Την Παρασκευή 30 Αυγούστου 2019, στο Αρχαίο Θέατρο Δίου, στις 9.00 το βράδυ
Με μια εξαιρετική, σε περιεχόμενο αλλά και σε σκηνοθεσία-ερμηνείες, παράσταση κλείνει η αυλαία τού 48ου Φεστιβάλ Ολύμπου 2019. Πρόκειται για την παράσταση, «Ιφιγένεια η εν Αυλίδι», που ανεβάζει το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και η οποία, λόγω καιρικών συνθηκών, είχε αναβληθεί.
Η «Ιφιγένεια η εν Αυλίδι» θα παρουσιαστεί την Παρασκευή 30 Αυγούστου 2019, στις 9.00 το βράδυ, στο Αρχαίο Θέατρο Δίου.
Η θεατρική παράσταση
Η τραγωδία «Ιφιγένεια η εν Αυλίδι» του Ευριπίδη, σε νέα μετάφραση Παντελή Μπουκάλα και σκηνοθεσία Γιάννη Καλαβριανού, μετά το δυναμικό ξεκίνημα από το Θέατρο Δάσους στη Θεσσαλονίκη, τη θερμή υποδοχή στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου (Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου 2019), στο Αρχαίο Θέατρο Κουρίου στην Κύπρο (Διεθνές Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος 2019) και στο Αρχαίο Θέατρο Δωδώνης (3ο Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος).
Η Ανθή Ευστρατιάδου που τιμήθηκε με το 11ο «Θεατρικό Βραβείο Μελίνα Μερκούρη» για τη θεατρική περίοδο 2016, ερμηνεύει τον ρόλο τής Ιφιγένειας. Ο Γιώργος Γλάστρας τον Αγαμέμνονα, η Μαρία Τσιμά την Κλυταιμήστρα, ο Γιώργος Καύκας τον Πρεσβύτη, ο Νικόλας Μαραγκόπουλος τον Μενέλαο, ο Χρίστος Στυλιανού τον Αγγελιοφόρο και ο Θανάσης Ραφτόπουλος τον Αχιλλέα.
Λίγα λόγια για το έργο
Η τραγωδία Ιφιγένεια η εν Αυλίδι γράφτηκε στην αυλή τού βασιλιά τής Μακεδονίας, Αρχέλαου, στα χρόνια 408-406 π.Χ., λίγο πριν από τον θάνατο του Ευριπίδη. Αποτελεί μία από τις πέντε τραγωδίες του με θέμα από τον Τρωικό κύκλο, και μαζί με τις Βάχκες είναι τα δύο τελευταία δράματά του. Παραστάθηκε στα Μεγάλα Διονύσια μετά τον θάνατό του, από τον Ευριπίδη τον Νεότερο (γιό ή ανιψιό του μεγάλου τραγικού) και απέσπασε το πρώτο βραβείο.
Η τραγωδία εστιάζει στην απόφαση του Αγαμέμνονα, αρχιστράτηγου των Αχαιών, να θυσιάσει την κόρη του την Ιφιγένεια, ώστε να μπορέσει να σαλπάρει για την Τροία ο ελληνικός στόλος, που έχει ακινητοποιηθεί λόγω άπνοιας στην Αυλίδα. Αυτό είναι το θέλημα της θεάς Άρτεμης, όπως αποκαλύπτει με τον χρησμό του ο μάντης Κάλχας.
Έτσι, ο Αγαμέμνονας καλεί την Ιφιγένεια στην Αυλίδα, με το πρόσχημα του γάμου της με το πρωτοπαλίκαρο των Αχαιών, τον Αχιλλέα, προτού αναχωρήσουν για τον πόλεμο. Παρά το φρικτό δίλημμα που αντιμετωπίζει, αφού καλείται να επιλέξει μεταξύ τής κόρης και της πατρίδας του, ο Αγαμέμνονας υπακούει στην «ανάγκη» και αποφασίζει να προχωρήσει στη θυσία, αγνοώντας τις ικεσίες τής Κλυταιμήστρας, της Ιφιγένειας, του Αχιλλέα, ακόμα και του ίδιου τού Μενέλαου.
Η ευγενική Ιφιγένεια τελικά συμφιλιώνεται με την τραγική μοίρα της και αποδέχεται να θυσιαστεί υπέρ πατρίδας. Στο τέλος τού έργου, ένας αγγελιοφόρος ανακοινώνει στην Κλυταιμήστρα ότι η Ιφιγένεια εξαφανίστηκε από τον βωμό προτού δεχτεί το θανάσιμο χτύπημα.
Σ΄ αυτό το κορυφαίο δράμα του, όπου οι χαρακτήρες εξελίσσονται από επεισόδιο σε επεισόδιο, ο Ευριπίδης, βαθιά σοφός και ώριμος, αναδιευθετεί το επικό υλικό και, απευθυνόμενος στους διχασμένους Έλληνες της εποχής του, γίνεται ο κήρυκας της φιλοπατρίας.
Σημείωμα Σκηνοθέτη
O Ευριπίδης, στο τέλος της ζωής του, μας δίνει ένα έργο μεταπτώσεων και συνεχόμενων διλημμάτων, έμπλεο ειρωνείας και αναπάντεχων κωμικών στιγμών.
Εμποτισμένο από την ατμόσφαιρα της εποχής του, με την Αθηναϊκή δημοκρατία να παραπαίει και την ήττα στον Πελοποννησιακό πόλεμο να πλησιάζει, το έργο αποτυπώνει έναν κόσμο όπου η πίστη στον ηρωισμό και στις πατριαρχικές αξίες έχει κλονιστεί. Αποτυπώνει έναν κόσμο στον οποίον ο όχλος ανάγεται σε πρωταγωνιστή τής δράσης, την ιδία στιγμή που οι ήρωες, ασταθείς, γεμάτοι αδυναμίες και με συνέχεις αλλαγές γνώμης, κατακρημνίζονται. Γίνονται δηλαδή τόσο ανθρώπινοι, που ξενίζουν.
Μόνες σταθερές, σε έναν κόσμο μεταβατικό, παραμένουν ο αγώνας για την εξουσία, η αναπόδραστη ανάγκη που συντρίβει ζωές και ο ασύμπτωτος χρόνος των καλών προθέσεων, που μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφές. Η Αθήνα δεν έχει πια το ηθικό έρεισμα ότι διεξάγει έναν πόλεμο αμυντικό ή εναντίον βαρβάρων. Παρόλα αυτά, το αίτημα της ομοψυχίας είναι κυρίαρχο και πρέπει να επικρατήσει.
Όμως η θυσία της Ιφιγένειας δεν είναι επιβεβλημένη. Οι Αργείοι έχουν την επιλογή και να μην ξεκινήσουν για την Τροία. Ο Ευριπίδης δημιουργεί μία ηρωίδα που αποφασίζει τη θυσία της υπό από το βάρος τής ανάγκης.
Δεν έχουμε να κάνουμε με μια ρομαντική αυτοθυσία, ούτε με ένα μονοδιάστατο πατριωτικό δράμα, αλλά με μια περίπτωση διαρκούς πάλης και ανισορροπίας, με μια ιστορία ανατροπών που θέτει τις βάσεις τού μελλοντικού αιτήματος ενός ιδανικού ανθρώπου, όπου οι κοινωνικές απαιτήσεις δεν θα τον συντρίβουν αλλά θα συμπορεύονται με την ελευθερία τής σκέψης, της βούλησης και του προσωπικού καλού.
Μέχρι τότε, οι άνθρωποι δεν θα ξέρουν πού πραγματικά βρίσκονται αλλά θα συνεχίζουν να οραματίζονται πού θέλουν να φτάσουν.
Γιάννης Καλαβριανός
Συντελεστές
Μετάφραση: Παντελής Μπουκάλας
Σκηνοθεσία: Γιάννης Καλαβριανός
Σκηνικά-Κοστούμια: Αλεξάνδρα Μπουσουλέγκα, Ράνια Υφαντίδου
Μουσική σύνθεση-Μουσική διδασκαλία-Ηχητικός σχεδιασμός: Θοδωρής Οικονόμου
Kίνηση: Δημήτρης Σωτηρίου
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
A’ Βοηθός σκηνοθέτη: Αλεξία Μπεζίκη
Β’ Βοηθός σκηνοθέτη: Xάρης Πεχλιβανίδης
Βοηθοί σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Ελίνα Ευταξία, Isabela Tudorache
Φωτογράφιση παράστασης: Τάσος Θώμογλου
Οργάνωση παραγωγής: Marleen Verschuuren, Μαρία Λαζαρίδου
*Βοηθός σκηνογράφου (στο πλαίσιο πρακτικής άσκησης): Σοφία Τσιριγώτη
Ερμηνείες
Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Γιώργος Γλάστρας (Αγαμέμνων), Ανθή Ευστρατιάδου (Ιφιγένεια), Γιώργος Καύκας (Πρεσβύτης), Νικόλας Μαραγκόπουλος (Μενέλαος), Θανάσης Ραφτόπουλος (Αχιλλέας), Χρίστος Στυλιανού (Αγγελιοφόρος), Μαρία Τσιμά (Κλυταιμήστρα).
Χορός: Μομώ Βλάχου, Στελλίνα Βογιατζή, Δέσποινα Γιαννοπούλου, Ιωάννα Δεμερτζίδου, Δανάη Επιθυμιάδη, Αίγλη Κατσίκη, Λήδα Κουτσοδασκάλου, Μαρία Κωνσταντά, Αλεξία Μπεζίκη, Ζωή Μυλωνά, Μαριάνθη Παντελοπούλου, Κατερίνα Παπαδάκη, Ρεβέκκα Τσιλιγκαρίδου.
Μουσικός επί σκηνής: Δημήτρης Χουντής
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
Τιμή προπώλησης μέσω ηλεκτρονικής κράτησης (έως και 15 ημέρες πριν από την παράσταση): 10 €
Τιμή προπώλησης: 12 €
Κανονικό εισιτήριο: 15 €
Φοιτητικό/ Ανέργων / Άνω των 65 / Ομαδικό: 10 €
ΑΜΕΑ & Συνοδοί ΑΜΕΑ: 8 €