Η Μαντλίν Γκουμάς, μεταπτυχιακή ερευνήτρια στο πανεπιστήμιο του Εξετερ, επισκέφθηκε παραθαλάσσια βρετανικά θέρετρα, οπλισμένη με μία σακούλα τσιπς και ένα χρονόμετρο. Τοποθέτησε τα πατατάκια λίγα εκατοστόμετρα μακριά της και χρονομέτρησε την επίθεση των γλάρων. Κάποτε δεν κοίταζε τους λευκούς φτερωτούς άρπαγες, ενώ άλλες φορές τους κοιτούσε κατάματα προκειμένου να διαπιστώσει αν θα ξανασκέφτονταν το ζήτημα. Σύμφωνα με τη μελέτη της, που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Biology Letters, η οπτική επαφή έκανε τα πουλιά να οπισθοχωρήσουν.
«Διαπιστώσαμε ότι οι γλάροι δεν πλησίαζαν τα τρόφιμα, όταν τους κοιτάζαμε», γράφει η Γκουμάς. «Κάποιες φορές, μόλις συνειδητοποιούσαν ότι τους παρακολουθούμε, ματαίωναν την επίθεση. Αλλοι απέφευγαν το φαγητό, και κινούνταν γύρω του, σαν να προσπαθούσαν να καταλήξουν στη σωστή στιγμή για επίθεση».
Βέβαια το πιο εντυπωσιακό συμπέρασμα είναι ότι κάποιοι γλάροι αδιαφόρησαν εντελώς για τα τρόφιμα της ερευνήτριας. Οπως επισημαίνει η δρ Ρος- Σμιθ, της Βρετανικής Ορνιθολογικής Εταιρείας, οι γλάροι γίνονται πιο προσεκτικοί, όταν έχουν οπτική επαφή με άνθρωπο, γιατί φοβούνται ότι θα δεχθούν επίθεση.
Γενικά οι επιθέσεις γλάρων για αρπαγή φαγητού τρομοκρατούσαν επί δεκαετίες τα παραθαλάσσια θέρετρα της Βρετανίας. Ωστόσο, καθώς τα πτηνά έχουν προσεγγίσει και αστικά κέντρα, λένε οι ειδικοί, έφτασε ο καιρός για καλύτερη γραμμή άμυνας. Ηδη, πολλά καφέ στο Σκάρμποροου της Αγγλίας εξόπλισαν την πελατεία τους με νεροπίστολα, ενώ ο κήπος μιας παμπ στο Εξετερ θα φρουρείται από αρπακτικά.