Καθώς ο Δεκαπενταύγουστος πλησιάζει στο τέλος του, έρχεται και η μεγάλη γιορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ή αλλιώς το «καλοκαιρινό Πάσχα».
Η ημέρα αυτή, η οποία συμπίπτει με την κορύφωση του καλοκαιριού, είναι μια εποχή ζωντανών εορτασμών σε όλη την Ελλάδα, με έναν από τους πιο εντυπωσιακούς να είναι οι εορτασμοί στην Τήνο.
Τα τελευταία χρόνια, καθώς πλησιάζει η 15η Αυγούστου, μια συγκεκριμένη ευχή αντηχεί στα νοικοκυριά, τις πλατείες, τις παραλίες και τους χώρους εργασίας. «Καλή Παναγιά». Αυτή η ρήση εμφανίστηκε για πρώτη φορά πριν από περίπου έξι χρόνια, προκαλώντας ίσως αρχικά περιέργεια ή και διασκέδαση. Ωστόσο, όσο περνούσε ο καιρός, κάθε 15η Αυγούστου χαρακτηρίζεται πλέον από την επανάληψη αυτής της φράσης. Έχει εξελιχθεί σε κάτι σαν τελετουργική έκφραση, ωστόσο η ιδιότητά της ως πραγματικό πολιτιστικό φαινόμενο παραμένει ανοιχτή σε ερμηνείες.
Ας κάνουμε μια παύση για να εξετάσουμε τη συμπερίληψη του «καλού» σε σχέση με την Παναγία. Τέτοια γλωσσικά «ολισθήματα» δεν είναι πρωτοφανή στην καθημερινή γλώσσα, όπως μπορεί να παρατηρηθεί με φράσεις όπως «καλή τύχη». Προορίζεται το «καλή» ως περιγραφικός όρος για την Παναγία; Από θεολογική άποψη, είναι ακατάλληλο να χαρακτηρίσουμε την Παρθένο Μαρία με το επίθετο «καλή», όπως ακριβώς δεν θα χαρακτηρίζαμε τον Χριστό ως «καλό». Αυτό τόνισε ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου στην ομιλία του το περασμένο καλοκαίρι. Επισήμανε: «Τον τελευταίο καιρό έχει εμφανιστεί μια τάση όπου οι άνθρωποι λένε «καλή Παναγία, τι καλή Παναγία!»». Εμείς λέμε ‘καλή Παναγία’; Λέμε ‘Καλά Χριστούγεννα’ και ‘Καλό Πάσχα’, που είναι πραγματικές εκφράσεις».