Η 24η Μαρτίου έχει καθιερωθεί από τη Διεθνή Ένωση κατά της Φυματίωσης και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) ως Παγκόσμια Ημέρα κατά της Φυματίωσης (World Tuberculosis Day), σε ανάμνηση της ανακάλυψης του μικροβίου που προκαλεί την αρρώστια, του βακίλου της Φυματίωσης, από τον Γερμανό γιατρό Ρόμπερτ Κοχ στις 24 Μαρτίου του 1882.
Το θέμα της Παγκόσμιας Ημέρας κατά της Φυματίωσης για το 2020 είναι «Ήρθε η ώρα» και δίνει έμφαση στην επείγουσα ανάγκη που υπάρχει να δράσουμε, βασισμένοι στις δεσμεύσεις των παγκόσμιων ηγετών.
Την εποχή του Κοχ η αρρώστια, που προσβάλλει κυρίως τους πνεύμονες, κυριολεκτικά θέριζε τους ανθρώπους στην Ευρώπη και την Αμερική, προκαλώντας ένα θάνατο ανά επτά ανθρώπους. Η ανακάλυψη του γερμανού γιατρού άνοιξε δρόμους στη διάγνωση, τη θεραπεία και την εν δυνάμει εξαφάνισή της.
Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, κάθε μέρα σχεδόν 4.500 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους από φυματίωση και περίπου 30.000 άνθρωποι αρρωσταίνουν από αυτή την ασθένεια, η οποία μπορεί και να προληφθεί αλλά και να θεραπευθεί. Από το 2000 μέχρι σήμερα, συνολικά 54 εκατομμύρια ζωές έχουν σωθεί χάρις στις παγκόσμιες προσπάθειες για την καταπολέμηση της φυματίωσης και η θνητότητα της νόσου έχει μειωθεί κατά 42%.
Στην Ελλάδα, με βάση τα επιδημιολογικά δεδομένα του EODY, δηλώνονται κατά μέσο όρο 580 περιπτώσεις φυματίωσης κάθε χρόνο, με τον αριθμό των δηλούμενων περιπτώσεων και τη δηλούμενη επίπτωση της νόσου να παρουσιάζουν μικρή πτωτική τάση κατά το διάστημα 2004 – 2017.
Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Φυματίωσης έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι παρά τα μέσα που διαθέτει η ιατρική επιστήμη, η φυματίωση μετά το 1985 παρουσιάζεται και πάλι απειλητική, εξαιτίας της ανθεκτικότητας του μικροβίου, αλλά και της εξάπλωσης του ιού του Aids. Περιοχές με σοβαρό πρόβλημα φυματίωσης είναι η Αφρική, η Ασία, η Νότιος Αφρική και πολλές περιοχές της Ανατολικής Ευρώπης.
3-4 εκατομμύρια άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο από φυματίωση, εκ των οποίων τα 500.000 παιδιά, γεγονός που την κατατάσσει ως την πιο θανατηφόρα μεταδοτική ασθένεια, φονικότερη και από το Aids.
Από τα διαθέσιμα στοιχεία, τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί αύξηση του αριθμού των περιπτώσεων φυματίωσης σε ασθενείς που ανήκουν σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες (πρόσφυγες/μετανάστες, κρατούμενους, χρήστες παράνομων ουσιών, ανοσοκατεσταλμένους, κλπ.) και ποσοστά απομόνωσης πολυανθεκτικών στελεχών του μυκοβακτηριδίου της φυματίωσης κοντά στο μέσο όρο των Ευρωπαϊκών χωρών.
Πηγή:sansimera.gr