Στην Ελλάδα του 2021, στην εποχή της πληροφορίας, η διασπορά ψευδών ειδήσεων και η συκοφαντική δυσφήμιση, λαμβάνουν δυστυχώς ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις.
Η «είδηση» σήμερα, αξιολογείται από αρκετά ΜΜΕ με βάση τα συναισθήματα που θα προκαλέσει στο κοινό και όχι με βάση την αντικειμενικότητά της.
Πολλές ειδήσεις φιλτράρονται ή ακόμη και κατασκευάζονται, με γνώμονα την «τάση» που θα μας προκαλέσουν να τις διαβάσουμε και να τις κοινοποιήσουμε, ανεξάρτητα από το πόσο πραγματικές είναι.
Οι κυνηγοί, βιώνουμε έντονα το παραπάνω φαινόμενο, και συγκεκριμένα το δημοσιογραφικό ρατσισμό η και αποκλεισμό από τα περισσότερα ΜΜΕ. Από την άλλη μεριά, η αντικυνηγετική προπαγάνδα είναι συνήθως ευπρόσδεκτη, χωρίς κριτική και αξιολόγηση για την αντικειμενικότητα της (τα περισσότερα ΜΜΕ της Πιερίας προς τιμή τους, εξαιρούνται από τον παραπάνω κανόνα).
Η γόνιμη κριτική και ο διάλογος με επιχειρήματα και τεκμηρίωση, αποτελούνε αρχή και αξία για τους κυνηγούς και τις οργανώσεις τους.
Είναι όμως άλλο πράγμα η γόνιμη κριτική και άλλο η προπαγάνδα, οι ψευδείς ειδήσεις και η συκοφαντική δυσφήμιση που δεχόμαστε από συγκεκριμένους κύκλους (περιβαλλοντικές ΜΚΟ, φιλόζωοι, χορτοφάγοι και πολίτες που επηρεάζονται από αυτούς).
Ορισμένοι από τους παραπάνω φορείς, οργανώσεις και πολίτες, χωρίς ποτέ να έχουμε κάνει κάτι εναντίον τους, εκφράζουν αυξανόμενο μίσος και εμπάθεια είτε άμεσα στους κυνηγούς, είτε έμμεσα στο κυνήγι σαν δραστηριότητα.
Το φαινόμενο λαμβάνει ακραίες διαστάσεις σε ορισμένες φιλοζωικές ιστοσελίδες, όπου το να βρίσει, να συκοφαντήσει ή ακόμη και να προκαλέσει φθορά της περιουσίας κυνηγών κάποιος, αποτελεί σκοπό ή στόχο και επιβραβεύεται από την ομήγυρη.
Η επιθετικότητα αυτή προς τους κυνηγούς, δε σταματά ούτε όταν πεθαίνει κάποιος κυνηγός, αποδεικνύοντας τυφλό μίσος και φανατισμό, φαινόμενα ιδιαίτερα επικίνδυνα και τοξικά, για κάθε κοινωνία.
Έχουν όμως δίκιο αυτοί που επιτίθενται στους κυνηγούς και το κυνήγι;
Η απάντηση που δίνουμε εμείς είναι πως όχι. Δεν είναι τα πράγματα έτσι και δεν αποτελούν οι κυνηγοί απειλή για τη φύση και τη βιοποικιλότητα. Ούτε είμαστε βάρβαροι. Όχι τουλάχιστον περισσότερο από τους συμπολίτες μας που διαφωνούν με το κυνήγι.
Την απάντησή αυτή, τη βασίζουμε μεταξύ άλλων στα παρακάτω, τα οποία συνιστούμε να διαβάσουν όλοι οι συντάκτες και οι αναγνώστες, οι δημοσιογράφοι και οι πολίτες που ενδιαφέρονται άμεσα ή έμμεσα για το τι είναι το κυνήγι στην Ελλάδα και θέλουν να σχηματίσουν αντικειμενική γνώμη για αυτό:
1. Σύμφωνα με το αρμόδιο τμήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «Οι κύριες αιτίες της απώλειας βιοποικιλότητας είναι οι αλλαγές (καταστροφή/υποβάθμιση/κατακερματισμός) στους φυσικούς οικοτόπους. Αυτές οφείλονται κυρίως στην εντατική γεωργική παραγωγή και εγκατάλειψη της γεωργίας και κτηνοτροφίας σε ορεινές και δυσπρόσιτες περιοχές, τη δόμηση και τα δίκτυα συγκοινωνίας και μεταφορών (κατακερματισμός οικοτόπων), την υπερεκμετάλλευση δασών, ωκεανών, ποταμών, λιμνών και εδαφών, την εισβολή ξένων ειδών, τη ρύπανση και την κλιματική αλλαγή. Για να είναι αποτελεσματική οποιαδήποτε πολιτική στη διατήρηση και αποκατάσταση της βιοποικιλότητας στην Ευρώπη, πρέπει να αντιμετωπίσει αυτές τις απειλές.»
Πηγή: https://www.eea.europa.eu/themes/biodiversity/where-we-stand/threats
Το κυνήγι δεν βρίσκεται στις απειλές για τη βιοποικιλότητα, όπως εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κανείς.
2. Το Συμβούλιο της Ευρώπης, το 2008 εξέδωσε το έγγραφο κατευθύνσεων για τη θήρα, στα πλαίσια της εφαρμογής της οδηγίας για τα πτηνά, στην εισαγωγή του οποίου αναφέρεται:
«Η Επιτροπή δεν θεωρεί ότι κοινωνικοοικονομικές δραστηριότητες – όπως για παράδειγμα η θήρα – αντιβαίνουν αυτές τις διατάξεις (σ.σ.προστασίας)»
Πηγή: https://ec.europa.eu/environment/nature/conservation/wildbirds/hunting/docs/hunting_guide_el.pdf
3. Στην Ελλάδα όπως και σε όλον τον κόσμο, το κυνήγι αποτελεί νόμιμη δραστηριότητα και ρυθμίζεται κάθε χρόνο με σχετική Υπουργική Απόφαση. Η Απόφαση αυτή λαμβάνει υπόψη όλα τα σχετικά επιστημονικά δεδομένα, που αποδεικνύουν την πληθυσμιακή αφθονία των θηρεύσιμων ειδών στην Ελλάδα και τη δυνατότητα να ενταχθούν στον πίνακα θηρεύσιμων ειδών.
Πηγή: http://www.ksellas.gr/images/pdf/2020/rythm_2020_2021.pdf
4. Σύμφωνα με την Υπουργική Απόφαση «Σχέδιο Στρατηγικής Ανάπτυξης της Δασοπονίας 2018-2038» (Εθνική Στρατηγική για τα Δάση – Φ.Ε.Κ. 5351/Β/2018).
Άρθρο 3.Μεσογειακή Δασοπονία
2.Τα βασικά χαρακτηριστικά του προτύπου Μεσογειακής Δασοπονίας είναι:
…Η αναγνώριση του ρόλου της θήρας στα μεσογειακά δασικά οικοσυστήματα και η περαιτέρω βελτιστοποίηση της ως εργαλείο περιβαλλοντικής διαχείρισης…
Πηγή: https://www.dkose.gr/wp-content/uploads/2018/12/5351_%CE%92_2018.pdf
5. Η θήρα αποτελεί πανάρχαια δραστηριότητα στην Ελλάδα, και υμνήθηκε ως δραστηριότητα από τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τον Πλούταρχο, τον Ξενοφώντα και άλλους σπουδαίους αρχαίους Έλληνες.
6. Σε ένα από τα σπουδαιότερα αρχαιολογικά ευρήματα, τον τάφο του Φίλιππου του Β΄, στη Βεργίνα, υπάρχει αναπαράσταση κυνηγετικής σκηνής με τη μορφή τοιχογραφίας.
«Στην πρόσοψη του μεγαλύτερου από τους μακεδονικούς τάφους της Μεγάλης Τούμπας επάνω από τη δωρική ζωφόρο με τις τριγλύφους και τις μετόπες, υπάρχει μια φαρδιά ενιαία ζωφόρος (ύψος 1,16 m), που έχει πλάτος ίσο με εκείνο της δωρικής ζωφόρου (5,56 m) και φέρει τοιχογραφία με πολυπρόσωπη σκηνή κυνηγιού…»
Πηγή: https://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/history/art/page_126.html
7. Στη σύγχρονη Ελλάδα το κυνήγι υμνείται σαν δραστηριότητα από πολλούς ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών.
Ενδεικτικά: http://ksv.gr/?page_id=1233
8. Η ποιότητα της τροφής μας υποβαθμίζεται ολοένα και περισσότερο. Γιατροί και διατροφολόγοι σε όλον τον κόσμο αναδεικνύουν την τεράστια σημασία που έχει να επιλέγουμε όσο το δυνατό πιο φυσικές τροφές. Το κρέας θηραμάτων όπως και αυτό των παραγωγικών ζώων ελευθέρας βοσκής, είναι μακράν το ποιοτικότερο και θρεπτικότερο.
Ενδεικτικά: https://www.hunters.gr/images/folder/ekdoseis_komath/KEIMENA/panthiras2013.pdf
9. Το κυνήγι συνδέει τον άνθρωπο με τη φύση, ενυπάρχει σαν ένστικτο και καλλιεργεί την ψυχή το πνεύμα και το σώμα όσων το ασκούν.
Όσοι συνειδητά ή από άγνοια επιτίθενται στο κυνήγι και τους κυνηγούς, αφήνουν στην άκρη τις πραγματικές απειλές για το φυσικό περιβάλλον, όπως αυτές καταγράφονται από την Ε.Ε. και πολλά άλλα όπως αυτά που γράφονται παραπάνω και προσπαθούν να επιβάλλουν τη δική τους, λανθασμένη το λιγότερο, άποψη.
Το φαινόμενο αυτό, ανάλογα με την έντασή του επηρεάζει σημαντικά τους Έλληνες πολίτες. Εκτός από την αστικοποίηση και την απομάκρυνση από τη φύση που αυτή έχει επιφέρει, βρισκόμαστε επομένως αντιμέτωποι και με την περιβαλλοντική παραπληροφόρηση.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, ακόμη και όσοι ενδιαφέρονται και νοιάζονται πραγματικά για τον πολύτιμο θησαυρό της Ελλάδας, το φυσικό της περιβάλλον, να μην μπορούνε να δράσουν αποτελεσματικά για την προστασία και τη διατήρηση του από τη στιγμή που στερούνται βασικών γνώσεων.
Η προπαγάνδα ενάντια στο κυνήγι αλλά και σε κάθε χρήση και κάρπωση ανανεώσιμων φυσικών πόρων, έχει φτάσει δυστυχώς ακόμη και μέσα στα σχολεία, δηλητηριάζοντας το μυαλό των παιδιών μας, με προσεγγίσεις καταστροφικές τόσο για τον άνθρωπο όσο και για τη φύση.
Ρωτήστε τα παιδιά σε οποιοδήποτε δημοτικό σχολείο αν είναι καλό να κόβουμε δέντρα και θα σας πούνε όλα ένα δυναμικό «όχι».
Ρωτήστε τα παιδιά τι είδους ζώο είναι η αρκούδα και θα απαντήσουν «απειλούμενο».
Ρωτήστε τα παιδιά στο δημοτικό να σας πούνε ποια ζώα έχουμε στην Ελλάδα και θα δείτε στις απαντήσεις τίγρεις και λιοντάρια.
Τα παιδιά όμως δε φταίνε. Όπως δε φταίνε σε μεγάλο βαθμό και οι πολίτες.
Η γνώση στη χώρα μας χάνεται. Καταργείται. Ενοχοποιείται. Διώκεται. Η κατάρα αυτή, έχει πολλές αιτίες. Οι κυριότερες όμως είναι η εξής μία: το ρουσφέτι, η αναξιοκρατία και η ατιμωρησία. Και η προπαγάνδα που αυτές γεννούν. Παθογένειες διαχρονικές στην Ελλάδα και κουσούρια που δεν θέλουμε να τα διώξουμε.
Οι κυνηγοί, έχοντας βιωματική, εμπειρική και επιστημονική επαφή με τη φύση, γνωρίζουμε από πρώτο χέρι ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει και προς ποια κατεύθυνση θα έπρεπε να κινηθούμε σαν χώρα για να τα λύσουμε.
Αντί να κληθούμε όμως, οι κυνηγοί, οι αγρότες, οι κτηνοτρόφοι, οι υλοτόμοι, οι ψαράδες, οι μανιταροσυλλέκτες, οι βοτανοσυλλέκτες, και οι μελισσοκόμοι, να μοιραστούμε την πολύτιμη γνώση που έχουμε αποκτήσει μέσα από την άμεση επαφή με τη φύση και να χαράξουμε πρακτικό σχεδιασμό και στρατηγικές με τη Δασική Υπηρεσία, αποκλειόμαστε πλήρως από τις σχετικές διαδικασίες.
Σκεφτείτε τώρα πόσες φορές έχετε ακούσει για τις παραπάνω πραγματικές απειλές από τις περιβαλλοντικές ΜΚΟ, και κάθε πολίτη από αυτούς που αυτοχαρακτηρίζονται οικολόγοι και πόσες φορές έχετε ακούσει ως απειλή το νόμιμο κυνήγι.
Σκεφτείτε επίσης πόσες φορές έχετε ακούσει ως απειλή το ερασιτεχνικό ψάρεμα ή το ψαροτούφεκο, που αποτελούν δραστηριότητες εξαιρετικές και πανομοιότυπες με το κυνήγι, σε ότι αφορά στο αποτύπωμα τους στη φύση.
Πόσες φορές έχετε ακούσει ως απειλή την επαγγελματική αλιεία για την Ελλάδα και πόσες φορές έχετε διαβάσει για παράνομη επαγγελματική αλιεία, υπεραλίευση κλπ.
Σκεφτείτε πόσες φορές έχετε ακούσει για την κοινή αγροτική πολιτική (Ε.Ε.) και ποια επίδραση έχει ή μπορεί να έχει, όχι μόνο στα θηράματα αλλά στο σύνολο της βιοποικιλότητας κάθε χώρας.
Σκεφτείτε πόσες φορές ακούσατε ή διαβάσατε πως οι πληθυσμοί του αγριόχοιρου, της φάσσας, του αγριοκούνελου, της αλεπούς, της μπεκάτσας, της τσίχλας, του ψαρονιού και πολλών άλλων θηρεύσιμων ειδών, όχι μόνο δε μειώνονται αλλά αυξάνονται. Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα, όπως ο αγριόχοιρος, η πληθυσμιακή αύξηση είναι ραγδαία, παρά το γεγονός πως το είδος κυνηγιέται και μάλιστα εντατικά.
Σκεφτείτε πόσες φορές ακούσατε ή διαβάσατε πως πολλά από τα απειλούμενα είδη πτηνών είναι μεταναστευτικά. Έρχονται στη χώρα μας την Άνοιξη και φεύγουν στις αρχές Φθινοπώρου για νότια, με αποτέλεσμα να μην έρχονται ποτέ σε επαφή με κυνηγούς. Παρά το γεγονός πως δεν τα βλέπουν οι «κακοί» κυνηγοί, αυτά συνεχίζουν να μειώνονται και να κινδυνεύουν με εξαφάνιση (ενδεικτικά αναφέρουμε τον Ασπροπάρη, το μικρότερο γύπα της Ευρώπης που είναι μεταναστευτικός και απειλείται πλέον με εξαφάνιση, τουλάχιστον από τη χώρα μας).
Σκεφτείτε πόσες φορές ακούσατε πως στην Ελλάδα υπάρχουν 450 είδη πτηνών αλλά επιτρέπεται η θήρα μόνο για τα 31 από αυτά.
Πόσες φορές διαβάσατε πως στην Ελλάδα υπάρχουν 115 είδη θηλαστικών αλλά επιτρέπεται η θήρα μόνο των πέντε από αυτά (πρακτικά μόνο δύο).
Σκεφτείτε πόσες φορές ακούσατε πως τα αμφίβια είναι η ζωική ομάδα που κινδυνεύει περισσότερο από τις άλλες με μείωση ειδών, λόγω της συνεχούς καταστροφής ή υποβάθμισης των υγροτόπων, κυρίως των ρηχών νερών.
Σκεφτείτε πόσα εκατομμύρια ευρώ έχουν δοθεί τα τελευταία χρόνια σε προγράμματα για την προστασία των απειλούμενων ειδών και πόσες φορές είδατε έστω μία αξιολόγηση ή έναν απολογισμό των αποτελεσμάτων αυτών των προγραμμάτων.
Σκεφτείτε πως στην Ελλάδα έχουμε το μεγαλύτερο ποσοστό περιοχών που ανήκουν στο δίκτυο natura 2000 στην Ε.Ε., αλλά στην πράξη είμαστε τελευταίοι σε επίπεδο περιβαλλοντικής διαχείρισης, όχι μόνο στις προστατευόμενες περιοχές αλλά γενικά.
Σκεφτείτε τι έχει σημάνει για την Ελληνική πανίδα η εγκατάλειψη της ορεινής γεωργίας και κτηνοτροφίας και η εντατικοποίησή τους στις πεδινές περιοχές, όπου πλέον δεν υπάρχει ούτε ένα τετραγωνικό μέτρο γης ανεκμετάλλευτο και φυσικό.
Σκεφτείτε αν είδατε ποτέ κάποια διαρκή έρευνα-μέτρηση στα ποιοτικά χαρακτηριστικά του νερού που καταλήγει στα δέλτα των ποταμών μας, που είναι από τα πιο πλούσια ενδιαιτήματα της χώρας και θεωρητικά προστατεύονται αυστηρά.
Σκεφτείτε πόσες φορές διαβάσατε ή ακούσατε για κυνηγούς που συμμετείχαν σε πυρόσβεση πυρκαγιάς, σε εθελοντική δασοπροστασία με επάνδρωση πυροφυλακίων το Καλοκαίρι τα σαββατοκύριακα, που δεν μπορεί η Πυροσβεστική Υπηρεσία να βρίσκεται στο ύπαιθρο.
Σκεφτείτε πόσες φορές έχετε ακούσει πως οι Κυνηγετικές Οργανώσεις ελέγχονται κάθε χρόνο από τη Δασική Υπηρεσία από την οποία είναι αναγνωρισμένες και με την οποία είναι συνεργαζόμενες, σε επίπεδο προϋπολογισμού και απολογισμού των δράσεων τους.
Πόσες φορές έχετε ακούσει πως οι Κυνηγετικές Οργανώσεις εκ του νόμου είναι υποχρεωμένες να δαπανούν τουλάχιστον το 50% των εσόδων τους (95% για την Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος) σε φιλοθηραματικές δράσεις.
Πόσες φορές έχετε διαβάσει πως η πολιτεία βασίζεται για τις δειγματοληψίες αποκλειστικά στους (εθελοντές) κυνηγούς για την αντιμετώπιση πολλών νοσημάτων όπως η λύσσα, η γρίπη των πτηνών, η αφρικανική πανώλη των χοίρων κλπ.
Σκεφτείτε πόσες φορές ακούσατε πως οι Κυνηγετικές Οργανώσεις είναι η μόνη κοινωνική ομάδα στην Ελλάδα που δαπανά το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων τους για να χρηματοδοτούν τον έλεγχο της νομιμότητας από τα μέλη τους. Το σώμα της Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής που ιδρύθηκε από την Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος το 200 και αριθμεί περίπου 300 θηροφύλακες σε όλη την επικράτεια, βρίσκεται νύχτα μέρα, καθημερινές και σαββατοκύριακο στην ύπαιθρο για τον έλεγχο στην τήρηση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας.
Σκεφτείτε πόσες φορές διαβάσατε την άποψη πως για να υπάρχει κυνήγι, πρέπει να υπάρχουν θηράματα, άρα οι κυνηγοί είναι οι τελευταίοι που θα θέλανε να εξαφανιστούν ή έστω να μειωθούν τα θηρεύσιμα είδη.
Αυτά και άλλα πολλά, που οι περισσότεροι πολίτες δε βλέπουν, δε διαβάζουν και δεν ακούν, γιατί ως «ειδήσεις» δεν αναπαράγονται σχεδόν ποτέ και πουθενά.
Γιατί έχει επικρατήσει η προπαγάνδα που θέλει τον κυνηγό βάρβαρο, δολοφόνο και αιμοσταγή. Προπαγάνδα που καλλιεργείται από συγκεκριμένους ανθρώπους και για συγκεκριμένους λόγους.
Προπαγάνδα που αφήνει στο απυρόβλητο όλες τις πραγματικές αιτίες της καταστροφής, της υποβάθμισης και της λεηλασίας της Ελληνικής φύσης.
Με αποτέλεσμα το πρόβλημα αν και φαινομενικά το έχουμε εμείς οι κυνηγοί, στην πράξη να αφορά το σύνολο της Ελληνικής κοινωνίας και ένα από τα τρία πιο ευαίσθητα και σημαντικότερα ιδανικά που έχουμε σαν χώρα, το φυσικό περιβάλλον, το οποίο με την παιδεία και τον πολιτισμό θα έπρεπε να μας κάνουν περήφανους που ζούμε στην Ελλάδα.
Είμαστε στη διάθεση κάθε πολίτη, αλλά και κάθε δημοσιογράφου, να αναλύσουμε ακόμη πιο διεξοδικά τα παραπάνω. Και πολλά άλλα τα οποία δε γράφτηκαν σε αυτό το ήδη μακροσκελές κείμενο.
Για τον Κυνηγετικό Σύλλογο Κατερίνης,
Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας Ο Επιστημονικός Συνεργάτης της ΣΤ΄ΚΟΜΑΘ
Πλατής Απόστολος Γαλανόπουλος Δημήτριος Γκάσιος Αλέξανδρος
Πηγές άντλησης ενημέρωσης (ενδεικτικές) σχετικές με τους κυνηγούς, την κυνηγετική δραστηριότητα, και τις κυνηγετικές οργανώσεις:
http://www.kynigos.net.gr/gnorimia.html
https://www.hunters.gr/anakalypse-to-kynigi/giati-na-kynigiseis
https://www.hunters.gr/anakalypse-to-kynigi/poioi-einai-oi-kynigoi
https://www.hunters.gr/anakalypse-to-kynigi/arxes-tou-kynigioy
https://www.hunters.gr/aeiforo-kynigi/epistimoniko-ergo-komath
https://www.hunters.gr/media-1/ekdoseis-komath
https://www.hunters.gr/aeiforo-kynigi/programma-artemis
(Δελτίο τύπου)