Έρως ανίκατε μάχαν… Ο έρωτας πάντα ανίκητος στη μάχη. Ακόμα κι αν αυτή είναι δικαστική.
Μια ιστορία ελπίδας, αγάπης και ομορφιάς καταγράφηκε στο Δικαστικό Μέγαρο Λάρισας που μοίρασε χαμόγελα σε όλους όσοι είχαν την ευκαιρία να την παρακολουθήσουν. Και όχι μέσα στην δικαστική αίθουσα αλλά ακριβώς απ έξω.
Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ του Κώστα Γκιαστα στο onlarissa.gr, ένα ζευγάρι Λαρισαίων οδηγείται σε δικαστική διαμάχη. Η σύζυγος κατηγορεί τον άνδρα με τον οποίο μοιράστηκε μια ολόκληρη ζωή πως την χτύπησε. Υπόθεση ενδοοικογενειακής βίας. Μια από τις δεκάδες που φτάνουν ανά εβδομάδα στις δικαστικές αίθουσες της Λάρισας. Αυτήν όμως ήταν ξεχωριστή, ως προ το φινάλε της.
Στη σειρά εκδίκασης ο αριθμός της υπόθεσης ήταν μεγάλος και ως εκ τούτου περίμεναν αρκετές ώρες έξω από τη δικαστική αίθουσα. Ο ένας αντίκρυ στον άλλο. Λίγο το βλέμμα, λίγο οι μνήμες.
Η καθυστέρηση απονομής δικαιοσύνης έβαλε κι αυτήν το χεράκι της. Πέρασε αρκετό διάστημα από τότε που συνέβη το περιστατικό. Μήνες μπήκαν, μήνες βγήκαν. Κοντά στο χρόνο και η οργή γλύκανε. Πάθος τόσων ετών γαρ…
Ο σύζυγος κάνει το πρώτο βήμα. Έναν καφέ από το κυλικείο για να περάσει η ώρα. Ένα τσιγάρο κέρασμα και μερικά αστεία. Μερικά βλέμματα κι ένα άγγιγμα αψυχολόγητο. Δεν αργεί το γάργαρο γέλιο από τη γυναίκα και τα μάγουλα κοκκινίζουν.
«Σταματήστε επιτέλους ακούγεστε μέχρι μέσα» η παρατήρηση του αστυνομικού κι αυτοί κοιτιούνται συνωμοτικά ενώ είναι έτοιμοι να σκάσουν από τα γέλια ξανά.
Το θαύμα έγινε. Ακριβώς έξω από τη δικαστική αίθουσα αρχίζουν να φιλιούνται παθιασμένα, σα να μην υπήρχε αύριο…
Οι παρόντες τρίβουν τα μάτια τους. Σαστισμένοι και αμήχανοι μπροστά στο θέαμα. Οι μάρτυρες της υπόθεσης πιάνουν τα μαλλιά τους. Οι δικηγόροι κοιτούν απορημένα μέσα από τα κουστούμια τους. Αχ αυτός ο έρωτας… Σαρωτικός όπως πάντα.
Και το δικαστήριο; Α να το δικαστήριο. Αναβλήθηκε λόγω παρέλευσης ωραρίου. Τελικά και η καθυστέρηση απονομής δικαιοσύνης έχει τα καλά της…