Οι απαισιόδοξοι πεθαίνουν 2 χρόνια νωρίτερα από τους αισιόδοξους σύμφωνα με επιστημονική μελέτη
Δύο χρόνια κατά μέσον όρον είναι η διαφορά στη διάρκεια του βίου ανάμεσα σε αισιόδοξους και απαισιόδοξους. Οι πρώτοι ζουν περισσότερο, ενώ οι δεύτεροι απλώς δικαιώνονται, πεθαίνοντας περίπου δύο χρόνια νωρίτερα.
Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν επιστήμονες του ινστιτούτου Γενετικής Επιδημιολογίας QIMR Berghofer στο Κουίνσλαντ της Αυστραλίας. Οι ερευνητές συγκέντρωσαν στοιχεία σχετικά με την απαισιόδοξη στάση ζωής από 3.000 άτομα, τα οποία έδωσαν απαντήσεις σε ένα σχετικό ερωτηματολόγιο.
Η εργασία των επιστημόνων ήταν μακροχρόνια, καθώς η αρχική έρευνα διερευνήθηκε τη διετία 1993-1995 στην ηλικιακή κατηγορία των 50 ετών. Κατόπιν, το ινστιτούτο επανήλθε το 2017, ελέγχοντας τους θανάτους όσων είχαν συμμετάσχει. Λαμβάνοντας παράλληλα υπόψιν τον εθνικό δείκτη διάρκειας ζωής της Αυστραλίας, εξήχθη το συμπέρασμα ότι οι πεσιμιστές χάνουν δύο χρόνια του βίου τους κάνοντας μονίμως μαύρες σκέψεις για το αύριο, το νόημα της ζωής, τον άνθρωπο, τον κόσμο κ.ο.κ.
Ο επικεφαλής επιστήμονας του ινστιτούτου QIMR Berghofer, δρ. John Whitefield σχολιάζει ότι «διαπιστώσαμε πως άνθρωποι με έντονα απαισιόδοξη άποψη για το μέλλον, είχαν αυξημένες πιθανότητες να πεθάνουν νωρίτερα από καρδιακές παθήσεις και άλλες αιτίες, όχι όμως από καρκίνο. Από την άλλη, η αισιοδοξία αποδείχθηκε ότι δεν συσχετίζεται άμεσα με το θάνατο, θετικά ή αρνητικά. Επίσης, η κατάθλιψη δεν εμφανίζεται να διαδραματίζει αξιοσημείωτο ρόλο στη σχέση ανάμεσα σε πεσιμισμό και θνησιμότητα».
Σημαντικό εύρημα της έρευνας είναι ότι η ηλικία λειτουργεί υπέρ του πεσιμισμού, καθώς παρατηρείται ότι προϊόντος του χρόνου οι άνθρωποι τείνουν να γίνονται πιο απαισιόδοξοι. Επίσης σημαντική είναι όμως και η διαπίστωση ότι δεν υπάρχει διαφορά στάσης ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες.
Ο δρ. Whitefield τονίζει, πάντως, ότι «το να κατανοήσουμε ότι η υγεία μας, μακροπρόθεσμα, μπορεί να επηρεάζεται από το εάν βλέπουμε το ποτήρι μισο-άδειο ή μισο-γεμάτο, ίσως θα πρέπει να μας οδηγήσει στο να αλλάξουμε τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο. Και να προσπαθήσουμε να περιορίσουμε την αρνητικότητα, ακόμη και υπό εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες».