Μπροστά στο απίστευτο κι όμως αληθινό πολεμικό πεδίο, στο πεδίο του ανθρώπινου ολέθρου και της παγκόσμιας καταισχύνης, εκεί όπου θάνατος και ζωή συναγωνίζονται για την ολοσχερή επικράτηση τους στο όνομα άνομων και μη συμφερόντων των ισχυρών της γης, χωράει κανένα παιχνίδι μικροπολιτικής σκοπιμότητας; . Μπροστά στον ανείπωτο ανθρώπινο πόνο τον σημαδεμένο από τους δρόμους της προσφυγιάς, τον εξοστρακισμό από το σπίτι σου, την πατρίδα σου, την βίαιη απαγόρευση να ονειρεύεσαι το μέλλον και να ζεις την μονοδιάστατη προοπτική της ολικής καταστροφής, μπορεί λέμε, να αντιτάσσεις και να δίνεις προτεραιότητα σε μικροκομματικές σκοπιμότητες με δικαιολογία την διαφορετική προσέγγιση και ερμηνεία των όσων συμβαίνουν σήμερα στην Ουκρανία; Μπορείς να στέκεσαι μικρόψυχα, χλευάζοντας και προσβάλλοντας ταυτόχρονα την πρωτοβουλία συμπολιτών σου να υψώσουν φωνή διαμαρτυρίας και ύστατης έκκλησης για τερματισμό της πολεμικής παράνοιας, σεβασμό στο διεθνές δίκαιο, σεβασμό στην υπέρτατη αξία που είναι η ίδια η ζωή, καταδικάζοντας τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς αυτού του ανελέητου ανθρώπινου μακελειού;.
Φαίνεται δυστυχώς πως στο όνομα της μιας και μοναδικής αλήθειας που θεωρούν ότι κατέχουν κάποιοι για το τι ακριβώς συνέβη και συνεχίζει να συμβαίνει στην με πρωτεργάτη την Ρωσία πολεμική σύρραξη, η μη συμφωνία και συμπόρευση μαζί τους, αποτελεί για αυτούς έγκλημα καθοσιώσεως. Ως εκ τούτου αλί και τρισαλί σε όσους από αυτούς τους καλλιτέχνες, τραγουδιστές και ηθοποιούς σκέφτηκαν και αποφάσισαν την σημερινή συναυλία στα προπύλαια. Συναυλία άδολης συμπαράστασης στα άκλαυτα αθώα θύματα του Ουκρανικού λαού, άμεσης απαίτησης του τερματισμού της πολεμικής φρίκης, απερίφραστη καταδίκη του Ρώσου εισβολέα. Συναυλία καταγγελία της υποκρισίας και των υπολοίπων του Δυτικού κόσμου που στο βωμό εξυπηρέτησης γεωπολιτικών και τεράστιων οικονομικών συμφερόντων τους, δεν διστάζουν να βουτήξουν στην δυστυχία και τον θρήνο λαούς και χώρες. Χολή και τοξικότητα τα δημοσιεύματα των εγχώριων ολιγαρχών και των συγκροτημάτων της έντυπης και ηλεκτρονικής προπαγάνδας που διαθέτουν. Προσβολές, χυδαιότητες και χαρακτηρισμοί για τους συμμετέχοντες στην παραπάνω εκδήλωση, στην ημερήσια διάταξη. Ξεφυλλίζοντας τα πρωτοσέλιδα των συστημικών εφημερίδων σήμερα, μήτε λέξη συναντάς για την εν λόγο συναυλία. Πλήρης σιωπή, πλήρης η αγνόηση, καμία αναφορά σε αυτήν. Εξαίρεση αποτέλεσαν μοναχά δύο εφημερίδες. Η ίδια αποτρόπαιη, μικρόψυχη και αντιπλουραλιστική τακτική και από τους τηλεοπτικούς τους σταθμούς. Εντυπωσιακό το γεγονός ότι ακόμη και από έντυπα της κομμουνιστικής αριστεράς, καμία αναφορά και αναγγελία για αυτή την καλλιτεχνική πρωτοβουλία. Και καλά είναι κατανοητή η στάση και η συμπεριφορά των περιβόητων νταβατζήδων της πολιτικής και οικονομικής ζωής του τόπου, αυτών που καταδικάζουν στο πυρ το εξώτερο όσους δεν συμμορφώνονται και δεν στοιχίζονται με τα συνθήματα και τις ζητωκραυγές υπέρ του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της εν πλήρη συγχύσει τελούσα ΕΕ, αναθεματίζοντας ταυτόχρονα τον σφαγέα Πούτιν. Κατανοητή και η πολιτική μικροψυχία, η διχαστική και σε αυτό το ζήτημα τακτική της δεξιάς και της ακροδεξιάς που στα ανθρώπινα ερείπια και την δυστυχία δεν διστάζουν να μετέλθουν κάθε μέσου προκειμένου να κερδοσκοπήσουν μικροκομματικά. Αλλά έντυπα και άλλα επικοινωνιακά μέσα με παρουσία και μακρά θητεία στον δημοκρατικό- προοδευτικό χώρο, να καμώνονται τον ανήξερο και να αποστασιοποιούνται από τέτοιες πρωτοβουλίες, όπως αυτή των δεκάδων καλλιτεχνών, ανάγοντας την μικρότητα και το κομματικό συμφέρον σε προτεραιότητα, είναι τουλάχιστον απαράδεκτο.
Εκείνη, η διαχρονικής αξίας αλήθεια των στίχων του Γκάτσου – νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί, με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί – στην περίφημη μπαλάντα του Κεμάλ που μελοποίησε ο μεγάλος Μ. Χατζηδάκης, θα παραμείνει στους αιώνες ακατάρριπτη;.
Ελπίδα μας ένας παγκόσμιος φιλειρηνικός ξεσηκωμός. Ένας ξεσηκωμός πραγματικός φραγμός στον ασύδοτο ιμπεριαλισμό και τα άνομα σχέδια αυτών που νομίζουν ότι ο πλανήτης είναι ιδιόκτητο στοιχείο τους.