Πενήντα χρόνια αφοσίωσης σε μια πολεμική τέχνη, στη «μικρή – μεγάλη μας πόλη». Η ιστορία του Σταύρου Σταυριανίδη και της σχολής BUDOKAN καράτε που ίδρυσε στην Κατερίνη, είναι μια διαδρομή γεμάτη πάθος, επιμονή και μετάδοση αξιών. Από την αναζήτηση αυτοπροστασίας ως νεαρός μετανάστης στη Γερμανία, στην επιστροφή στην πατρίδα και τη δημιουργία ενός φυτώριου αθλητών και χαρακτήρων, ο sensei Σταύρος Σταυριανίδης μοιράζεται μαζί μας στιγμές, σκέψεις και την εξέλιξη μιας πολεμικής τέχνης που παραμένει διαχρονική.
Μια συνέντευξη που γεφυρώνει το παρελθόν με το μέλλον του καράτε στην Πιερία και την Ελλάδα, αφού φέτος η Λέσχη Πολεμικών Ιαπωνικών Τεχνών BUDOKAN, γιορτάζει τον μισό αιώνα προσφοράς, ενώ ο ίδιος ο κ. Σταυριανίδης αποτελεί μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του Καράτε στη χώρα μας, με ουσιαστική συμβολή στην προσπάθεια ανάπτυξης του αθλήματος, που καταβάλει η Ελληνική Ομοσπονδία Καράτε.
Ερ.: Πώς ξεκίνησε η αγάπη σας για το καράτε και τι σας ενέπνευσε να ιδρύσετε τη σχολή σας πριν από 50 χρόνια. Και μάλιστα, όχι σε μια μεγάλη πόλη, αλλά σε μια μικρή επαρχιακή, όπως η Κατερίνης της δεκαετίας του ‘70;
Απ.: Το καράτε το ξεκίνησα το 1970 στην Γερμανία σε ηλικία 14 ετών. Η αναζήτηση να βρω τρόπο να προστατεύσω τον εαυτό μου, σε ένα περιβάλλον ξένο και αφιλόξενο -για ένα παιδί μεταναστών όπως υπήρξα εγώ την εποχή εκείνη- με οδήγησε στην πόρτα μιας σχολής καράτε.
Μετά από πέντε χρόνια καθημερινής προπόνησης, δεκάδων σεμιναρίων στην Γερμανία και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες και 4 μήνες παραμονής στην Ιαπωνία, συγκεκριμένα στο Τόκιο, επέστρεψα στην Ελλάδα.
Ήξερα πλέον βαθιά μέσα μου ότι αυτό που αγάπησα, ήθελα να το μοιραστώ με τους παιδικούς μου φίλους στη γενέτειρα μου Κατερίνη.
Ερ.: Έχει αλλάξει το καράτε και η διδασκαλία του κατά τη διάρκεια των 50 ετών που η σχολή σας λειτουργεί; Κάποιοι υποστηρίζουν ότι πρόκειται για μια αυστηρά παραδοσιακή Ιαπωνική τέχνη, η οποία μόνο τελειοποιείται και δεν αλλάζει…
Απ.: Το καράτε ως τέχνη αυτοάμυνας δεν άλλαξε, ούτε μπορεί να αλλάξει, δεδομένου ότι οι τεχνικές αυτοάμυνας είναι κινησιολογικά καθορισμένες.
Αυτό που άλλαξε, είναι το αγωνιστικό καράτε, το οποίο έγινε πιο αθλητικό -και καλώς έγινε- ανοίγοντας τον δρόμο σε χιλιάδες παιδιά και νέους, να ασχοληθούν με ένα ευγενές άθλημα μονομαχίας. Με ένα άθλημα, που ο σεβασμός στον αντίπαλο και στην προσπάθεια που καταβάλει αποτελεί την πεμπτουσία του.
Ερ.: Ποιες είναι οι πιο σημαντικές αξίες που προσπαθείτε να μεταδώσετε στους μαθητές σας μέσω του καράτε; Τι είναι αυτό που λέτε σε έναν γονέα που είναι επιφυλακτικός στην επιθυμία του παιδιού του να ασχοληθεί με τις πολεμικές τέχνες;
Απ.: Θα σας πω ‘ότι μέσω του καράτε μπορεί κανείς να αποκτήσει αυτοπεποίθηση, γιατί μαθαίνεις να ξεπερνάς τις αναστολές και τους φόβους σου.
Να ανακαλύψεις την αξία της συνύπαρξης και της συνεργασίας που είναι θεμελιώδης αρχές για κάθε πρόοδο.
Να μάθεις ότι η ευγένεια είναι δύναμη και ότι η δύναμη πρέπει να ασκείται για τον έλεγχο του εαυτού σου και όχι των άλλων.
Οι γονείς σήμερα είναι πιο ενημερωμένοι απ ότι ήταν πριν 50 χρόνια, είναι ελάχιστοι πλέον εκείνοι που θεωρούν ότι το καράτε είναι μια βίαιη τέχνη και μεταμορφώνει τους ασκούμενους σε πολεμικές μηχανές.
Οι γονείς πρέπει να ξέρουν ότι το καράτε είτε ως τέχνη αυτοάμυνας είτε ως σπορ, μόνο θετικά οφέλη μπορεί να προσδώσει, θωρακίζοντας τα παιδιά τους με ένα υγιές καλογυμνασμένο σώμα, μαθαίνοντας παράλληλα μια καταπληκτική τέχνη αυτοάμυνας .
Ερ.: Ποιες είναι οι πιο αξιομνημόνευτες στιγμές ή τα επιτεύγματα που έχετε ζήσει με τους μαθητές σας όλα αυτά τα χρόνια;
Απ.: Πολλές! Από το να βλέπω ένα παιδί, αγόρι ή κορίτσι να μεγαλώνει, να γίνετε άνδρας και γυναίκα και να πετυχαίνει στην προσωπική του ζωή και στην επαγγελματική του διαδρομή, μέχρι να φτάνει στην κατάκτηση μιας μεγάλης αθλητικής διάκρισης και να παραμένει ταπεινός ή ταπεινή, χωρίς ίχνος κομπασμού.
Ερ.: Πώς βλέπετε το μέλλον του καράτε και ποια συμβουλή θα δίνατε σε νέους που θέλουν να ακολουθήσουν αυτό το μονοπάτι;
Απ.: Το καράτε έχει να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της σύγχρονης εποχής, τις “fasttrack” μεθόδους εκπαίδευσης άλλων τεχνοτροπιών και τον ανταγωνισμό των συναφών αθλημάτων μονομαχίας. Παρόλα αυτά, πιστεύω ότι η μεθοδολογία εκπαίδευσης του καράτε είναι πιο ολοκληρωμένη και πιο ουσιαστική, αν εντρυφήσει κανείς σε βάθος και σε διάρκεια χρόνου.
Στα νέα παιδιά λέω, να προσέξουν ιδιαίτερα ο δάσκαλος στον οποίο θα μαθητεύσουν, να έχει πιστοποιημένη προπονητική εμπειρία και κυρίως ήθος, εντός και εκτός του τατάμι!
Ερ.: Μετά από 50 χρόνια αφοσίωσης, τι σημαίνει για εσάς η σχολή σας και ποιο είναι το πιο σημαντικό μάθημα που έχετε πάρει από αυτή την εμπειρία; Τα 4 από τα 5 παιδιά σας έχουν ασχοληθεί ή και ασχολούνται ακόμη με το καράτε..
Απ.: Είναι ένα μεγάλο ταξίδι, στη διάρκεια του οποίου διδάχθηκα να προσπαθώ κάθε μέρα να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος, χρήσιμος για τους συνανθρώπους μου και να λέω ευχαριστώ στο Θεό που μου επέτρεψε να φτάσω μέχρι εδώ.
Τα παιδιά μου, αναπόφευκτα πάτησαν το τατάμι από τα γεννοφάσκια τους. Τα δίδαξα με την ίδια προσήλωση και αυστηρότητα όπως και κάθε μαθητή και μαθήτρια μου και είμαι περήφανος ως πατέρας και δάσκαλος για το έργο που παράγουν εδώ και χρόνια ως δάσκαλοι και προπονητές.
Ερ.: …και μια τελευταία ερώτηση, που αφορά την ΕΛΟΚ. Είστε μέλος της νέας εποχής για την Ελληνική Ομοσπονδία Καράτε. Πώς πιστεύετε ότι έχει εξελιχθεί ο ρόλος της Ομοσπονδίας με την πάροδο των ετών, και ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα, έχοντας αφήσει στο παρελθόν πρακτικές και εκδικητικές συμπεριφορές παλαιότερων διοικήσεων;
Απ: Είμαι εκλεγμένο μέλος του Δ.Σ. της Ελληνικής ομοσπονδίας καράτε, πρόεδρος της τεχνικής της επιτροπής και μέλος της επιτροπής εξεταστών βαθμών Νταν, επιπέδου Α`.
Η Ελληνική ομοσπονδία καράτε, υπό την διοίκηση του προέδρου Θεόδωρου Μαργαρίτη Σιετή, δημιούργησε δύο σχολές προπονητών Β` και Γ` επιπέδου, συμβάλλοντας έμπρακτα στην ανάπτυξη του αθλήματος.
Προώθησε καταξιωμένους Έλληνες διαιτητές στην Παγκόσμια, Ευρωπαϊκή, Μεσογειακή και Βαλκανική ομοσπονδία, διασφαλίζοντας την ίση μεταχείριση των αθλητών/τριων μας, γεγονός που το εισπράξαμε ιδιαιτέρως στο πρόσφατο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα καράτε εφήβων – νεανίδων, νέων ανδρών – νέων γυναικών και U21, με την κατάκτηση 6 μεταλλίων και την 4η θέση στην γενική κατάταξη μεταξύ 48 χωρών.
Συνεχίζουμε με αγάπη και επαγγελματισμό το έργο της ανάπτυξης του καράτε, με στόχο ακόμη περισσότερα παιδιά να ασχοληθούν και γιατί όχι να διακριθούν σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.