Η θύελλα της πανδημίας, τείνει να μπει σε τροχιά διαχείρισης. Όχι ότι βρέθηκε το εμβόλιο ή η θεραπεία. Απλά, όπως και είναι αναγκαίο η ανθρωπότητα αναζητά τον βηματισμό συνύπαρξής της με μια δοκιμασία διαρκείας. Που δεν μπορεί και δεν πρέπει να έχει συνέπειες μη αναστρέψιμες για την οικονομία και τα πολιτισμικά μας επιτεύγματα.
Στην προσπάθεια που αφορά όλη τη διεθνή κοινότητα η Ευρώπη, πρέπει να έχει συντονισμένη αντίδραση. Κοντόφθαλμες και μικρόψυχες επιλογές, δε μακροημερεύουν και δεν οδηγούν πουθενά. Η ίδια η Καγκελάριος Μέρκελ, τόνισε ότι η Ευρωπαϊκή λύση είναι συμφέρουσα πάνω από όλα για τη Γερμανία και την οικονομία της. Μένει να το δούμε και στην πράξη. Η ‘πρόταση’ να πορευθούμε με βάση τη ‘δύναμη πυρός’ κάθε κράτους μέλους, δεν είναι καν επιλογή. Είναι άρνηση της πραγματικότητας. Που θα μας εκδικηθεί και θα μας τιμωρήσει.
Οι διεργασίες που γίνονται και είναι σε εξέλιξη σε όλα τα θεσμικά και άτυπα Κοινοτικά όργανα, είναι εντατικές. Και ενδεχόμενα σκληρές. Είναι λογικό. Κανείς δε σου χαρίζει τίποτα. Αν δε διεκδικήσεις δε θα πάρεις. Ήδη η απόφαση και μόνο για τη δημιουργία ενός Ταμείου για την ανασυγκρότηση είναι ένα πρώτο σπουδαίο βήμα..
Είναι και ένας μέσος σταθμός. Το Συμβούλιο των Αρχηγών Κρατών και Κυβερνήσεων, ανέθεσε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή μέχρι τις 6 Μαΐου να κάνει συγκεκριμένες προτάσεις. Και να τις ενσωματώσει στον Κοινοτικό Προϋπολογισμό. Το εγχείρημα είναι απαιτητικό. Δεδομένου μάλιστα ότι ήδη υπάρχει δυστοκία για την έγκριση του Κοινοτικού Προϋπολογισμού. Οι διαφορές θα είναι πιο έντονες τώρα που θα συζητηθεί η γιγάντωσή του. σε σημείο που να φτάσει τα δύο τρισεκατομμύρια Ευρώ.
Κρίσιμο για τον Νότο και τη χώρα μας ζήτημα είναι να εξασφαλίσουμε ότι οι πρόσθετοι πόροι που θα διατεθούν από τον προϋπολογισμό, δε θα αποτελούν δάνεια. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μπορεί να εξασφαλίσει τα αναγκαία κονδύλια, μέσα και από τον δανεισμό της από τις χρηματαγορές. Είναι και κίνηση επιβεβλημένη που θα μετριάσει και την καταβολή πρόσθετων εισφορών από τα κράτη του Βορρά. Και θα δώσει ενέσεις ρευστότητας.
Σε επίπεδο μεσοπρόθεσμου σχεδιασμού, είναι απαραίτητο να δοθεί έμφαση στη Ευρωπαϊκή Βιομηχανία και τις Ευρωπαϊκές μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Η αρχή έγινε με τη Βιομηχανική στρατηγική που εκπονήθηκε τον Μάρτιο. Μέσα από την οδυνηρή εμπειρία των γραμμών παραγωγής που βρίσκονται στην Κίνα και την κυριολεκτική ασφυξία σε σχέση με τη ζήτηση από τα Ευρωπαϊκά κράτη, προκύπτει η ανάγκη επαναπροσδιορισμού προτεραιοτήτων. Η παραγωγή πρέπει να επιστρέψει στην Ευρώπη. Είναι στοιχειώδες μέτρο άμυνας και ασφάλειας. Προβλέπεται και από τις ιδρυτικές συνθήκες. Η παραγωγή αναλώσιμου υλικού, είναι ένα παράδειγμα. Οι υγειονομικές μονάδες της χώρας μπορούν με σταθερότητα εκτίμησης να προϋπολογίσουν τις ανάγκες τους και να συμβληθούν με Ελληνικές επιχειρήσεις που θα δημιουργηθούν για αυτόν τον σκοπό. Μέσα από στοιχειοθετημένο προγραμματισμό. Στο πρότυπο ενδεχομένως των δημοπρασιών για την παραγωγή και αγορά ηλεκτρικού ρεύματος.
Αλλά και ευρύτερα. Ο κεντρικός σχεδιασμός μπορεί να γίνει σε επίπεδο Ευρωπαϊκό. Ο τουρισμός αποτελεί ένα πρώτης τάξεως παράδειγμα. Τα Βόρειο Ευρωπαϊκά κράτη μπορούν να συστήσουν στα συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά ταμεία τους να κατευθύνουν τα μέλη τους στην επιλογή των χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου για τις διακοπές τους. Είναι λύσεις που χρειάζονται επεξεργασία. αλλά έχουν παρακαταθήκη επιτυχίας. Αποτελούν το αναγκαίο προηγούμενο μιας πραγματικής ανασυγκρότησης. Που πρέπει να είναι λειτουργική. Για να έχει και προοπτική ύπαρξης.