Του Γ. Τεκίδη
Σοβαρά κρούσματα επιθέσεων από ακροδεξιούς με καθαρά ρατσιστικά και ξενοφοβικά κίνητρα εναντίον προσφύγων, έγχρωμων ξένων και διαφορετικών, σημαδεύουν την καθημερινότητα μας. Μια καθημερινότητα πλαισιωμένη από fake news, παραποιημένη ειδησεογραφία, ταγμένη στην εξυπηρέτηση ενός ποικιλώνυμου πολιτικοοικονομικού μαύρου μετώπου, που ποσώς το ενδιαφέρει η υπεράσπιση της δημοκρατίας, της αλήθειας, και των δικαιωμάτων εγχώριων και ξένων πολιτών. Για τον μαύρο Τύπο και τους συμμάχους του στο διαδίκτυο, οι επιθέσεις αυτές από εθνικιστικές και νεοναζί ομάδες δεν αποτελούν είδηση η στην καλύτερη περίπτωση θα καταχωριστούν σε ένα μονόστηλο στις εσωτερικές σελίδες που περνούν συνήθως και απαρατήρητες.
Ο καθημερινός φασισμός και η βία σωματική η λεκτική, παίρνουν πλέον χαρακτηριστικά ρουτίνας. Τη θέση της υγιούς αντίδρασης του δημοκρατικού κόσμου, σ αυτό το γενικευμένο και αποτρόπαιο κοινωνικό φαινόμενο, του θυμού και της αγανάκτησης, παίρνει η απάθεια, ο εθισμός, η ανοχή και το χειρότερο ορισμένες φορές η δικαιολόγηση του με σαθρά και καταγέλαστα επιχειρήματα. Η δράση παρακρατικών εθνικιστών και νεοναζί ενδεδυμένων με την δήθεν πατριωτική προβιά που δεν διστάζουν φανερά να ξυλοκοπήσουν, να βιαιοπραγήσουν, ακόμη και να αφαιρέσουν ζωές, βρίσκει όχι λίγες φορές μια ακατανόητη έως και περίεργη ανοχή από πολιτικούς κύκλους προσκείμενους στην αντιπολίτευση. Καμία αποδοκιμασία η καταδίκη στις από άμβωνος ρητορικές μίσους και υστερίας ιερωμένων κατά των «λαθρομεταναστών» και των διαφορετικών. Θλιβερό και ταυτόχρονα εκ πρώτης όψεως παράδοξο το γεγονός να μην καταδικάζονται ευθέως και με απόλυτη σαφήνεια τα κρούσματα βίας και δημόσιων προπηλακισμών ντόπιων η και ξένων συμπολιτών μας. Σε ποιες σκοπιμότητες και μικροκομματικά οφέλη άραγε να στοχεύει η αντιπολίτευση και κυρίως η αξιωματική, από την ανοχή στην παρατεταμένη ανομία και δράση των ναζιστικών ομάδων? Όταν μάλιστα αυτή η εγκληματική δράση συνυφασμένη με τη ρητορική του μίσους, της ξενοφοβίας και του απροκάλυπτου ρατσισμού, στοχεύει την ίδια την καρδιά της δημοκρατίας, την μεγαθυμία και ανοχή της οποίας εκμεταλλεύεται άγρια ο φασισμός.
Ίσως κάποιοι αφελώς να πιστεύουν ότι αυτή η γενικότερη κοινωνική σύγχυση που παίρνει διαστάσεις με την άνομη δράση των παρακρατικών, να μεγαλώνει το πολιτικό κόστος που πληρώνει η σημερινή κυβέρνηση και να προσδίδει σ αυτούς πολιτικούς πόντους . Με άλλα λόγια η θεωρία του «χρήσιμου» φασίστα σήμερα να πριμοδοτεί τα σχέδια της ΝΔ για την πολιτική παλινόρθωση της. Εξάλλου οι προσεγγίσεις μεγαλόσχημων δημοσιογράφων και καναλιών προσκείμενων προς τη ΝΔ περί συνεργασίας με μια σοβαρή ΧΑ, δεν είναι και πολύ μακρινές. Μόνο που αυτές είναι πολιτικά κοντόφθαλμες και αυτοκτονικές.
Αντί της συνεννόησης και της οικοδόμησης ενός αρραγούς δημοκρατικού μετώπου απέναντι στη ρεβανσιστική ακροδεξιά και τους νεοναζιστικούς θύλακες που ελλοχεύουν μέσα της, κάποιοι επιμένουν να ψαρεύουν στα θολά και φαιά νερά του νεοφασισμού πιστεύοντας ασυγχώρητα και αφελώς ότι θα τον χρησιμοποιήσουν ακίνδυνα για τα πολιτικά τους οφέλη. Πλανώνται πλάνη οικτρά.
Κ ι αν αυτοί ξέχασαν η ξεχνούν τι σημαίνει διαχρονικά φασισμός, θα τους το θυμίσει ο λαός μας σύντομα.