Στην συνεδρίαση παρέστη και η Γενική Γραμματέας Ισότητας των Φύλων κα Μαρία Στρατηγάκη
Την Πέμπτη 8-3-2012 συνεδρίασε στην Βουλή των Ελλήνων η Επιτροπή Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου με θέμα των εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας.
Στην τοποθέτησή της η Βουλευτής Πιερίας κα Μαρία Μίχου μίλησε για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στην εργασία, την οικογένεια αλλά και την πολιτική, δίνοντας παράλληλα ένα αισιόδοξο μήνυμα με αφορμή την βράβευση τριών σημαντικών γυναικείων προσωπικοτήτων με Νόμπελ για «το μη βίαιο αγώνα τους για την ασφάλεια των γυναικών και για το δικαίωμα των γυναικών για πλήρη συμμετοχή στην οικοδόμηση της ειρήνης». Ακολουθούν οι βασικοί άξονες της εισήγησης.
Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Από τότε μέχρι σήμερα οι συνθήκες έχουν αλλάξει αλλά πάντα αιχμή του δόρατος είναι η ανάδειξη των γυναικείων προβλημάτων και δικαιωμάτων.
Η φετινή επέτειος της 8ης Μαρτίου βρίσκει τις γυναίκες στη χώρα μας και σε όλο τον κόσμο εν μέσω μιας πολλαπλής κρίσης που πλήττει πολλά από τα δικαιώματά τους. Ακούμε συχνά ότι η ισότητα μεταξύ των δύο φύλων υπάρχει μόνο στα χαρτιά. Δυστυχώς, όμως, σε αρκετές περιπτώσεις η έννοια της ισότητας δεν αποτυπώνεται επαρκώς ούτε εκεί. Οι γυναίκες, εξακολουθούν να βιώνουν διακρίσεις και ανισότητες, με αυξημένα ποσοστά ανεργίας, χαμηλές αμοιβές και δυστυχώς, φαινόμενα κακοποίησης.
ΘΕΣΕΙΣ ΕΥΘΥΝΗΣ – ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ
Σε ολόκληρο τον κόσμο οι γυναίκες αν και παρουσιάζουν καλές επιδόσεις σε θέματα σπουδών υποεκπροσωπούνται σε θέσεις ευθύνης. Πολύ λίγες είναι αυτές που καταφέρνουν να ανελιχθούν στην επαγγελματική ιεραρχία, αν και το ποσοστό αυτό παρουσιάζει αυξητική τάση τα τελευταία χρόνια. Είναι χαρακτηριστικό ότι έπρεπε να περάσουν 177 χρόνια για να διοριστεί η κα Ρένα Ασημακοπούλου ως η πρώτη γυναίκα πρόεδρος του Αρείου Πάγου στην Ελλάδα.
Η ίδια εικόνα υπάρχει και στην πολιτική, όπου οι γυναίκες δεν τολμούν εύκολα την ενεργό συμμετοχή στα κοινά. Αυτό οφείλεται κυρίως στους πολλαπλούς ρόλους που καλείται να παίξει μια γυναίκα, η οποία πρέπει να είναι ταυτόχρονα και νοικοκυρά και μητέρα και σύζυγος και φυσικά εργαζόμενη.
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια υπάρχουν αρκετά θετικά μηνύματα αφού είναι πλέον κοινά αποδεκτή η ανάγκη ισόρροπης συμμετοχής των γυναικών στη δημόσια ζωή του τόπου και ειδικότερα στην πολιτική. Μάλιστα δεν είναι λίγες οι φωνές που υποστηρίζουν ότι η γυναικεία συμμετοχή στα κοινά συνδέεται άμεσα με την ποιότητα της δημοκρατίας, την κοινωνική συνοχή και την ανάπτυξη. Είναι θετικό ότι η κοινωνία και τα πολιτικά κόμματα αποδέχονται σε σημαντικό βαθμό ότι οι γυναίκες διεκδικούν πλέον την ουσιαστική συμμετοχή τους στα θεσμικά όργανα και τις αποφάσεις που επηρεάζουν τη ζωή τους.
ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Ένα προνομιακό πεδίο δράσης των ανδρών ήταν και είναι η αγορά εργασίας. Αυτό αποτυπώνεται ξεκάθαρα στο χάσμα των αμοιβών μεταξύ των δύο φύλων. Αναφέρομαι στη μέση διαφορά μεταξύ των ωριαίων αποδοχών ανδρών και γυναικών στο σύνολο της οικονομίας. Σε όλη την Ευρώπη, οι γυναίκες κερδίζουν κατά μέσον όρο, περίπου 17.8% λιγότερα από τους άνδρες και σε μερικές χώρες το χάσμα στις αμοιβές μεταξύ των δύο φύλων διευρύνεται. Για την αντιμετώπιση αντίστοιχων θεμάτων πρόσφατα ψηφίστηκε από τη Βουλή η εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με την Οδηγία 2006/54/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου, σχετικά με την εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης.
ΝΟΜΠΕΛ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΕΙΡΗΝΗΣ
Πρέπει να επισημάνω ότι η πολιτική ισότητας των φύλων δεν μπορεί να εφαρμόζεται αποσπασματικά, ανάλογα με την βούληση κάθε θεσμικού οργάνου, αλλά πρέπει να αποτελέσει προϋπόθεση για την υλοποίηση κάθε δημόσιας πολιτικής. Σε διαφορετική περίπτωση θα κινούμαστε στην τύχη. Σε αυτή την κατεύθυνση υπάρχουν πολλές γυναίκες απ’ όλο τον κόσμο που δίνουν εδώ και χρόνια τον προσωπικό τους αγώνα, ο οποίος πολλές φορές τυγχάνει και σημαντικής αναγνώρισης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η φετινή βράβευση με Νόμπελ τριών σημαντικών γυναικείων προσωπικοτήτων για «το μη βίαιο αγώνα τους για την ασφάλεια των γυναικών
και για το δικαίωμα των γυναικών για πλήρη συμμετοχή στην οικοδόμηση της ειρήνης».
και για το δικαίωμα των γυναικών για πλήρη συμμετοχή στην οικοδόμηση της ειρήνης».
Πρόκειται για την Πρόεδρο της Λιβερίας κα Έλεν Τζόνσον Σέρλιφ, την επίσης Λιβεριανή ακτιβίστρια και Λέιμα Γκμπόουι και την κα Ταουακούλ Κάρμαν, ηγετική μορφή των διαδηλώσεων στη Υεμένη και πρόεδρο της οργάνωσης «Γυναίκες Δημοσιογράφοι Χωρίς Αλυσίδες».