50 χρόνια μετά. Η ακρίβεια γονατίζει οικογένειες για τα καθημερινά είδη πρώτης ανάγκης : ΨΩΜΙ! 50 χρόνια μετά, τα παιδιά μαθητεύουν σε σχολικές αίθουσες όπου πέφτουν σοβάδες ή σε κοντέινερ, με ελλείψεις καθηγητών και χαμένες ώρες : ΠΑΙΔΕΙΑ! 50 χρόνια μετά, οι κοινωνικές ανισότητες μεγαλώνουν, συνθλίβοντας τα δικαιώματα των ίσων ευκαιριών σε εξέλιξη και εργασία, αλυσοδένοντας όνειρα και σχέδια για το μέλλον. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ! 50 χρόνια μετά η Δημοκρατία μας πτωχεύει.

50 χρόνια μετά, τιμούμε την εξέγερση “των αγωνιζόμενων φοιτητών και των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων” και τα θύματα του Νοέμβρη του 1973! 50 χρόνια μετά, το μήνυμα του Πολυτεχνείου μας εμπνέει στον αγώνα για τη διεκδίκηση της λύσης στα μεγάλα οικονομικά, επαγγελματικά και κοινωνικά προβλήματα, με όρους ισονομίας και δικαιοσύνης. 

50 χρόνια μετά, το αρχινισμένο σύνθημα, επανατοποθετείται επίκαιρο : 

ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!