Σήμερα τιμούμε έναν από τους σημαντικότερους σταθμούς της σύγχρονης ιστορίας του τόπου μας. Την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Παρότι έχουν ήδη συμπληρωθεί 47 ολόκληρα χρόνια, η 17η Νοέμβρη είναι ημερομηνία που πάντα θα μας θυμίζει πως ο αγώνας για την ελευθερία, την κοινωνική δικαιοσύνη και το κυριότερο, για τη Δημοκρατία, οφείλει να είναι αδιάκοπος και συνεχής.
Δεν λησμονούμε την μαζική εξέγερση όλων όσων βρίσκονταν εκείνο τον καιρό στον χώρο του Πολυτεχνείου. Των φοιτητών, της νεολαίας, του απλού λαού που ύψωσαν με σθένος το ανάστημά τους ενάντια στη Χούντα, μαχόμενοι κατά του φασισμού, του αυταρχισμού και της καταπίεσης. Αγωνίζονταν για ψωμί, παιδεία και ελευθερία.
Δεν ξεχνάμε την θυσία τους όταν τα τανκς εισέβαλλαν στο Πολυτεχνείο. Αλλά το κυριότερο διδασκόμαστε από τα μηνύματα αυτής της ημέρας πως τα ιδανικά και οι αξίες της ζωής όπως η δικαιοσύνη, η ειρήνη και η ελευθερία οφείλουν να είναι απαραβίαστες. Συνεχίζουμε να μαχόμαστε για μία κοινωνία ισότιμη για όλες κι όλους, δίχως διακρίσεις και αποκλεισμούς. Μία κοινωνία ευημερίας που θα εξασφαλίζει σε όλους τους πολίτες το δικαίωμα στην εργασία, τη δωρεάν και δημόσια παιδεία, τις ατομικές ελευθερίες και τα δικαιώματα.
Μόνον έτσι δεν θα σβήσει η ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. Έτσι όπως το είχαν οραματιστεί οι αγωνιστές του Πολυτεχνείου για εμάς.
Σήμερα, σε συνθήκες πανδημίας, θα γιορτάσουμε και θα τιμήσουμε την επέτειο συμβολικά, σεβόμενοι απόλυτα τους συνανθρώπους μας και τηρώντας τα μέτρα προστασίας.
Τιμή και δόξα στους αγωνιστές κι αγωνίστριες του Πολυτεχνείου!