Ο όρος «Κλιματική αλλαγή», εισήχθη το 1975, από τον ωκεανολόγο Γ.Σ. Μπρέκερ, θέτοντας προφητικά, για πρώτη φορά στην ακαδημαϊκή κοινότητα, το ερώτημα “βρισκόμαστε στο χείλος μίας αποφασιστικής υπερθέρμανσης του πλανήτη;”.
Βρισκόμαστε πλέον, ενώπιον της αναμφισβήτητης κλιματικής αλλαγής με την μετατροπή των εύκρατων ή υποτροπικών, μέχρι πρότινος, περιοχών, σε «αφρικανικού τύπου». Μετά από ένα «πύρινο» καλοκαίρι, τον φετινό χειμώνα, οι επικρατούσες θερμοκρασίες στις ΗΠΑ, συναγωνίζονταν αυτές της Ανταρκτικής, αγγίζοντας τους -500C, όταν το θερμόμετρο στην Αυστραλία κατέγραφε θερμοκρασίες άνω των 480C!
Εκτός, όμως, των ακραίων φυσικών μεταβολών και καιρικών φαινομένων, αναμένονται δυσμενείς επιπτώσεις και σε άλλους τομείς. Οι επιδημιολόγοι, έχουν αποδείξει τη σύνδεση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής (μολυσμένα ύδατα, εξάπλωση ιών, βακτηρίων και φορέων λόγω της υπερθέρμανσης) με την εξάπλωση των νόσων επιβαρύνοντας περισσότερο τις φτωχότερες κοινωνίες. Οι βιολόγοι, παρατηρούν την υποβάθμιση των οικοτόπων, την εισβολή αλλόχθονων ειδών σε αυτούς καθώς και την επερχόμενη εξαφάνιση ειδών στη χλωρίδα και την πανίδα (υπέργεια και θαλάσσια), προειδοποιώντας για τις καταστροφικές συνέπειες αυτών στον πλανήτη και την ανθρωπότητα. Ψυχολόγοι και κοινωνιολόγοι, υποστηρίζουν ότι, οι εμφύλιες συρράξεις ανά τον κόσμο, συνδέονται με την αύξηση της θερμοκρασίας. Πιθανολογείται δε, ότι τα αναμενόμενα ακραία φυσικά φαινόμενα, να προκαλέσουν τη μετατόπιση πληθυσμών με επακόλουθες βίαιες συγκρούσεις, ψυχολογική επιβάρυνση κ.α. Η ανασφάλεια σίτισης και καθαρού, πόσιμου νερού, θα ενταθεί περαιτέρω και οι συνθήκες διαβίωσης, για μια μεγάλη μερίδα του πλανήτη, θα επιδεινωθούν.
Χρειάστηκε να περάσουν 15 και πλέον χρόνια από το άρθρο του Μπρέκερ, για να ενσκήψει, η παγκόσμια κοινότητα, στο κρίσιμο θέμα της κλιματικής αλλαγής. Αφορμή ήταν η διαπίστωση από τους επαΐοντες, της μείωσης σε ανησυχητικό βαθμό, των δασών – ιδιαίτερα τον τροπικών δασών την περίοδο εκείνη – της σύνδεσή της με την έξαρση του φαινομένου του θερμοκηπίου και τις δυσοίωνες, για το μέλλον του πλανήτη, επιστημονικές προβλέψεις. Στη Συνδιάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα που έγινε στο Ρίο ντε Τζανέιρο, το 1992, αναγνωρίστηκε ο ρόλος του ΔΑΣΟΥΣ, ως καταλυτικού ρυθμιστή του κύκλου του άνθρακα και ως εκ τούτου, ως πολύτιμου «εργαλείου» για την άμβλυνση της κλιματικής αλλαγής. Ο ρόλος αυτός, συνίσταται στην ικανότητα του ΔΑΣΟΥΣ, αφ’ ενός, να απορροφά και να δεσμεύει το 1/4 της ανθρωπογενούς εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου (CO2), μέσω της φωτοσύνθεσης, λειτουργώντας ως χοάνη, και αφ’ ετέρου, να εκπέμπει άνθρακα με την αναπνοή των φυτών. Ως εκ τούτου, σε όλες τις σχετικές διεθνείς Διεργασίες που ακολούθησαν με τελευταία το 2018 στο Κατοβίτσε της Πολωνίας, το ΔΑΣΟΣ, αποτέλεσε την αιχμή του δόρατος, για τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν.
Στον απόηχο της συνομολογούμενης περιβαλλοντικής υποβάθμισης και της εκτιμώμενης ανικανότητας του γήινου οικοσυστήματος να υποστηρίξει στο μέλλον την ανθρώπινη ζωή, η άσκηση της Δασοπονίας για την αντιμετώπιση της αποδάσωσης και της υποβάθμισης των δασών, αποτελεί έναν άμεσο και αποτελεσματικό τρόπο αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής. Σε αυτήν την κατεύθυνση, η Δασική Υπηρεσία, ως θεματοφύλακας – από συστάσεώς της – του δασικού πλούτου της χώρας, έχει εντατικοποιήσει τις δράσεις της, για την προστασία και αναβάθμιση των δασικών οικοσυστημάτων. Στο δύσκολο έργο της, χρειάζεται συμπαραστάτες την κοινωνία. Προς τούτο, απαιτείται ο επαναπροσδιορισμός της σχέσης μας με τη «Φύση», η συμφιλίωσή μας μαζί της.
Για τη Δ/ΝΣΗ ΔΑΣΩΝ ΠΙΕΡΙΑΣ
Σημέλα Ελ. Ελευθεριάδου
MSc Δασολόγος