Ο σκηνοθέτης και σχεδιαστής κοστουμιών Τζόελ Σουμάχερ πέθανε σε ηλικία 80 ετών έπειτα από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο.

Ο Σουμάχερ, ο οποίος πέθανε σύμφωνα με δήλωση του μάνατζέρ του στη Νέα Υόρκη, έπειτα από μάχη με τον καρκίνο, είχε βάλει την υπογραφή του σε ταινίες όπως «Το μπαράκι του Σαν Έλμο», «Ξεχωριστή Μέρα», «Τα παιδιά της νύχτας», «Flatliners (Ταξιδιώτες στην άλλη ζωή)», «8mm», «Κακές Παρέες» αλλά και σε ταινίες του Μπάτμαν.

Πήρε τα ηνία του franchise του Μπάτμαν όταν ο αποχώρησε ο Τιμ Μπάρτον.

Η πρώτη ταινία ήταν το «Μπάτμαν Για Πάντα» με τους Βαλ Κίλμερ, Τόμι Λι Τζόουνς, Τζιμ Κάρεϊ και Νικόλ Κίντμαν, με εισπράξεις που ξεπέρασαν τα 300 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.   Ωστόσο, επικρίθηκε από πολλούς για την επιλογή του να βάλει δύο κακούς χαρακτήρες στην ταινία.

Παρόλα αυτά συνέχισε το 1997 με το «Μπάτμαν και Ρόμπιν», με τον Τζορτζ Κλούνεϊ ως Μπάτμαν και τον Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ ως κακό Mr. Freeze.

Η ταινία μέχρι και σήμερα θεωρείται ευρέως ως αποτυχία τόσο εμπορικά όσο και καλλιτεχνικά.

Η απόφαση του Σουμάχερ να βάλει θηλές στο κοστούμι του Μπάτμαν οδήγησε σε κατηγορίες ότι ο ανοιχτά ομοφυλόφιλος σκηνοθέτης εισήγαγε ερωτικά στοιχεία στη σχέση μεταξύ Μπάτμαν και Ρόμπιν. Το 2006 ο Κλούνεϊ παραδέχτηκε σε συνέντευξή του στην Μπάρμπαρα Γουόλτερς ότι είχε παίξει τον Μπάτμαν ως γκέι.

Παρά τις όποιες επικρίσεις ωστόσο, οι ταινίες του «Ξεχωριστή Μέρα» (1993) και «8mm» (1999) διαγωνίστηκαν για τον Χρυσό Φοίνικα και τη Χρυσή Άρκτο, αντίστοιχα. Στις πρόσφατες συνεργασίες του, συγκαταλέγεται και η σκηνοθεσία δύο επεισοδίων του «House of Cards».

Ο Σουμάχερ ανέπτυξε τη φήμη του σκηνοθέτη που εντοπίζει νέα ταλέντα με σκαρί πρωταγωνιστή. Μεταξύ αυτών ο Κόλιν Φάρελ, ο Μάθιου ΜακΚόναχι, ο Κίφερ Σάδερλαντ.

Ο Σουμάχερ γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη στις 29 Αυγούστου 1939. Σπούδασε για πρώτη φορά στο Parsons The New School for Design και στο Fashion Institute of Technology, αλλά αφού εργάστηκε στη βιομηχανία της μόδας, συνειδητοποίησε ότι αγαπούσε τη δημιουργία ταινιών.

Μετακόμισε στο Λος Άντζελες όπου ξεκίνησε την καριέρα του ως σχεδιαστής κοστουμιών σε ταινίες όπως το «Sleeper» και το «Interiors» του Γούντι Άλεν.   Το πρώτο του σενάριο ήταν το μουσικό δράμα του 1976 «Sparkle» σε συνεργασία με τον Χάουαρντ Ρόζενμαν.

Το σκηνοθετικό του ντεμπούτο ήταν το «The Incredible Shrinking Woman» (Η γυναίκα που ζαρώνει) του 1981 με πρωταγωνίστρια τη Λίλι Τόμλιν.

 

 

 

Πηγή: lifo.gr