Κυβέρνηση διεκδικήσεων ή εθνικών υποχωρήσεων; Πατριώτες αγώνων ή κομματικών συμφερόντων;
Γράφει ο Αθανάσιος Γκούνας,
Καθηγητής Εφ. Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδος,
Σύμβουλος Ανάπτυξης & Μάρκετινγκ,
Δημοτικός Σύμβουλος Κατερίνης
Στην πρόσφατη διάσκεψη της Ευρώπης, ο Πρωθυπουργός της χώρας κ. Μητσοτάκης φάνηκε, για μια φορά ακόμα, πως δεν έχει πολιτικό εκτόπισμα. Οι χειρισμοί του είχαν μηδενικό αποτέλεσμα στο μείζον Εθνικό θέμα του δικαίου της Θάλασσας (12 μίλια, ΑΟΖ κλπ.) που μας απασχολεί, καιρό τώρα, με την Τουρκία.. Ταυτόχρονα δε, με τους χειρισμούς του δεν στηρίζει ούτε τα συμφέροντα της Κύπρου. Και επειδή εκείνος και η παράταξή του κέρδισαν τις εκλογές του 2019 αποκαλώντας την προηγούμενη κυβέρνηση σαν κυβέρνηση προδοτών, αναρωτιέμαι λοιπόν τώρα, ποιοι είναι οι Πατριώτες και ποιοι είναι οι Προδότες;
Είναι αναμενόμενα όσα αρνητικά συμβαίνουν σήμερα στον χώρο των εθνικών μας θεμάτων, διότι τα εθνικά θέματα απαιτούν σοβαρότητα, υπευθυνότητα και πολιτικό αισθητήριο. Φυσικά και πολιτική συναίνεση.
Δυστυχώς, ο κύριος Πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του δεν το έχουν.
Η αντιπολίτευση και ιδιαίτερα η μείζονα, στηρίζουν την κυβέρνηση στα εθνικά θέματα σε μέγιστο βαθμό, μέχρι εκεί βεβαίως όπου υπάρχει εθνική αξιοπρέπεια. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ δεν θα μπορούσε να στηρίξει καμία υποχωρητική πολιτική, αντίθετα στηρίζει και προωθεί εθνικές διεκδικήσεις.
Μάλιστα, ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ, Αλέξης Τσίπρας, δήλωσε σε επίκαιρο χρόνο προχθές”πως τώρα είναι η ώρα εφαρμογής της επέκτασης των 12 ναυτικών μιλίων, σύμφωνα με το δίκαιο της θάλασσας”.
Κι όμως, ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης καθώς και άλλα στελέχη της ΝΔ αντί να εκλάβουν αυτή τη δήλωση ως δυνατό πολιτικό εργαλείο, άρχισαν τις γνωστές τους ειρωνείες λέγοντας: Γιατί δεν το έκανε ο ίδιος όταν κυβερνούσε…
Πόση αστειότητα.
Η κυβέρνηση Τσίπρα, με τεράστιο πολιτικό κόστος έκλεισε το θέμα των Σκοπίων με τη Συμφωνία των Πρεσπών. Ναι, μιλάμε για εκείνη τη συμφωνία που η ΝΔ προεκλογικά την κατηγορούσε σαν προδοτική και κατέβαζε τον κόσμο σε συλλαλητήρια και φανάτιζε κάποιους για να φτάσουν στα άκρα, στη βία, στις φωτιές, στους προπηλακισμούς. Λίγο έλειψε να έχουμε και θύματα, θανάτους… Ναι, μιλάμε για εκείνη τη συμφωνία όπου μετεκλογικά η ΝΔ την επαινεί, τη θεωρεί χρήσιμη και είναι έτοιμη να φέρει και κάποια μνημόνια στη βουλή, προς ψήφιση!
Η ψήφιση, λοιπόν, της Συμφωνίας των Πρεσπών έγινε διότι υπήρχε σοβαρός εθνικός λόγος που φαίνεται σήμερα ξεκάθαρα.
Πού είναι όμως σήμερα αυτοί οι κύριοι και οι κυρίες που, στα εθνικά θέματα, χώριζαν την πατρίδα μας, έβαζαν ταμπέλες και μιλούσαν για προδοσία; Γιατί σήμερα κατάπιαν τις γλώσσες τους; Γιατί δεν ξεσηκώνονται; Η απάντηση είναι απλή: Δεν τους ενδιέφερε η Συμφωνία των Πρεσπών, τους ενδιέφερε το ποιος έφερε τη συμφωνία αυτή. Κι αφού αυτή τη συμφωνία την έφερε ο κομματικός τους αντίπαλος, ε τότε είναι κακή. Αν την είχαν ψηφίσει αυτοί, ε τότε η συμφωνία θα ήταν καλή!
Όταν ο κύριος Κοτζιάς επιχείρησε να τακτοποιήσει τα θαλάσσια θέματα (σύνορα-ΑΟΖ κλπ) με την Αλβανία και την Ιταλία, ποια ήταν η θέση τότε της ΝΔ ως αντιπολίτευσης; Εκτόξευαν ειρωνείες και απειλές. Αλλά όταν η ΝΔ έφερε συμφωνία με την Ιταλία, τότε κατάπιαν τις γλώσσες τους, ήταν καλή τότε η συμφωνία, την επαινούσαν.
Σ’ εκείνους που σήμερα ειρωνεύονται τον κ. Τσίπρα λέγοντας «γιατί στο θέμα των 12 ναυτικών μιλίων δεν το έκανε όταν ο ίδιος κυβερνούσε», η απάντηση είναι απλή: Πώς μπορούσε να τολμήσει ο ΣΥΡΙΖΑ μια τέτοια ενέργεια, όταν το εσωτερικό της Χώρας ήταν διηρημένο, διχασμένο εξαιτίας της Νέας Δημοκρατίας, της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης; Το έχω πει και άλλοτε. Όταν θέλεις να κάνεις παρεμβάσεις στα εθνικά θέματα και να διεκδικήσεις τα όσα σου ανήκουν, είναι ανάγκη να υπάρχει ενότητα στο εσωτερικό μέτωπο. Και μόνο τότε μπορείς να ανοίξεις μέτωπο με τον εξωτερικό σου εχθρό.
Σήμερα ο κ. Μητσοτάκης είναι πρωθυπουργός και είναι υποχρεωμένος να δώσει λύσεις σε θέματα που δεν άφησε να λυθούν όταν στην κυβέρνηση ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά πώς να δώσει λύσεις ο κ. πρωθυπουργός, όταν είναι δεμένος στο άρμα της Γερμανίας και πράττει ό,τι του λέει η κ. Μέρκελ;
Δυστυχώς η Γερμανία έχει τεράστια συμφέροντα στην Τουρκία (του απίστευτου ποσού των 50 δις ευρώ), υπάρχουν χιλιάδες επιχειρήσεις Γερμανικές στην Τουρκία, τεράστιες εξαγωγές ακόμα και εξοπλισμών προς την Τουρκία και μεγάλος δανεισμός. Πώς είναι δυνατόν η Γερμανία να υποστηρίξει τα Ελληνικά Εθνικά συμφέροντα;
Ο κ. Μητσοτάκης τα γνωρίζει όλα αυτά περί των γερμανικών συμφερόντων και περί της υποστήριξης της Γερμανίας προς την Τουρκία. Ξέρει καλά ότι ο ίδιος είναι μεν πρωθυπουργός αλλά ταυτόχρονα δεν αποφασίζει αυτός, αποφασίζει η Μέρκελ. Γνωρίζει, επίσης, καλά ότι η Ελλάδα έχει υψηλή ύφεση που προκλήθηκε από τον τρίμηνο εγκλεισμό της ελληνικής κοινωνίας την περασμένη Άνοιξη αλλά και από την τουριστική καταστροφή που υπέστη η Χώρα το καλοκαίρι λόγω και των πολλών άστοχων χειρισμών του. Και το μόνο που μπορεί να κάνει ο κ. πρωθυπουργός είναι να αγοράζει χρόνο λέγοντας χονδροειδή ψέματα, μένοντας όμως, έως έναν βαθμό, ήσυχος ότι έχει ελάχιστη κριτική από τα Μέσα Ενημέρωσης, τα καλοπληρωμένα Μέσα Ενημέρωσης…
Αλλά τα ψέματα που λέει ο κ. Μητσοτάκης και οι υπουργοί του, δεν μπορούν να σταθούν για πάντα, όταν η τουρκική προκλητικότητα έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο όπου θίγει έντονα την εθνική αξιοπρέπεια των Ελλήνων.
Η μόνη διέξοδος για τον κ. Μητσοτάκης και την κυβέρνησή του είναι να αντιληφθεί, αλλά άμεσα, ποια είναι τα Εθνικά συμφέροντά μας. Μπορεί όμως; Αν δεν μπορεί να το πράξει, καλύτερα να απαλλάξει τον Λαό από την διακυβέρνησή του.
Μέχρι και στην παραγγελία των Γαλλικών Αεροπορικών Ραφάλ κωλυσιεργεί.
Μέχρι και στην παραγγελία των 4 φρεγατών άλλαξε γνώμη 2 φορές.
Με τα Τουρκικά οπλικά συστήματα να έχουν φτάσει μια ανάσα από την Αθήνα.
Ο λόγος είναι πασιφανής…Τον πιέζει η Γερμανία και προωθεί τα συμφέροντα της. Ναι, τα συμφέροντά της και όχι τα συμφέροντα της χώρας στην οποία ο ίδιος είναι Πρωθυπουργός.