Ημέρα μνήμης θυμάτων τροχαίων ατυχημάτων (Για φέτος ορίστηκε η 20/11)

Η  Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα των Τροχαίων Δυστυχημάτων   καθιερώθηκε το 1993 από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Θυμάτων Τροχαίων Δυστυχημάτων.  Η ημέρα αυτή έλαβε παγκόσμιο χαρακτήρα, όταν υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ με το Ψήφισμα 60/5 της 26ης Οκτωβρίου 2005.

Στόχος της ημέρας αυτής είναι να φέρουμε στη μνήμη μας και να τιμήσουμε τους νεκρούς και τραυματίες από τροχαία δυστυχήματα και να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για την αποφυγή στο μέλλον θανάτων και τραυματισμών. Επίσης είναι μια «ευκαιρία » για ενημέρωση – ευαισθητοποίηση για το  τροχαίο ατύχημα- δυστύχημα  και τις οδυνηρές  συνέπειες του .

Τροχαίο ατύχημα αποκαλείται αυτό που επισυμβαίνει στο οδικό δίκτυο. Μπορεί να εμπεριέχει υλικές ζημίες ή και τραυματισμό ανθρώπων ή ζώων. Τροχαίο δυστύχημα αποκαλείται αυτό που απαραιτήτως εμπεριέχει και θάνατο ανθρώπων.

Από το 2010 μέχρι  και  το 2015 παρατηρείται σταδιακή μείωση (-37%) των τροχαίων ατυχημάτων στη χώρα μας  (περίπου από 1200 θανάτους / έτος σε 800) . Οι λόγοι που συνέβαλαν σ’ αυτό μπορεί να είναι:

  • Η κρίση, η οποία οδηγεί τους συμπολίτες μας στη μειωμένη χρήση του οχήματός τους καθώς και η μειωμένη ταχύτητα λόγου κόστους του καυσίμου
  • Η σταδιακή βελτίωση της ποιότητας του οδικού μας δικτύου
  • Η τεχνολογική ανάπτυξη στα θέματα ενεργητικής/παθητικής ασφαλείας που παρέχουν τα σύγχρονα αυτοκίνητα
  • Πρόληψη με  καλύτερη   ενημέρωση και   υιοθέτηση υγιών οδηγικών συμπεριφορών
  • Καλύτερη αστυνόμευση των οδικών δικτύων

Το θετικό είναι ότι η μείωση  των τροχαίων ατυχημάτων –  θανάτων και τραυματιών συνεχίζεται.

Το 2017 έχουμε:

 

*Στατιστικά στοιχεία τροχαίας 2017

 

Οι κύριοι λόγοι που προκαλούν τροχαίο ατύχημα:

Στην  Ελλάδα με το σοβαρό πρόβλημα υπογεννητικότητας  έρχεται να προστεθεί άλλος ένας παράγοντας που συμβάλει στην αύξηση του . Μία από τις  ηλικιακές ομάδες  που πλήττεται  από τα τροχαία  είναι αυτή μεταξύ 15 και 29 ετών. Παράγοντες όπως η έλλειψη εμπειρίας, η άγνοια κινδύνου και η υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων τους έχουν οδηγήσει στο ιδιαίτερα δυσάρεστο αποτέλεσμα οι νεαροί αυτής της ηλικιακής ομάδας να έχουν ως κύρια αιτία θανάτου τα τροχαία.

  • Υπερβολική (ή ακατάλληλη) ταχύτητα και στην εν γένει επιθετική συμπεριφορά του οδηγού.
  • Κίνηση στο αντίθετο ρεύμα,
  • Παραβίαση της προτεραιότητας .
  • Κατανάλωση αλκοόλ πριν από την οδήγηση (μόνο τυχαίες δεν μπορούν να χαρακτηριστούν οι 15.000 περίπου παραβάσεις που βεβαιώνονται κάθε χρόνο στη χώρα μας),
  • Απόσπαση προσοχής
  • Κόπωση του οδηγού.

Μπορούμε να πούμε ότι στην Ελλάδα κάθε χρόνο  ένα χωριό περίπου 730 κατοίκων εξαφανίζεται και μια κωμόπολη  12,000 χιλ κατοίκων τραυματίζεται ελαφρά ή σοβαρά . Αν το δούμε από μια άλλη οπτική γωνία έχουμε περίπου  δύο (2)νεκρούς κάθε μέρα , δύο(2)σοβαρά τραυματισμένους και τριάντα πέντε (35)ελαφρά σε μια μικρή χώρα όπως η Ελλάδα μόνο εφησυχασμό δεν μπορούμε να νιώθουμε.

Το οικονομικό κόστος αντιμετώπισης των συνεπειών του τροχαίου τεράστιο .( ίσως και πάνω από 1,3δις ευρώ  το χρόνο )

Τι θα μπορούσαμε να κάνουμε έτσι ώστε να αλλάξει η κατάσταση προς το καλύτερο;

Επειδή η συντριπτική πλειονότητα των τροχαίων οφείλεται στον ανθρώπινο παράγοντα η αλλαγή νοοτροπίας και οδηγικής συμπεριφοράς είναι το ζητούμενο. Επιπρόσθετα :

  • καλύτερους δρόμους για όλους τους χρήστες

– συστηματική    αστυνόμευση.

–  έλεγχο  και η εφαρμογή του νόμου.

– ένταξη θεμάτων κυκλοφοριακής αγωγής στην εκπαίδευση των μαθητών στα σχολεία. Η ευαισθητοποίηση, η επαγρύπνηση και η αφύπνιση των συνειδήσεων των σημερινών παιδιών και αυριανών πολιτών, είναι πιο επιτακτική από ποτέ.

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι : το πρόβλημα των τροχαίων ατυχημάτων είναι πρωτίστως πρόβλημα έλλειψης παιδείας, που σχετίζεται τόσο με τη συμπεριφορά μας, όσο και με την ευρύτερη αντίληψή μας για τον κόσμο και τη ζωή.

Η λύση δεν βρίσκεται ούτε στα υψηλά πρόστιμα, ούτε στις αυστηρές ποινές, αλλά στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τη ζωή και το συνάνθρωπο.

Θα πρέπει να αγωνιστούμε ο  καθένας ξεχωριστά, αλλά και όλοι μαζί  για την πολυπόθητη αλλαγή συμπεριφοράς και νοοτροπίας και την υπεράσπιση του δικαιώματος στη ζωή, ενάντια στο θάνατο από τα τροχαία. Πολιτεία και πολίτες μαζί μπορούμε να αντιμετωπίσουμε ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας μειώνοντας τα τροχαία ατυχήματα στο ελάχιστο δυνατό.

Είχα την ευκαιρία να είμαι Πρόεδρος για αρκετά χρόνια σε Εθελοντικό Σύλλογο της Πιερίας (ΕΘΥΤΑ)  που σκοπό είχε την πρόληψη και την υποστήριξη θυμάτων τροχαίων ατυχημάτων. Μαζί με μια ομάδα επιστημόνων (τον ψυχίατρο κ. Χ. Κατόγλου, την ψυχολόγο κ. Τρ. Γιαννίκη , εκπροσώπους της Ε.Α., δημοσιογράφους, Τοπική Αυτοδιοίκηση Α, Β βαθμού, Εκκλησία κ.α. προσπαθήσαμε για αρκετά χρόνια  στο κομμάτι της πρόληψης αλλά και της υποστήριξης. Μας δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσουμε  μια άλλη θλιβερή πλευρά των συνεπειών του τροχαίου και κυρίως τι βιώνει η οικογένεια μετά  από μια απώλεια –πένθος ή αναπηρία.

Κλείνοντας θα πρότεινα  συστηματική ενημέρωση οδηγών, υποψήφιων οδηγών αλλά και πεζών η οποία οδηγεί σε  ευαισθητοποίηση – αλλαγή στάσης ζωής – τρόπου ζωής, παράλληλα αστυνόμευση για την εφαρμογή του κώδικα οδικής κυκλοφορίας (ΚΟΚ).

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΤΙΜΗ.

Πηγές:  ΠΟΥ, Ι.Ο.ΑΣ, Τροχαία 

Μπέης  Δημήτριος

Ψυχοθεραπευτής – MSc

Πολιτευτής  ΝΔ