«Διανύουμε το 13ο έτος λειτουργίας τού νέου νοσοκομείου Κατερίνης και η πρόσβαση προς αυτό παραμένει ακόμη, πλην κάποιων μικρών βελτιώσεων, εξαιρετικά επικίνδυνη, α) για εργαζόμενους του ΓΝΚ, β) για συμπολίτες μας (ασθενείς και συγγενείς/φίλους ασθενών) που χρειάζεται να μεταβούν στο νοσοκομείο, γ) άλλα κυρίως για τους μαθητές του ΕΠΑΛ» σύμφωνα με τα όσα μας αναφέρει ο Αντιπρόεδρος του Σωματείου εργαζομένων του Γ Ν Κατερίνης Κώστα Πουλικίδη και συμπληρώνει:
Το αίτημα για συνάντηση με Δ.Κατερίνης και Αντιπεριφέρεια, που έμεινε αίτημα!
Στο διάστημα αυτό των 13 ετών είχαμε και τροχαία ατυχήματα συναδέλφων μας. Η κατάσταση αυτή, της μη κατασκευής αξιοπρεπούς και ασφαλούς πρόσβασης προς το νέο Νοσοκομείο, μας οδήγησε να απευθυνθούμε (ως Σωματείο εργαζομένων) στον Δήμο Κατερίνης και στην Αντιπεριφέρεια Πιερίας ζητώντας συνάντηση μαζί τους για να εκθέσουμε τα προβλήματα και να καταθέσουμε τις προτάσεις μας.
Ωστόσο, η συνάντηση αυτή δεν έγινε ποτέ.
Την επιθυμία μας για συνάντηση με τους αρμόδιους φορείς καθώς και το ποιες είναι οι προτάσεις μας για την επίλυση αυτού του θέματος, τα έχουμε καταθέσει και γραπτώς. Δυστυχώς όμως, η προσπάθειά μας δεν είχε αποτέλεσμα.
Ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών που έρχονται, είναι επιτακτική ανάγκη να δοθεί άμεση προσοχή και προτεραιότητα ώστε να γίνουν οι απαιτούμενες παρεμβάσεις προκειμένου, ο δρόμος από Κατερίνη προς Νέο νοσοκομείο να παρέχει ασφάλεια στους διερχόμενους, είτε πεζούς, είτε οδηγούς.
- Η κατασκευή Πεζοδρομίου και ποδηλατοδρόμου μέχρι το 2ο ΕΠΑΛ.
Το μεσημέρι, κάποια από τα παιδιά τελειώνουν νωρίτερα τα μαθήματά τους και συνήθως, για να μην περιμένουν το λεωφορείο, περπατούν κατά μήκος του δρόμου μέχρι την Κατερίνη. Όμως, ο εν λόγω δρόμος είναι χωρίς καμιά ασφάλεια για τους πεζούς.
Το ίδιο γίνεται και από κάποιους πολίτες που εργάζονται σε μονάδες τις περιοχής οι οποίες βρίσκονται κοντά στον συγκεκριμένο δρόμο. Τις πρωινές ώρες, πριν ακόμη ξημερώσει, καθώς η ορατότητα είναι περιορισμένη, βλέπουμε πεζούς να βαδίζουν αυτόν δρόμο για να πάνε στην εργασία τους κάτι που είναι υπό τις συνθήκες αυτές άκρως επικίνδυνο για να έχουμε παράσυρση από διερχόμενο όχημα.
Ευχή όλων είναι να μη γίνει ποτέ κάποιο ατύχημα αλλά δεν φτάνουν μόνο οι ευχές. Επείγει να γίνει ένας πεζόδρομος, ώστε να μη συμβεί πρώτα κάποιο δυστύχημα και μετά να ψάχνουμε το τι έφταιξε.
- Έλλειψη φωταγώγησης από τους κυκλικούς κόμβους του Περιφερικού μέχρι το ΕΠΑΛ.
Επίσης η φωταγώγηση του συγκεκριμένου κομματιού, περίπου ενός χιλιομέτρου, πρέπει να είναι άμεσης προτεραιότητας από τους αρμόδιους.
- Η βελτίωση του ασφαλτοτάπητα και των πεζοδρομίων επί της οδού Ρήγα Φεραίου, από Ν. Πλαστήρα μέχρι το φανάρι για Π. Κεραμίδι, θα έπρεπε ήδη να είχαν γίνει ώστε να μην χρειάζεται να αναφερόμαστε καν στα αυτονόητα.
Κάτι που ίσως δεν γνωρίζουν οι τοπικοί άρχοντες άλλα και πολλοί συμπολίτες μας, είναι ότι εδώ και 9 χρόνια περίπου, το Νοσοκομείο (8χιλ. από την πόλη) δεν έχει κάλυψη από αστικό ΚΤΕΛ μετά τις εννέα το βράδυ, με αποτέλεσμα η νυχτερινή βάρδια εργαζομένων τού Νοσοκομείου, που θέλει να προσέλθει για εργασία αλλά και η απογευματινή βάρδια που θέλει να αναχωρήσει από το Νοσοκομείο προς Κατερίνη, στις 11.00 μ.μ., καθώς επίσης και οι πολίτες που θέλουν να μετακινηθούν από και προς το Νοσοκομείο, δεν μπορούν.
Τα πρώτα χρόνια, αυτό το δρομολόγιο, από όσο γνωρίζω, το επιδοτούσε ο Δήμος Κατερίνης. Δυστυχώς σταμάτησε αυτή η επιδότηση και επομένως σταμάτησε και η πρόσβαση, από και προς το Νοσοκομείο, με το Αστικό ΚΤΕΛ. Σύμφωνα με ενημέρωση που έχουμε και από συναδέλφους μας άλλων πόλεων, αυτό δεν συμβαίνει πουθενά αλλού. Είναι απαράδεκτο να μην έχουμε λεωφορείο κατά την αλλαγή της απογευματινής με την νυχτερινή βάρδια. Φτιάχτηκε ένα νοσοκομείο 8 χιλιόμετρα έξω από την πόλη και ας «κόψουν τον λαιμό τους» εργαζόμενοι και πολίτες για το πώς θα φτάσουμε ως εκεί, χωρίς να αναρωτιέται κανείς αν υπάρχουν τα χρήματα για κάποιον πολίτη να χρησιμοποίησει ταξί, είναι υποχρέωση της Περιφέρειας και του Δήμου μας να δώσουν λύση στο πρόβλημα.