Επειδή πάντα υπάρχουν τα απρόοπτα, όπως ατυχήματα, τσιμπήματα κ.λπ., προετοιμαζόμαστε κατάλληλα για οτιδήποτε προκύψει
Πήραμε καπέλο, γυαλιά ηλίου, μαγιό, πετσέτες, αντηλιακά, καλλυντικά, ρούχα, τα κοσμήματά μας… Αυτό όμως που δεν πρέπει να ξεχάσουμε σε καμία περίπτωση είναι τα φάρμακα. Άλλωστε, κατά πάσα πιθανότητα, όλο και κάτι θα χρειαστούμε στις διακοπές.
Ίσως ένα αντιισταμινικό, μια αλοιφή για τα κουνούπια, κάποιο αυτοκόλλητο επίθεμα για ένα γδάρσιμο, αμμωνία αν μας τσιμπήσει τσούχτρα κ.ά.
Όσο κι αν θέλουμε αυτές οι ημέρες να κυλήσουν ανέφελα, χωρίς απρόοπτα και αναποδιές ή ατυχήματα, ποτέ δεν ξέρουμε τι μπορεί να προκύψει, να μας απασχολήσει και να μας αναστατώσει τελικά. Επειδή, λοιπόν, ακριβώς δεν γνωρίζουμε το μέλλον και τα όσα μας επιφυλάσσει, προετοιμαζόμαστε εγκαίρως για παν ενδεχόμενο, όσο καλύτερα και περισσότερο γίνεται.
Τι να βάλουμε στη βαλίτσα μας
Το τι θα πρέπει να πάρουμε μαζί μας εξαρτάται από το πού σκοπεύουμε να περάσουμε τις διακοπές μας. Αν εκεί που θα πάμε υπάρχει φαρμακείο ή/και κέντρο υγείας, δεν είναι ανάγκη να φορτώσουμε τις αποσκευές με πάρα πολλά σκευάσματα. Θα χρειαστούμε:
Βαμβάκι και επιδεσμικό υλικό (τραυμαπλάστ, γάζες, επίδεσμο απλό και ελαστικό και λευκοπλάστ).
Φυσικά δάκρυα για ενυδάτωση των ματιών, ειδικά όταν η ατμόσφαιρα είναι επιβαρυμένη με σκόνη ή καπνό.
Ωτικές σταγόνες για την αφαίρεση της κυψελίδας (κερί) που μπορεί να εγκλωβίσει το νερό στον ακουστικό πόρο προκαλώντας πόνο ή την αίσθηση ότι το αφτί μας είναι βουλωμένο και βαρύ.
Οινόπνευμα, οξυζενέ και ένα ιωδιούχο αντισηπτικό για να αντιμετωπίσουμε τυχόν μικροτραυματισμούς.
Ενυδατικές κρέμες για να χρησιμοποιήσουμε σε περίπτωση εγκαύματος.
Μια αντιισταμινική ή/και κορτιζονούχα αλοιφή για τα τσιμπήματα, αμμωνία και αντιισταμινικά χάπια. Αν γνωρίζουμε ότι έχουμε κάποια σοβαρή αλλεργία, θα πρέπει να έχουμε προμηθευτεί πριν από τις διακοπές την ειδική ένεση αδρεναλίνης (με συνταγή του γιατρού μας).
Σε κάθε περίπτωση, αν δούμε ότι παρουσιάζουμε έντονη αντίδραση (είτε τοπική είτε γενικευμένη) σε κάποιο τσίμπημα, αναζητούμε άμεσα ιατρική βοήθεια.
Μια αντιβιοτική αλοιφή.
Αντιεμετικά φάρμακα (αν υποφέρουμε από ναυτία κατά το ταξίδι).
Αντιδιαρροϊκά χάπια.
Παυσίπονα (παρακεταμόλη και αντιφλεγμονώδη).
Αν έχουμε παιδιά
Εφοδιάζουμε το φαρμακείο των διακοπών μας με σιρόπι παρακεταμόλης, αντιισταμινικό σιρόπι και αμπούλες φυσιολογικού ορού (καθώς και σύριγγες ώστε να μετρήσουμε τη δοσολογία αν χρειαστεί να τους χορηγήσουμε κάποιο από τα παραπάνω).
Τα φάρμακα που ήδη παίρνουμε
Όταν ακολουθούμε κάποια αγωγή σε σταθερή βάση, φροντίζουμε να έχουμε προμηθευτεί τα φάρμακά μας σε επαρκείς ποσότητες ώστε να είμαστε καλυμμένοι καθ’ όλη τη διάρκεια των διακοπών μας. Επίσης, καλό είναι κατά το ταξίδι να τα μεταφέρουμε στην προσωπική μας τσάντα.
Αν τα έχουμε σε αποσκευές που δεν κρατάμε μαζί μας στα διάφορα μέσα μεταφοράς, υπάρχουν ποικίλοι κίνδυνοι: να χαθεί, π.χ., η βαλίτσα όπου τα έχουμε βάλει ή στο χώρο αποθήκευσής της οι συνθήκες να μην είναι κατάλληλες για τη φύλαξη φαρμάκων, να επικρατεί, δηλαδή, πολλή υγρασία, ζέστη κ.λπ., γεγονός που θα μπορούσε να τα αλλοιώσει χωρίς καν να το αντιληφθούμε.
Πώς φυλάμε τα φάρμακά μας το καλοκαίρι
Τα φάρμακα είναι ευαίσθητα στις ακραίες θερμοκρασίες, στον ήλιο και στην υγρασία και γι’ αυτό θα πρέπει πάντα, ανεξαρτήτως εποχής, να τα φυλάμε σε μέρος σκοτεινό και ξηρό.
Επιλέγουμε επομένως ένα ντουλάπι που να κλείνει (ώστε να μην είναι εύκολα προσβάσιμα σε μικρά παιδιά), να είναι μακριά από τον ήλιο και όχι σε πολύ ζεστό δωμάτιο. Οι παραπάνω κανόνες ισχύουν όχι μόνο για το σπίτι μας αλλά και για τις διακοπές μας.
Smart info: Δεν αφήνουμε ποτέ φάρμακα στο αυτοκίνητο το καλοκαίρι γιατί οι θερμοκρασίες που αναπτύσσονται στο εσωτερικό του είναι πολύ υψηλές. Αν έχουμε φάρμακα στην τσάντα μας, φροντίζουμε να την αφήνουμε πάντα σε σημείο προστατευμένο από τον ήλιο και την πολλή ζέστη.
Πότε να τα πετάξουμε;
Όπως ισχύει για όλα τα προϊόντα, έτσι και τα φάρμακα είναι ακατάλληλα για κατανάλωση όταν έχει παρέλθει η ημερομηνία λήξης τους, αλλά και όταν διαπιστώνουμε ότι έχουν υποστεί αλλοιώσεις. Τα πετάμε κατευθείαν εάν δούμε ότι έχουν χάσει το κανονικό τους χρώμα, έχουν φουσκώσει ή μαλακώσει.
Τα σιρόπια που έχουν αλλοιωθεί κρυσταλλώνουν και συχνά αναπτύσσουν μικροοργανισμούς, που πολλές φορές είναι ορατοί και με γυμνό μάτι, ενώ οι χαλασμένες αλοιφές μυρίζουν και «κόβουν», δηλαδή αλλάζει το χρώμα τους και η υφή τους που γίνεται πιο υδαρής.
Πηγή:in.gr