Του Γ. Τεκίδη
Καθόλου σίγουροι. Αν ληφθούν, λέει, όλα τα κατάλληλα μέτρα και δημιουργηθούν και οι ανάλογες υποδομές, μια χαρά θα είναι να τους στείλουμε εκεί, απεφάνθη προχθές ο Μάκης Βορίδης, ο τσεκουράτος υπουργός αγροτικής ανάπτυξης αναφερόμενος στο προσφυγικό. Ο ίδιος πριν λίγο καιρό σε δημόσια συνέντευξη του είχε αναπτύξει και την… βαθιά δημοκρατική άποψη ότι αν χρειαστεί πρέπει να λάβουμε θεσμικά και συνταγματικά μέτρα αποτροπής οιασδήποτε πιθανότητας επιστροφής στη διακυβέρνηση του τόπου, των αριστερών μιασμάτων.
Το ακροδεξιό κράτος που στήνεται νυχθημερόν με την αμέριστη συμπαράσταση παρασιτικού κεφαλαίου και κατάπτυστων ΜΜΕ, δεν αστειεύεται. Το απέδειξε στα νησιά του Αιγαίου, όταν μετέτρεψε τις αστυνομικές δυνάμεις σε δυνάμεις κατοχής, δέρνοντας και εξευτελίζοντας αδιακρίτως ντόπιους και πρόσφυγες, το αποδεικνύει σήμερα στον Έβρο, όπου το παρακράτος δαφνοστεφανωμένο από το επίσημο κράτος έχει αναλάβει δράση και πρωτοβουλίες υπό την γενική κυβερνητική επιδοκιμασία.
Να που ήταν γραφτό για τη χώρα μας να αναβιώσουν μέρες των αρχών της μετεμφυλιακή δεκαετίας του ’50, τότε που η άγρια τρομοκρατία των παρακρατικών συμμοριών τελούσε υπό την επίσημη κρατική σκέπη και στο όνομα της εξόντωσης ιδεολογικής και βιολογικής των αριστερών και δημοκρατικών συμπολιτών μας. Μόνο που το παρακράτος εκείνης της εποχής σύντομα μετατράπηκε σε επίσημο κράτος, ανεξέλεγκτο και δολοφονικό, σε βιαστή της δημοκρατίας και των λαϊκών ελευθεριών και τέλος σε εκβιαστή και όσων το εξέθρεψαν. Μα ποιος επιτέλους κυβερνάει αυτόν το τόπο, αναρωτήθηκε μεγαλόφωνα ο αρχηγός της ΕΡΕ και πρωθυπουργός Κων/νος Καραμανλής, τον Μάη του ’63, όταν δολοφονήθηκε από τους παρακρατικούς στη Θεσσαλονίκη ο Γρ. Λαμπράκης.
Εύλογο και το ερώτημα, άραγε να μην αντιλαμβάνεται ο φιλελεύθερος Κυριάκος, που οδηγεί το σημερινό εκτροφείο επικίνδυνων για την δημοκρατία και τη συνταγματική νομιμότητα, ακροδεξιών αντιλήψεων, θέσεων και πρακτικών που ερωτοτροπούν ανενδοίαστα με τις φασιστικής κοπής προσεγγίσεις επίλυσης των ζητημάτων, που ταλανίζουν τη χώρα;
Και αν ο ίδιος λησμονεί την ιστορία και τα σκληρά βιώματα του παρελθόντος, δεν φροντίζουν κάποιοι στο κόμμα του να του το υπενθυμίζουν; Στη συντηρητική παράταξη υπάρχουν και σοβαρά πρόσωπα, άσχετα αν σήμερα βιώνουν το πολιτικό περιθώριο λόγω της ακροδεξιάς κυριαρχίας εντός της, τα οποία θα έπρεπε να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου στον αρχηγό τους.
Δυστυχώς το πρόσταγμα στη σημερινή ΝΔ, που έχει κυριολεκτικά μετατραπεί όσον αφορά την ατζέντα και τις προτεραιότητες της σε ΛΑΟΣ του Γ. Καρατζαφέρη, το έχει το ακροδεξιό πολιτικό της προσωπικό πρώτης γραμμής. Στο άκουσμα και μόνο για την απομόνωση και των εγκλεισμό σε ερημονήσια των επικηρυγμένων αυτού του πλανήτη, αυτών που θα… αλλοιώσουν τον πολιτισμό μας και θα μαγαρίσουν με τα βρώμικα χνώτα τους τον ολοκάθαρο αέρα μας, ρίγη συγκίνησης τους πλημμύρισαν, αναλογιζόμενοι και τις παλιές ένδοξες εποχές των ιδεολογικών τους προγόνων. Τότε που οι… απάτριδες ερυθροί πράκτορες της Μόσχας έπρεπε να απομονωθούν από το κοινωνικό σύνολο και να διαπαιδαγωγηθούν με τα εθνικά νάματα του… γνήσιου πατριωτισμού. Τότε που ακόμη και ο Π. Κανελλόπουλος, συνεπαρμένος από την εθνική διαπαιδαγώγηση των… παρασυρμένων από την ύπουλη ερυθρά προπαγάνδα συμπατριωτών μας, αναγνώρισε στα κολαστήριο της Μακρονήσου τον νέο, σύγχρονο Παρθενώνα. Αναγνώριση που προς τιμή του, πολλά χρόνια αργότερα ανακάλεσε σε στιγμές ειλικρινούς αυτοκριτικής του.
Ποιος επομένως ισχυρίζεται ότι δεν θα μας χρειαστούν οι δομές και οι εγκαταστάσεις στα ξερονήσια, στους λόγγους και τα βουνά; Οπωσδήποτε όχι ο Βορίδης, ο Γεωργιάδης, ο Πλεύρης, ο Μπογδάνος και όλος ο υπόλοιπος πολιτικός και δημοσιογραφικός εσμός, που σήμερα στα θολά νερά του Έβρου γράφουν ένα ανάλογο του ’40 έπος, αποφασισμένοι να πέσουν μέχρι ενός αμυνόμενοι του πατρίου εδάφους. Σήμερα μαντρώνουμε πρόσφυγες και μετανάστες και αφού κάποια στιγμή ξεμπερδέψουμε με αυτούς, παραλαμβάνουμε τους άλλους τους… αντιπατριωτικά σκεπτόμενους και δρώντες, τον εγχώριο, κατά τον κ. Πέτσα κυβερνητικό εκπρόσωπο, δούρειο ίππο των Τούρκων, τους εθνομηδενιστές αριστερούς. Άλλωστε ένας ανάλογος… δούρειος ίππος του κόκκινου ολοκληρωτισμού υπήρξαν και εκείνοι μετά τον εμφύλιο που φιλοξενήθηκαν στους επίγειους παράδεισους της τότε εθνικοφροσύνης.
ΥΓ. Αλήθεια τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης και ιδιαίτερα ΚΙΝΑΛ και ΚΚΕ δεν αντιλαμβάνονται ή υποτιμούν της ευθεία και απροσχημάτιστη φασιστική πρόκληση; Η προ καιρού έρπουσα φασιστική προπαγάνδα, ο ρατσισμός και τα κηρύγματα μίσους, τώρα ευθυτενείς και με χυδαία παρρησία περιδιαβαίνουν δρόμους και πλατείες διαλαλώντας την δηλητηριώδη πραμάτεια τους. Να περιμένουμε άραγε, ότι όλο μαζί το δημοκρατικό τόξο θα συνεννοηθεί επιτέλους για την ανάληψη κοινών δράσεων και πρωτοβουλιών υπεράσπισης της δημοκρατίας; Ιδωμεν, πριν είναι για όλους μας αργά.