Η εργατική Πρωτομαγιά είναι ημέρα τιμής και αγώνα της εργατικής τάξης που, με τη διαχρονική της πάλη, προσπαθεί να σπάσει τα δεσμά της εκμετάλλευσης, να αμβλύνει τις κοινωνικές ανισότητες, να διατηρήσει και να διευρύνει κατακτήσεις και δικαιώματα. Οι αγώνες των εργατών του Σικάγο αλλά και μεταγενέστερα, πέτυχαν με θυσίες την καθιέρωση του 8ωρου, την Κοινωνική Ασφάλιση, την υπεράσπιση της μητρότητας, την κανονική άδεια, τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, αλλά και την πρόσβαση στα κοινωνικά αγαθά της δωρεάν Υγείας, Παιδείας, Πολιτισμού κ.ά.

Η μονοκρατορία του καπιταλιστικού συστήματος, μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού, επιχειρεί σε παγκόσμιο επίπεδο την ανατροπή όλων των κατακτήσεων και δικαιωμάτων του προηγούμενου αιώνα και να επαναφέρει τους εργαζόμενους και τους μη προνομιούχους στον εργασιακό και κοινωνικό Μεσαίωνα.

Στη χώρα μας τα τελευταία 10 χρόνια ο κόσμος της εργασίας, οι μη προνομιούχοι, οι άνεργοι, οι νέοι και οι γυναίκες βίωσαν με εφιαλτικό τρόπο τις μνημονιακές πολιτικές των εκάστοτε κυβερνήσεων, που οδήγησαν το 40% του πληθυσμού στην απόλυτη φτώχεια, την εξαθλίωση και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Οι πολιτικές αυτές είχαν δραματικές επιπτώσεις στον πυρήνα του Κοινωνικού κράτους πλήττοντας καίρια τα Δημόσια και Κοινωνικά αγαθά. Η Υγεία, η Πρόνοια, η Παιδεία, η Εργασία, η Κοινωνική Ασφάλιση, τα Εργασιακά και Κοινωνικά δικαιώματα και οι Συνδικαλιστικές ελευθερίες είναι τα θύματα αυτών των ανάλγητων πολιτικών.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, συνεχίζει να εφαρμόζει και να επιτείνει τις ανάλγητες μνημονιακές πολιτικές. Η υπερφορολόγηση, η μείωση του αφορολόγητου, ο επανυπολογισμός των συντάξεων, η άρνηση επαναφοράς του 13ου, 14ου μισθού με πολιτική απόφαση, ο περιορισμός της προστασίας της πρώτης κατοικίας, τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, είναι μόνο μερικά από αυτά.

Οι ιδιωτικοποιήσεις και η υποθήκη της Δημόσιας περιουσίας για 100 χρόνια στο υπερταμείο, είναι μία ακόμη αντιλαϊκή πολιτική που εκποιεί τον Δημόσιο πλούτο, αντί πινακίου φακής.

Η Κυβέρνηση αντί να θριαμβολογεί για έξοδο από τα μνημόνια, θα πρέπει να σκύψει με σεβασμό πάνω στα ερείπια και τις στάχτες των μνημονιακών πολιτικών για να επουλώσει τις πληγές.

Ο φετινός εορτασμός για εμάς τους εργαζόμενους στο Δημόσιο και Ιδιωτικό Τομέα, τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρομεσαίους, τους επιστήμονες πρέπει να αποτελέσει αφετηρία για ενωτικούς αγώνες με στόχο την ανατροπή αυτών των πολιτικών.