιμασία, οργάνωση, κάθαρση και ασφάλεια, διότι δεν έχουμε άλλα περιθώρια.
Ο δρόμος λοιπόν είναι μακρύς και δύσβατος για τη χώρα, η οποία όπως επισημάναμε αρχίζει να έχει πλέον σοβαρές δημογραφικές απώλειες, με οικονομικές επιπτώσεις που θα γίνουν αισθητές σε λίγα χρόνια. Και ο νοών νοείτω…