Το βιβλίο της με τίτλο «Οι μέρες της πεταλούδας» της Έλενας Πιπερίδου παρουσιάζεται στο Πολιτιστικό Κέντρο Μεθώνης την Κυριακή 10 Νοεμβρίου και ώρα 11:00 π.μ.
Για το βιβλίο και τη συγγραφέα θα μιλήσει η Γιάννα Κωνσταντινίδου, δημοσιογράφος. Αποσπάσματα θα αναγνώσει η Σοίνια Γκάσα. Χαιρετισμό θα απευθύνει η Θάλεια Λεωνίδου, πρόεδρος του συλλόγου εθελοντισμού Μεθώνης «Η Κυψέλη».
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Το έργο εκτυλίσσεται παράλληλα σ’ ένα αστικό κέντρο, όπου αντιπροσωπεύει την αρνητική και δυσμενή εξέλιξη της πλοκής για τους ήρωες και από την άλλη πλευρά, σε ένα μικρό και οπισθοδρομικό χωριό όπου όμως η δράση λειτουργεί εν μέρει θετικά και λυτρωτικά για τους ήρωες. Οπότε, γίνεται αντιληπτή εξαρχής η πληθώρα αντικρουόμενων καταστάσεων, συναισθημάτων και συμπεριφορών μέσα από τις οποίες οι δύο κεντρικοί ήρωες, η γυναίκα που προέρχεται από την πόλη και ο νεαρός άντρας που προέρχεται από το χωριό, προσπαθούν να βρουν έστω ένα κοινό σημείο επαφής προκειμένου να κατανοήσουν τον λόγο ύπαρξης τους σε αυτήν την ζωή.
Έτσι, μία μεσήλικη γυναίκα, η Κατερίνα, παλεύει να βρει την θέση της στην ζωή της που έχει χάσει μέσα από τα χέρια της. Είναι ουσιαστικά μόνη της, δίχως ιδιαίτερα φίλους, χωρίς σπουδές και μόνη ενασχόληση την φροντίδα της οικογένειας και τις οικιακές εργασίες. Είναι μία γυναίκα με όνειρα και κυρίως, έχει ως κινητήριο μοχλό την δύναμη της αγάπης την οποία την ασπάζεται ιδιαίτερα. Όμως η Κατερίνα, για την οικογένεια της παραμένει ένα αχρείαστο και αδιάφορο πλάσμα. Ο άντρας της, ένας τραπεζίτης ερωτευμένος με το χρήμα, είναι αυταρχικός και μισάνθρωπος και ανέχεται την γυναίκα του μόνο για χάρη της κόρης τους. Η κόρη της από την άλλη, ένα υπεροπτικό και εγωιστικό πλάσμα, δεν μπορεί ακόμη να αποδεχθεί πως αυτή της έτυχε για μάνα. Βρίσκει πάντα έναν τρόπο ώστε να την προσβάλει χωρίς όμως να την φτάνει στα όρια που θα την κάνει να εγκαταλείψει το σπίτι τους.
Όμως κάποια στιγμή, εξαιτίας κάποιων μοιραίων συγκυριών, η Κατερίνα αποφασίζει όντως να ανοίξει τα φτερά της και να ζήσει το δικό της κομμάτι της ζωής. Καθοδηγούμενη, χωρίς η ίδια καν να το αντιλαμβάνεται, από μία παιδική της πληγή που η ίδια άθελα της άνοιξε στον εαυτό της και που στοιχειώνει όλη την ενήλικη συμπεριφορά της, ανοίγει ένα καινούριο δρόμο στην ζωή της χωρίς να έχει κανέναν σύμμαχο στο πλάι της. Ίσως εκτός από την πεθερά της, μία καλόβολη και συνετή γυναίκα. Έτσι, βρίσκεται να δουλεύει σε ένα απομονωμένο χωριό, στο χωριό του άντρα της, που μοιάζει να έχει μείνει πίσω στον χρόνο, μακριά από τις εξελίξεις.
Εκεί, κάνει το μόνο πράγμα που γνωρίζει να κάνει σωστά στην ζωή της. Να κουρεύει. Έτσι, ανοίγει ένα δικό της κομμωτήριο με το οποίο σημειώνει μεγάλη επαγγελματική επιτυχία. Η Κατερίνα δείχνει πλέον τα πρώτα σημάδια πως είναι παραπάνω ικανή από αυτό που τόσα χρόνια την άφηναν να πιστεύει. Για πρώτη φορά στην ζωή της νιώθει πως είναι κάτι. Παράλληλα, στο χωριό συναντά ένα νεαρό παλικάρι, τον Παναγιώτη, που πάσχει από σύνδρομο Down. Ο Παναγιώτης, προέρχεται από μία κατεστραμμένη οικογένεια και ο μόνος άνθρωπος που υπάρχει στην ζωή του είναι ο πατέρας του. Ένας αμόρφωτος, αχρείος γεωργός, που το ενδιαφέρον του εστιάζεται μόνο στο κρασί και εύχεται ανελλιπώς να μην είχε γεννηθεί ποτέ ο γιος του.
Ανάμεσα στην Κατερίνα και στον Παναγιώτη αναπτύσσεται μία πολύ ιδιαίτερη σχέση, φιλική και αγνή, που όμως προσφέρει ανεκτίμητα ανταλλάγματα αμφότερα. Η Κατερίνα, μέσα από τον Παναγιώτη καταλαβαίνει τι σημαίνει η δίχως όρους και προϋποθέσεις αγάπη. Σταδιακά μεταμορφώνεται από ένα άβουλο και δυστυχισμένο πλάσμα στην ομορφιά και στην χάρη μιας χαρούμενης πεταλούδας. Ο Παναγιώτης της θυμίζει πως είναι να χορεύεις, να χοροπηδάς, να περιεργάζεσαι το κάθε τι, να απολαμβάνεις τον ήλιο, να γελάς και να τραγουδάς συνέχεια. Της υπενθυμίζει απλά και μόνο με την ιδιαίτερη συμπεριφορά του πως το μόνο που έχει νόημα είναι να αγαπάς. Η Κατερίνα τον αγαπάει κάθε μέρα και περισσότερο. Είναι τελικά γι’ αυτήν ο μοναδικός άνθρωπος που δίνει κάποια αξία στην ζωή της. Του προσφέρει όσα μπορεί να του δώσει και πιστεύει πως μπορούν να τον βοηθήσουν. Σχεδόν κρυφά του μαθαίνει να διαβάζει και να γράφει. Του μιλάει για την όπερα και την κλασσική μουσική. Ονειρεύονται μαζί.
Οι δυο τους δίνουν ένα καινούριο νόημα σε αυτό που μοιάζει να έχει ξεχαστεί από όλους. Ν’ αγαπάμε φυσικά και απλά καθώς αυτό είναι το μόνο που οφείλουμε αλλά και μπορούμε να κάνουμε. Έτσι, δείχνει ο ένας στον άλλο τον δρόμο της ευτυχίας.
Η σχέση τους θα υπονομευθεί από την οικογένεια της Κατερίνας αλλά και από το κοντινό περιβάλλον του Παναγιώτη. Εναντίον τους θα στραφούν όλοι αυτοί που δεν μπορούν να αποδεχθούν την διαφορετικότητα. Για όλους αυτούς η Κατερίνα είναι μία επαναστάτρια που αξίζει να τιμωρηθεί και ο Παναγιώτης από την άλλη είναι ένα καθυστερημένο πλάσμα που επωφελείται της καλοσύνης της Κατερίνας. Όμως και οι δύο, αντιστέκονται σθεναρά σε όλες τις δολοπλοκίες που υφαίνονται εις βάρος τους, σε όλη την κακία που στρέφεται εναντίον τους από σχεδόν όλες τις πλευρές. Και όχι μόνο αντιστέκονται αλλά η σχέση αγάπης που έχουν αναπτύξει ριζώνει στις καρδιές τους ακόμη περισσότερο.
Τελικά, η ιστορία τους θα ανατρέψει ολότελα τον κόσμο που ζουν. Στην κυριολεξία, τόσο η οικογένεια της Κατερίνας όσο και του Παναγιώτη θα λυσσάξουν προκειμένου να τους δουν δυστυχισμένους. Είναι πλέον ένας αγώνας για το ποιος θα κερδίσει στον οποίο η Κατερίνα δείχνει να μην μπορεί να παλέψει και να χάνει συνεχώς έδαφος. Από την άλλη ο Παναγιώτης στηρίζεται μόνο στην Κατερίνα αλλά αυτή δεν έχει μάθει ουσιαστικά να επιτίθεται καθώς η επίθεση είναι κάτι που απλά δεν υπάρχει μέσα της. Έτσι και οι δύο στο τέλος υποκύπτουν και χάνουν.Μπορεί η σχέση τους να διαλύθηκε αλλά η αγάπη θα έχει ήδη δικαιωθεί. Θα είναι αυτοί οι δύο που θα έχουν αποδείξει πως το υλικό από το οποίο είμαστε φτιαγμένοι είναι η αγάπη. Και η αγάπη δεν δημιουργείται αλλά ούτε καταστρέφεται. Απλά μόνο μετατρέπεται.