Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Όταν γεννήθηκε ο Χριστός ο αιμοβόρος Ηρώδης έσφαξε χιλιάδες νήπια. Σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, οι νέοι ηρώδηδες, δηλαδή οι μηχανότρατες, με τα τεράστια συρόμενα δίχτυα τους, σκουπίζουν τον βυθό και σκοτώνουν τα νήπια ψάρια στις θάλασσες μας. Γι΄αυτό, μαζί με την ρύπανση, δεν έχουμε πλέον ψάρια, στέρεψαν οι θάλασσες μας και εισάγουμε από την Τουρκία και άλλες χώρες. Ή τρώμε ιχθυοτροφείου.
Παλιά είχαμε μόνο την παράκτια αλιεία, δηλαδή τις ψαρόβαρκες και τα καΐκια, και υπήρχε μια ισορροπία. Από τότε που βγήκαν οι μεγάλες τράτες, οι μηχανότρατες ή βιντσότρατες όπως λέγονται, όχι μόνο ψαρεύουμε και ξαναψαρεύουμε μέρα-νύχτα στα ίδια μέρη, αλλά ψαρεύουμε και τον γόνο, δηλαδή τα μικρά ψάρια, τα μωρά, τα οποία δεν προλαβαίνουν να μεγαλώσουν και να γεννήσουν.
Οι Ιταλοί που εφεύραν τις ανεμότρατες ήδη πριν από πολλά χρόνια τις έχουν περιορίσει και σε πολλά μέρη τις έχουν καταργήσει.
Εάν δει κανείς πώς δουλεύουν αυτά τα ψαρευτικά μεγαθήρια, θα πάθει πλάκα. Είναι ολόκληρα κινούμενα εργοστάσια. Έχουν μεγάλους χώρους διαλογής και αποθήκευσης σε τεράστια ψυγεία. Μένουν πολλές μέρες στη θάλασσα και δεν βγαίνουν έξω κάθε βράδυ. Σκουπίζουν τον βυθό πάνω-κάτω πολλά χιλιόμετρα και την άλλη μέρα τον ξανασκουπίζουν. Τα δίχτυα τους είναι τεράστια και οι μηχανές που τα τραβάνε πανίσχυρες. Όταν σέρνουν το δίχτυ στο βυθό, αυτό σκουπίζει, ξηλώνει και παρασύρει τα πάντα, ακόμα και τις φωλιές των ψαριών, πέτρες και ότι άλλο βρει.
Κι όταν ανεβάσουν στο κατάστρωμα το τεράστιο δίχτυ, μέσα σ’ αυτό είναι και μωρά, μικρά ψαράκια, που δεν κάνουν για εμπόριο, και τα πετάνε νεκρά πίσω στη θάλασσα.
Είναι πολύ απλά τα πράγματα, δεν σεβόμαστε τους απλούς κανόνες αναπαραγωγής των ψαριών. Δεν τα αφήνουμε να μεγαλώσουν και να γεννήσουν, οπότε μοιραία έπαψαν να υπάρχουν ψάρια.
Ο νόμος λέει πόσα εκατοστά επιτρέπεται να είναι ένα ψάρι για να το ψαρέψουμε. Για παράδειγμα η κουτσομούρα, πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 11 εκατοστά. Κι όμως, συχνά βλέπουμε στις λαϊκές αγορές και τα ψαράδικα κουτσομούρες πολύ μικρότερες από 11 εκατοστά. Αυτές ψαρεύτηκαν παράνομα, πουλήθηκαν παράνομα στην ιχθυόσκαλα, τις πουλάνε παράνομα, και τις αγοράζουμε παράνομα κι εμείς οι καταναλωτές. Το ίδιο συμβαίνει πολλές φορές και με άλλα ψάρια.
Δυστυχώς, φαίνεται ότι η κατάσταση δεν είναι αναστρέψιμη.
Στη Σουηδία, όπου υπάρχει λογική, σεβασμός στο φυσικό περιβάλλον και οι νόμοι εφαρμόζονται πολύ αυστηρά, πριν μερικά χρόνια παρατήρησαν στη Βόρεια Θάλασσα ότι η παραγωγή ψαριών μειώθηκε περίπου 30%. Τότε αποφάσισαν με νόμο επί 2 χρόνια να απαγορευτεί το ψάρεμα με τις μεγάλες τράτες. Όλοι τον εφάρμοσαν τον νόμο, και καθημερινά με δορυφόρο παρακολουθούσαν μήπως τυχόν κάποιος βγει από το λιμάνι και πάει να ψαρέψει.
Κανείς δεν παρανόμησε, πρώτο γιατί οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι σαν κι εμάς συνηθισμένοι στην παρανομία, αλλά έχουν παιδεία από μικρά παιδιά, και δεύτερο γιατί εάν το λιμεναρχείο τους σε πιάσει να παρανομείς σου παίρνουν το κεφάλι, τα πρόστιμα, οι κατασχέσεις και οι καταδίκες είναι φοβερές. Και μέσα σε δύο χρόνια τα ψάρια πολλαπλασιάστηκαν και γέμισαν τις θάλασσες τους.
Εμείς εδώ στην Ελλάδα κλαίμε τη μοίρα μας και τις θάλασσες μας που στέρεψαν από ψάρια.