Συνέντευξη στον δημοσιογράφο Γιώργο Κουκουλιάτα
Απογοητευμένος από τα τεκταινόμενα στο Δήμο Κατερίνης τις τελευταίες δεκαετίες δηλώνει σε συνέντευξη του, ο επί δύο θητείες πρώην Δήμαρχος Κατερίνης, Μενέλαος Τερζόπουλος. Στο ερώτημα ότι πολλοί θεωρούν πως η Κατερίνη τα τελευταία είκοσι και πλέον χρόνια υπολείπεται των καιρών και δεν αναπτύχθηκε με τους ρυθμούς που της άξιζαν, ο κ. Τερζόπουλος, τοποθετήθηκε: «Δυστυχώς δεν διαπιστώνω ουσιαστική ανάπτυξη. Όταν ανέβηκα στο Δημαρχείο, μετά την εκλογή μου, η Κατερίνη ήταν μια πόλη – χωριό. Αρχίσαμε συστηματικά τις αναγκαίες τομές. Πεζόδρομος για τους πολίτες, αναβάθμιση πάρκου, φέραμε νερό, φτιάξαμε τα ΧΥΤΑ, κ.α.
Επειδή όμως, για κάποιους, δεν ήμασταν αρεστοί συναντούσαμε πολλά εμπόδια. Κι αυτό διότι όταν είσαι ικανός προσπαθούν, ακόμα και από μέσα από τον δικό σου χώρο, να σε μειώσουν, να σε αποβάλλουν. Δεν είναι τυχαίο ότι τελευταία οδηγηθήκαμε στην έλλειψη και άρνηση καταξιωμένων προσωπικοτήτων να διεκδικήσουν τον Δήμο.
Δεν δέχομαι για Δήμαρχο ή Βουλευτή, ανθρώπους που δεν δούλεψαν ποτέ στη ζωή τους. Ίσως αν υπάρχει περιορισμός θητειών να αποτρέψει κάποιους να κάνουν επάγγελμα την πολιτική σε αυτοδιοίκηση και βουλή και να πλουτίζουν απ αυτό.»
ΟΙ ΔΙΑΔΟΧΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ
Σχετικά με την άποψη που εκφράζεται κατά κόρον, ότι ο κάθε νεοεκλεγείς Δήμαρχος ακυρώνει και απαξιώνει το έργο του απελθόντα, επισήμανε: «Αυτό το σύνδρομο πρωτοπαρουσιάστηκε πιο μπροστά από εμένα και όχι μόνο στην αυτοδιοίκηση. Ίσως να οφείλεται στο φόβο μην χάσουν την εξουσία από τον πετυχημένο. Αναμφίβολα είναι κρίμα και λάθος να μην αναγνωρίζει ο Δήμαρχος που διοικεί, το έργο του προκατόχου του.
Ένα παράδειγμα. Μπορεί κάποιος να αμφισβητήσει ότι έφερα νερό στην πόλη, λύνοντας το πρόβλημα της λειψυδρίας. Τέτοια σημαντικά και έργα ποιότητας ζωής δεν επιδέχονται τίποτε άλλο από παραδοχή και μόνο. Ότι άλλο συνιστά αρρωστημένη πολιτική.»
Ο ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ
Ότι όμορφο διαθέτει η Κατερίνη, είναι το πάρκο μας. Είναι ο πνεύμονας του λαού της πόλης. Στη σημερινή του μορφή εγώ το ξεκίνησα και το ολοκλήρωσα. Δείτε πως το κατάντησαν. Το υποβάθμισαν με εκδηλώσεις τύπου εμποροπανήγυρης, αντί να φιλοξενούν δρώμενα με πολιτιστικό υπόβαθρο. Το έκαναν ζωολογικό κήπο γεμίζοντας το με διάφορα ζώα, με αποτέλεσμα υπάρχει μια μόνιμη δυσοσμία που έδιωχνε τον κόσμο. Που είναι τα λουλούδια, που περνούσαμε και ευωδίαζε ο τόπος;
Θα σας αναφέρω ότι το 1963 επί Δημαρχίας του αειμνήστου αδελφού μου Τάκη Τερζόπουλου, έγινε ένα λάθος σχετικά με την κατασκευή του γυμνασίου μέσα στο χώρο του πάρκου, στο πρώην γήπεδο ποδοσφαίρου. Πιεζόμενος δέχθηκε να γίνει η σχολική μονάδα σε βάρος του πνεύμονα πρασίνου. Ήταν μια απόφαση θετική μεν για την πόλη, αλλά για τον ίδιο ήταν μια επιλογή που δεν την αποδέχτηκε. Δεν ήθελε να στερήσει αυτή την έκταση από το πάρκο. Το έλεγε με καημό μέχρι το θάνατό του.
Τώρα βλέπουμε να παραχωρούνται εκτάσεις, να στήνονται κακότεχνες τέντες και καλύβες προς χάριν του κέδρους και της εξυπηρέτησης συνεταίρων, φίλων και γνωστών.»
ΤΑ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΑΛΙΣΒΕΡΙΣΙΑ
Για τη συνδιαλλαγή του σημερινού διδύμου που διοικεί το Δήμο Κατερίνης, όταν μάλιστα προέρχονται από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους, ο πρώην Δήμαρχος τόνισε: «Ήταν μια αυθαίρετη κίνηση. Αυτή η συνεργασία δεν κατέληξε σε αίσιο αποτέλεσμα για την πορεία ανάπτυξης και προοπτικής του Δήμου. Το αποτέλεσμα αρνητικό. Πείτε μου τι έκαναν εδώ και τρία χρόνια. Εγώ ως ψηφοφόρος του κ. Νταντάμη δεν συμφωνώ με τη συνεργασία, όπως και άλλοι ψηφοφόροι του. Αν και είμαι υπέρ των συνεργασιών αυτή η συνένωση απέτυχε. Δεν είδαμε κάτι καινούργιο, κάτι καινοτόμο στην Κατερίνη.
Αν ήταν σωστός ο κ. Νταντάμης, έπρεπε πρώτα να καλέσει συγκέντρωση των ψηφοφόρων του και όλοι μαζί να συναποφάσιζαν.»
ΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
Με λύπη μου διαπιστώνω έργα που εξυπηρετούν ημέτερους. Όχι μόνο στην Κατερίνη, αλλά και σ όλη την έκταση του Νομού όπως στην Πλάκα Λιτοχώρου κι αλλού. Έργα ανάπλασης, καθαρισμού και αποκατάστασης ρεμάτων και περιοχών που γίνονται μέχρι εκεί που εξυπηρετείται φιλικό πρόσωπο.
Ενίσταμαι για το υπό κατασκευή πολιτιστικό κέντρο Κατερίνης. Είναι μεγαλύτερο από τις απαιτήσεις της Πιερικής πρωτεύουσας και πολυδάπανο ώστε να λειτουργεί και να συντηρηθεί. Είχα προτείνει να κατασκευαστεί στην περιοχή του πρώην γκαράζ του Δήμου μας μικρότερο και πιο πρακτικό. Παράλληλα θα αναβάθμιζε την γύρω περιοχή του συνοικισμού του Βατάν. Εις μάτην.
Όσο για τους Αντιδημάρχους, οι περισσότεροι είναι κάτοικοι δημοτικών διαμερισμάτων εκτός Κατερίνης. Όταν δεν ζεις στην πόλη δεν την πονάς, δεν γνωρίζεις τις ιδιαιτερότητες και τα ζωτικά θέματα, είναι αδύνατο να επιλύσεις τα προβλήματα που προκύπτουν. Δεν έχω τίποτε με τα χωριά, αλλά οι περισσότεροι από τους εκλεγμένους της περιφέρειας δρουν ως επαγγελματίες της πολιτικής. Επί παραδείγματι ο εκλεγμένος λόγου χάριν από τον Άγιο Δημήτριο ή το Ελατοχώρι δεν μπορεί να είναι τύποις και ουσία Αντιδήμαρχος Κατερίνης, διότι απλά δεν γνωρίζει τα της Κατερίνης.»
Ο ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ
Πάντα η σχέση μου με τους πολίτες ήταν άριστη. Με συμπαραστεκόταν στις επιλογές μου, διότι όταν είσαι ειλικρινής με το λαό, δεν κοροϊδεύεις, δεν ψεύδεσαι, τότε είναι δίπλα σου, αρωγός και συμπαραστάτης.
Ο κόσμος με αγάπησε και με αγαπάει και σήμερα. Αλλά δεν έχω τα χρόνια για να επανέλθω στα του Δήμου Κατερίνης. Αποχώρησα με το ποσοστό εκλογής που ανήλθε στο 62%. Έφυγα με παράπονο, αλλά με αξιοπρέπεια και με την πολλή αγάπη των συμπολιτών μου.
Πάντα ένας διάλογος, μια ανταλλαγή απόψεων, μια συνέντευξη με τον Μενέλαο Τερζόπουλο αφήνει το αποτύπωμα του ανήσυχου και τολμηρού προσώπου του δημόσιου βίου.
Από τον Μενέλαο της αρχαιότητας τον οποίο ο Όμηρος χαρακτηρίζει λιγόλογο, γνωστικό και καλόκαρδο, στον Μενέλαο της Κατερίνης, τον πολίτη της πρώτης γραμμής που δηλώνει παρών στις αγωνίες της πόλης.