«Σπρώχνω την πόρτα, ανοίγει. Βρίσκομαι μέσα σε απόλυτο σκοτάδι. Ακούω ανάσες…»
Η Μπριζίτ Μπαρντό, η γαλλίδα ηθοποιός, σύμβολο της θηλυκότητας και της γυναικείας σεξουαλικότητας του 20ου αιώνα, γεννημένη στις 28 Σεπτεμβρίου1934, γίνεται σήμερα 88 ετών.
Το άστρο της ανέτειλε, το 1952, στα 22 της χρόνια, με την ταινία «Και ο Θεός έπλασε τη γυναίκα», σε σκηνοθεσία του Ροζέ Βαντίμ, που διέκρινε στην Μπριζίτ όχι μόνο τη μούσα του αλλά και τη μέλλουσα σύζυγό του.
«ΤΟ ΒΗΜΑ» της 6ης Οκτωβρίου 1996, δημοσιεύει αποσπάσματα της βιογραφίας της. Όπως γράφει η εφημερίδα: «Το σύμβολο του σεξ, η αμαρτωλή γυναίκα, η ηθοποιός των σκανδάλων, αυτή που έπλασε τον τύπο της σύγχρονης απελευθερωμένης γυναίκας: τα πάντα για την Μπριζίτ Μπαρντό είχαν ειπωθεί από τους άλλους. Τώρα αποφάσισε να μιλήσει και η ίδια, προσφέροντας στους θαυμαστές της την αυτοβιογραφία της».
Το πρώτο ραντεβού
«Φθάνουμε λοιπόν στην ημέρα τη σημαδιακή», γράφει «ΤΟ ΒΗΜΑ», «Σκηνικό: η μικρή γκαρσονιέρα του Ροζέ Βαντίμ στο Παρίσι όπου η νεαρά Μπριζίτ σπεύδει να συναντήσει τον άνδρα των ονείρων της νωρίς το πρωί – είχε κάνει σκασιαρχείο…»
Η Μπριζίτ Μπαρντό αφηγείται: «Μπαίνω στην είσοδο, ανεβαίνω τρέχοντας τις σκάλες. Η καρδιά μου χτυπάει τρελά, έτοιμη να σπάσει…Χτυπώ το κουδούνι. Άκρα ησυχία. Περίεργο. Σπρώχνω την πόρτα, ανοίγει. Βρίσκομαι μέσα σε απόλυτο σκοτάδι. Ακούω ανάσες…Καθώς συνηθίζουν τα μάτια μου στο σκοτάδι, διακρίνω δύο τεράστια κρεβάτια και σε κάθε κρεβάτι μια τούφα μαλλιά που ξεφυτρώνουν κάτω από τα σκεπάσματα.
»Σκέφτομαι ότι έκανα λάθος στον όροφο, δεν καταλαβαίνω τίποτε. Κάποια στιγμή όμως αναγνωρίζω το πουλόβερ του στο πάτωμα…Πού είναι όμως ο Ροζέ; Και ο άλλος ποιος είναι; Πλησιάζω στο πρώτο κρεβάτι: είναι εκείνος και κοιμάται βαθιά. Στο άλλο κρεβάτι ένας νεαρός κοιμάται επίσης. Για πρώτο ερωτικό ραντεβού, σαν φιάσκο μού φαίνεται.
Από κορίτσι…γυναίκα
»Πήγα ξανά το άλλο πρωί. Το άλλο κρεβάτι ήταν άδειο και είχα αγοράσει κρουασάν. Τη φορά αυτή βρέθηκα εγώ ξαπλωμένη γυμνή σ’ εκείνο το κρεβάτι, με εκείνο το υπέροχο συναίσθημα του δέρματός του που άγγιζε το δικό μου και με τη βεβαιότητα ότι αυτή τη φορά ήταν ξύπνιος…
»Από την ενοχλητική παρθενιά μου απαλλάχθηκα σταδιακά. Κάθε μέρα μού απόμενε όλο και λιγότερη και την ώρα που ντυνόμουν τον ρωτούσα για να μάθω αν επιτέλους είχα γίνει κι εγώ γυναίκα!»
Αυτός ήταν απλά ο πρώτος κρίκος μίας μεγάλης αλυσίδας από άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο παθιασμένους έρωτες για την Μπριζίτ Μπαρντό. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι η Μπε Μπε εξελισσόταν στην απόλυτη σταρ.
Όπως γράφει η Σοφία Γκανιάτσου στο «ΒΗΜΑ» της 23ης Ιουνίου 2022,
«Ηταν μόνο είκοσι δύο χρόνων, με αμφισβητούμενα υποκριτικά προσόντα, πλην όμως ένα καθαρά “γαλλικό προϊόν” που προκαλούσε ζήλια, θαυμασμό, πόθο και κακεντρεχή σχόλια με τις γυμνές της εμφανίσεις, επί δύο περίπου δεκαετίες.
»Η μπαρντολατρία την εποχή του 1960 πήρε διαστάσεις επιδημίας και δημιούργησε πολλά προβλήματα στην ιδιωτική της ζωή, αφού απελπισμένοι θαυμαστές τρύπωναν κρυφά στο σπίτι της και έκλεβαν προσωπικά αντικείμενα ενώ οι παπαράτσι την κυνηγούσαν με φανατισμό που άγγιζε τα όρια της μανίας. Η ίδια ήταν μια αντιβάμπ που έτρεμε τα πλήθη και δυσανασχετούσε με τη δημοσιότητα».
Οι απόπειρες αυτοκτονίας και τα δικαιώματα των ζώων
«Το 1960 επιχειρεί να αυτοκτονήσει για δεύτερη φορά – η πρώτη ήταν δέκα χρόνια νωρίτερα, όταν οι γονείς της της απαγόρευσαν να παντρευτεί τον Βαντίμ ώσπου να ενηλικιωθεί. Μερικούς μήνες νωρίτερα είχε φέρει στον κόσμο τον γιο της Νικολά, καρπό του γάμου της με τον Ζακ Σαριέ (1959) και μοναδικό της παιδί.
»Λίγο πριν από τα σαράντα και με αρκετές ταινίες και δύο ακόμη συζύγους στο ενεργητικό της, εγκαταλείπει για πάντα τον κινηματογράφο και αποσύρεται από το σταρ σύστεμ για να αφοσιωθεί στο έργο της ζωής της, την προστασία των ζώων και την εξασφάλιση των δικαιωμάτων τους, ιδρύοντας, με δικά της κεφάλαια στην αρχή, το Ιδρυμα Μπριζίτ Μπαρντό.
»Η Μπεμπέ, παρά και την τρίτη αυτοκτονία που επιχείρησε το 1983, πάλεψε για τη ζωή της και νίκησε τον καρκίνο του μαστού. Όταν κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης ρωτήθηκε ποια ήταν η καλύτερη μέρα της ζωής της εκείνη απάντησε: “Μια νύχτα…”».
Πηγή: in.gr