Του Γ. Τεκίδη
Μπορεί η ειλικρίνεια να ξεπερνά τα όρια του κυνισμού και μιας ιδιόρρυθμης κοινωνικής αναλγησίας , όμως δεν παύει να είναι ειλικρίνεια και να δείχνει τις προθέσεις και τα σχέδια κάποιου ο οποίος μάλιστα φιλοδοξεί και να κυβερνήσει τον τόπο. Ο Κυρ. Μητσοτάκης άργησε μεν να παρουσιάσει πτυχές του προγράμματος του κρυπτόμενος πίσω από μια πρωτόγνωρη για την πρόσφατη πολιτική ιστορία του τόπου, δημοκοπία και μια αντιπολίτευση ανερμάτιστη και του ανάλογου ύφους και ήθους ακροδεξιών πολιτικών γκρουπούσκουλων, όμως δικαίωσε και δικαιώνει όλους αυτούς που αποτελούν την λεγόμενη οικονομική και κοινωνική ελίτ της χώρας. Γι αυτούς εξάλλου μάχεται και μοχθεί ο Κυριάκος, δεν το κρύβει πλέον και μάλιστα δεσμεύεται και προγραμματικά για την προώθηση των συμφερόντων τους.
Ο άνθρωπος, ο πολιτικός που θεωρεί την κοινωνική ανισότητα, φυσικό φαινόμενο, το δικαίωμα πρόσβασης για όλους στην δωρεάν παιδεία και υγεία, ιδεοληψίες της Αριστεράς, την σταδιακή κατάργηση δια της πλαγίας οδού του πενθήμερου και του οχτάωρου και την καθιέρωση της επταήμερης εργασίας. Ο άνθρωπος, ο πολιτικός που νοιώθει αφόρητη δυσανεξία και ενοχλείται βαθύτατα από την ύπαρξη ενός κοινωνικού κράτους αντάξιου των κόπων και των θυσιών εργαζομένων και απόμαχων του εργασιακού βίου, και υπόσχεται την ημιαδυάλυση και παράδοση του σε ιδιωτικά συμφέροντα. Να θυμίσουμε εδώ την πρόταση του για ασφαλιστικό ανάλογο του διαβόητου Χιλιανού δικτάτορα Πινοσέτ. Ο πολιτικός Κυριάκος που ευαγγελίζεται τον εργασιακό μεσαίωνα με τους εργαζόμενους βορά στις ορέξεις του κεφαλαίου και της ασύδοτης εργοδοσίας, σε συμπαιγνία και συνεννόηση με την ηγετική ομάδα του ΣΕΒ. Την ομάδα που διαχρονικά ότι επένδυσε σ αυτόν τον τόπο, το επένδυσε με την εγγύηση του δημοσίου δίχως κανένα οικονομικό ρίσκο και με την άνεση της μέγιστης φοροαποφυγής. Όλοι οι παραπάνω και σήμερα συνωστίζονται στον προθάλαμο της εξουσίας που φαντασιώνεται ο Μητσοτάκης και οι ακροδεξιοί συνεργάτες του, στηρίζοντας τον με νύχια και δόντια. Κάτοχοι συγκροτημάτων ΜΜΕ έντυπων και ηλεκτρονικών, έχουν αποδυθεί σε ένα λυσσαλέο και χωρίς κανένα όριο, όργιο παραπληροφόρησης, κατακρεούργησης της αλήθειας και ποδοπάτησης κάθε έννοιας αντικειμενικής δημοσιογραφίας, αρκεί να πληγεί και να εκτεθεί στα μάτια της κοινής γνώμης η σημερινή κυβέρνηση και ο Α. Τσίπρας
Συμπαραστάτες στο ακατανόητο ακροδεξιό μίσος, την τυφλή, διχαστική και πεζοδρομιακή αντιπολίτευση της ΝΔ, δυστυχώς προσφέρθηκαν τόσο το ΚΙΝΑΛ όσο και το ΚΚΕ για τους δικούς τους ανομολόγητους και μικροκομματικούς στόχους. Με έντονα και μεγάλα ερωτηματικά, ο δημοκρατικός κόσμος, ο κόσμος που πάλεψε με συνέπεια δεκαετίες τώρα τις δεξιές πολιτικές και την δεξιά με οιαδήποτε πολιτική αμφίεση κι αν εμφανιζόταν αυτή, παρακολουθεί την ανερμήνευτη μα και αυτοκαταστροφική τακτική και στρατηγική της κ. Γεννηματά, η οποία παρά τις αμφιλεγόμενες ίσες αποστάσεις από Σύριζα και ΝΔ , τις οποίες υποτίθεται ότι κρατά, δεν παύει να υιοθετεί και να συντάσσεται με τις ακραίες νεοφιλελεύθερες απόψεις και θέσεις της ΝΔ. Τίποτα φαίνεται δεν δίδαξε στην ηγετική ομάδα του ΚΙΝΑΛ το αβάστακτο πολιτικό τίμημα που κλήθηκε να πληρώσει λόγω της ανιστόρητης και αχρείαστης κυβερνητικής σύμπραξης με την ΝΔ στο πρόσφατο παρελθόν.
Άτυπη μεν, σταθερή δε η συμπόρευση με την δεξιά και του ΚΚΕ. Οι «ιδιοκτήτες» της εργατικής τάξης και όλης της χειμαζόμενης κοινωνίας, εδώ και πέντε χρόνια έχουν ένα και μοναδικό θανάσιμο πολιτικό εχθρό, τον Σύριζα και την κυβέρνηση του. Ο ι κόκκινοι επίσκοποι του Περισσού έχοντας δεκαετίες τώρα πάρει διαζύγιο από την πραγματικότητα και την τρέχουσα ζωή, βαυκαλιζόμενοι και αυτοδοξαζόμενοι για το πλούσιο σε αγώνες και δράση παρελθόν που κληρονόμησαν, έχουν επικηρύξει πολιτικά όλους όσους επιμένουν να αυτοχαρακτηρίζονται αριστεροί και να διαφωνούν μαζί τους, ως αργυρώνητους συνεργάτες του κεφαλαίου και της ολιγαρχίας. Προχθές ακόμη σε ομιλία του στο Θησείο ο κ. Κουτσούμπας δεν δίστασε να υιοθετήσει τις αθλιότητες του Μητσοτάκη, δηλώνοντας χωρίς ίχνος ντροπής «ο Σύριζα μείωσε ακόμη περισσότερο το ποσό της εθελοντικής φορολογίας στους εφοπλιστές. Έτσι μάλλον εξηγούνται οι διακοπές στα κότερα». Με τέτοια ηγετική ομάδα και τέτοιο γραμματέα δεν είναι να απορεί κανείς, πως το ΚΚΕ από κόμμα αρχών, συνέπειας και αγώνων, κατάντησε μια άθλια πολιτικοθρησκευτική σέχτα, στην υπηρεσία της δεξιάς.
Ας μην λησμονούν όμως οι παραπάνω, ότι τελικός κριτής πράξεων και λόγων του καθένα, είναι ο λαός. Ο λαός που την λογική και την κρίση του ανερυθρίαστα και χυδαία υποτιμούν οι συναποτελούντες σήμερα το μαύρο μέτωπο, απέναντι στην κυβέρνηση και τον Α. Τσίπρα. Και γι αυτό μεθαύριο στην κάλπη ο καθένας θα καρπωθεί τον κόπο που δικαιούται.