Κατά τα μνημονιακά χρόνια οι ζωές των Ελλήνων άλλαξαν δραματικά και το πολιτικό σκηνικό της Μεταπολίτευσης συνταράχθηκε εκ θεμελίων. Η απαρχή των μνημονιακών ετών ωστόσο, σημαδεύτηκε ανεξίτηλα από την τραγωδία της Marfin, που έγινε σαν σήμερα δέκα χρόνια πριν.
Η ψηφοφορία στη Βουλή για το πρώτο μνημόνιο είχε οριστεί στις 6 Μαΐου του 2010. Την παραμονή της ψηφοφορίας, η χώρα παρέλυσε από απεργίες και η Αθήνα από ογκώδεις διαδηλώσεις, κατά τη διάρκεια των οποίων υπήρξε άγρια καταστολή από την Αστυνομία και σημειώθηκαν σοβαρά επεισόδια.
Από την πυρκαγιά που ξέσπασε στο υποκατάστημα της τράπεζας Marfin επί της Σταδίου, έχασαν τη ζωή τους τρεις άνθρωποι, μεταξύ των οποίων μία έγκυος υπάλληλος.
Για την ακρίβεια οι θάνατοι από τον εμπρησμό των κουκουλοφόρων των οποίων την ταυτότητα δεν μάθαμε ποτέ, ήταν τέσσερις. Από την επίθεση τις ζωές τους έχασαν ο Επαμεινώνδας Τσάκαλης, 36 ετών, η Παρασκευή Ζούλια, 35 ετών και η Αγγελική Παπαθανασοπούλου 32 ετών, η οποία ήταν τεσσάρων μηνών έγκυος.
Το χρονικό
Η επίθεση σημειώθηκε όταν τρία άτομα με καλυμμένα πρόσωπα έσπασαν το τζάμι του υποκαταστήματος της τότε Marfin, επί της οδού Σταδίου 23, πετώντας μέσα μια μολότοφ και ένα μπουκάλι βενζίνη, με αποτέλεσμα να ξεσπάσει η πυρκαγιά. Μέσα στην τράπεζα, που ήταν κλειστή και κλειδωμένη, ενώ εξελισσόταν η μεγάλη συγκέντρωση, βρίσκονταν την ώρα της επίθεσης οκτώ εργαζόμενοι.
Οι πέντε από αυτούς κατόρθωσαν να σωθούν με αναπνευστικά προβλήματα. Οι υπόλοιποι τρεις ωστόσο, η έγκυος Αγγελική, ο Επαμεινώνδας και η Παρασκευή, δεν στάθηκαν τυχεροί. Αν και βγήκαν στα μικρά μπαλκόνια, ήταν αδύνατο να διαφύγουν, ενώ δεν μπορούσαν να βγουν στην ταράτσα γιατί ήταν κλειδωμένη. Και οι τρεις εργαζόμενοι πέθαναν από ασφυξία.
Το σκηνικό στη Σταδίου και στους πέριξ δρόμους ήταν εφιαλτικό, αν και η μεγάλη σε συμμετοχή και παλμό συγκέντρωση είχε ξεκινήσει και κυλούσε ήρεμα και ειρηνικά. Τα επεισόδια ξεκίνησαν στο ύψος της Κλαυθμώνος από κουκουλοφόρους.
Αφού ξέσπασε η φωτιά στην τράπεζα, τα ΜΑΤ απάντησαν με δακρυγόνα στην άλλη πλευρά της Σταδίου. Την ώρα που οι δυνάμεις της Πυροσβεστικής πλησίαζαν στο σημείο, οι διαδηλωτές έκαναν στην άκρη για να διευκολύνουν την πρόσβαση. Ωστόσο η ατμόσφαιρα από τους καπνούς και τα χημικά ήταν αποπνικτική.
Μαρτυρίες αναφέρουν ότι ομάδα ατόμων επιχείρησε να παρεμποδίσει την πρόσβαση των αρχών στο σημείο της φωτιάς. Όταν αυτή έσβησε πια, ήταν ήδη πολύ αργά για τους τρεις εργαζόμενους.
Η τραγωδία στην τράπεζα σόκαρε την κοινή γνώμη. Άνθρωποι άφηναν καθημερινά λουλούδια και σημειώματα στο σημείο. Και οι έρευνες ξεκίνησαν εν μέσω αλληλοκατηγοριών για την απόδοση ευθυνών.
Οι ποινές
Στη δίκη που ακολούθησε, δύο άνδρες που κάθισαν στο εδώλιο, αθωώθηκαν ομόφωνα τον Οκτώβριο του 2016. Καταδικαστικές αποφάσεις υπήρξαν κατά στελεχών της τράπεζας, για φόνο εξ αμελείας, σωματικές βλάβες και παραλείψεις στα μέτρα πυρασφάλειας και εκπαίδευσης του προσωπικού, ενώ επιδικάστηκαν αποζημιώσεις στις οικογένειες των θυμάτων και εγκλωβισμένους στο κτίριο.
Τα γεγονότα στην Marfin σημάδεψαν για τα επόμενα χρόνια το πολιτικό βίο, το δημόσιο λόγο, αλλά και την αντίδραση της κοινωνίας σε όσα βίωσε η χώρα στα οκτώ χρόνια της κρίσης, ενώ οι δολοφόνοι των τριών δεν βρέθηκαν ποτέ. Μάλιστα, η πόλωση γύρω από την τραγωδία συνεχίζεται ακόμη και σήμερα, εννέα χρόνια μετά. Άλλοι έβλεπαν τους συνήθεις “γνωστούς-αγνώστους”, άλλοι μιλούσα για προβοκάτσια.
Η αλήθεια είναι πως μετά από 10 χρόνια, οι δολοφόνοι παραμένουν ασύλληπτοι.
Και κάθε φορά θα θυμόμαστε τα όσα υποστήριξε ο σύζυγος της εγκύου Αγγελικής Παπαθανασοπούλου, Χρήστος Καραπαναγιώτης που ήταν και ο τελευταίος άνθρωπος που της μίλησε.
Όπως είχε καταθέσει, η τελευταία κουβέντα της Αγγελικής προς εκείνον ήταν: “Δεν μπορώ να μιλήσω τώρα. Πνίγομαι”.
Με τον ίδιο τρόπο πνίγεται και το δίκιο των ανθρώπων που δεν βρήκαν ποτέ απόδοση δικαιοσύνης για τους δικούς τους αγαπημένους που έχασαν στις φλόγες τη μοιραία εκείνη ημέρα.
Το “όχι” στις αποζημιώσεις από τον Άρειο Πάγο
Πέρσι ο Άρειος Πάγος αποφάσισε την αναίρεση του αστικού σκέλους που αφορά στην εμπρηστική επίθεση του υποκαταστήματος της τράπεζας Marfin στην οδό Σταδίου. Συγκεκριμένα, το πολιτικό τμήμα του ανώτατου δικαστηρίου έκρινε πως θα πρέπει να συζητηθούν εκ νέου οι αγωγές συγγενών των θυμάτων και υπαλλήλων.
Κι αυτό γιατί, όπως ανέφερε στο σκεπτικό του, το Μονομελές Εφετείο της Αθήνας με την απόφαση του 2015, με την οποία διέταξε την καταβολή ποσών από 25.000 έως 350.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης, “υπερέβη τα ακραία όρια της διακριτικής του ευχέρειας κατά τον προσδιορισμό του ποσού, το οποίο είναι εύλογο στη συγκεκριμένη περίπτωση ως χρηματική ικανοποίηση, τόσο για την αποκατάσταση της ψυχικής οδύνης ενός εκάστου εκ των εναγόντων μελών της οικογένειας της θανούσας σε εργατικό ατύχημα, Αγγελικής Παπαθανασοπούλου, όσο και για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης ενός εκάστου των λοιπών εναγόντων”.
Μάλιστα το δικαστήριο παραλλήλισε την φονική εμπρηστική επίθεση του 2010 με… “ατυχήματα που συμβαίνουν στην καθημερινή πραγματικότητα, με τρόπο εξ ίσου αιφνίδιο και αποτρόπαιο”, καταλήγοντας πως “ένα τρομοκρατικό χτύπημα δεν μπορεί να σηματοδοτήσει την αύξηση των ποσών της αποζημίωσης”.
Πηγή: news247.gr