Συνάδελφοι και Συναδέλφισσες στο εμπόριο, στα εργοστάσια, στα ξενοδοχεία και στον επισιτισμό, άνεργοι,
Με οδηγό μας τους αγώνες του Σικάγο το 1886, τον Μάη του ’36 στη Θεσσαλονίκη, τους 200 της Καισαριανής και τόσους άλλους αλύγιστους της τάξης μας, βαδίζουμε στο δρόμο της απελευθέρωσης από την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Οι εργαζόμενοι από άκρη σε άκρη της γης ετοιμάζονται να τιμήσουν αγωνιστικά τη μεγάλη γιορτή της εργατικής τάξης, προβάλλοντας τα αιτήματά τους για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση, με σύγχρονα δικαιώματα στο ύψος των αναγκών της εποχής που ζούμε.
Η 1η Μάη δεν είναι μέρα των λουλουδιών και της εξοχής. Είναι η παγκόσμια μέρα όπου οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου αναδεικνύουν αγωνιστικά τις διεκδικήσεις τους. Δεν είναι κάποιο είδος μνημόσυνου. Είναι μέρα τιμής, μέρα που γινόμαστε η φωνή των νεκρών της τάξης μας για να μη χυθεί άλλο αίμα εργατών για τα κέρδη των αφεντικών.
Απέναντι στις πολιτικές που λογαριάζουν τις ζωές μας ως κόστος, απαντάμε οτι «Οι ζωές μας δεν είναι κόστος – Οι ζωές μας έχουν αξία»!
Δύο νεκροί τους τελευταίους δύο μήνες σε εργασιακούς χώρους στην Πιερία. 2 εργοδοτικά εγκλήματα που συνομολογούν με τον χείριστο τρόπο οτι η έλλειψη μέτρων προστασίας της υγείας και της ίδιας μας της ζωής αποτελούν πια τον κανόνα και όχι την εξαίρεση.
Μόνο ο λαός θα σώσει τον λαό
Δίνουμε συνέχεια στους αγώνες μας παλεύοντας ενάντια στα μονοπώλια και το πολιτικό τους προσωπικό που μας θέλουν να δουλεύουμε ήλιο με ήλιο για ένα κομμάτι ψωμί και την ίδια ώρα αυτοί να θησαυρίζουν κάνοντας μπίζνες πάνω στα τσακισμένα δικαιώματά μας. Ενώνουμε τις δυνάμεις μας με τους συναδέλφους μας από άλλους κλάδους και οργανώνουμε τους αγώνες μας για όλα όσα μας αξίζουν. Για μισθούς στο ύψος των αναγκών μας. Για να επιστρέφουμε στο σπίτι μας σώοι και αβλαβείς. Για να μπορούμε να ανασάνουμε!
Η οργανωμένη πάλη είναι ο μόνος δρόμος για να ανατρέψουμε αυτό το βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα που γεννά φτώχεια, δυστυχία, πολέμους.
Να χαράξουμε το δικό μας δρόμο ανάπτυξης, που στο επίκεντρο θα βρίσκεται ο άνθρωπος, οι παραγωγοί του πλούτου! Απέναντι στις φωνές που μας καλούν να μείνουμε στο δρόμο του ρεαλισμού με σκυμμένο το κεφάλι, να εγκλωβιζόμαστε σε κυβερνητικές εναλλαγές επιλογής του «μικρότερου κακού» και στον μονόδρομο της εξουσίας των αφεντικών, εμείς απαντάμε πως με όπλο μας την αλληλεγγύη και τους ελπιδοφόρους αγώνες που ξεδιπλώνονται σε πολλές χώρες αυτό το διάστημα, θα νικήσουμε. Αυτό φοβούνται, αυτό τρέμουν! Να κάνουμε το φόβο τους, πράξη!
Οι αγώνες των εργατών όλου του κόσμου θα νικήσουν!
Ζήτω η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!
Βαδίζουμε στο δρόμο των εργατών του Σικάγο!
