Από το σχεδόν ανθρώπινο χαμόγελό του μέχρι την γοργονίσια ουρά του, τα τριχίδια-κερατάκια γύρω απ’ το κεφάλι του που μοιάζουν με στέμμα, τα μικρά χέρια και τα χαριτωμένα πόδια του, το αξολότλ δεν είναι συνηθισμένο ζωάκι.
Το κάπως «εξωγήινο» πλάσμα που θυμίζει και Πόκεμον είναι υδρόβια σαλαμάνδρα και κατάγεται από το Μεξικό.
Το είδος συνήθιζε να συναντάται σε πολυάριθμες λίμνες κοντά στην Πόλη του Μεξικού αλλά πλέον στην άγρια φύση βρίσκεται πολύ κοντά στην εξαφάνιση λόγω της αστικοποίησης και της ρύπανσης των υδάτων.
Αυτή τη στιγμή τα αξολότλ επιβιώνουν σχεδόν αποκλειστικά ως κατοικίδια χάρη στις προσπάθειες επιστημόνων και εκτροφέων να αυξήσουν τους πληθυσμούς τους.
Κατά τη διάρκεια του πρώτου lockdown, τον περσινό Μάρτιο ο Γιώργος και η κοπέλα του, περνώντας από ένα pet shop αντίκρυσαν για πρώτη φορά αξολότλ και σχεδόν αυτόματα αποφάσισαν πως ήθελαν να συγκατοικήσουν με ένα.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Αφού πέρασαν ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο ψάχνοντας πληροφορίες για το είδος και την φροντίδα του στο διαδίκτυο, οργανώθηκαν και λίγες μέρες αργότερα ο Hubert, ένα «χρυσό» (golden albino) αξολότλ κολυμπούσε στο ενυδρείο που έφτιαξαν ειδικά για αυτόν.
«Ήμασταν εντελώς αρχάριοι. Ψάχνοντας βρήκαμε τον Αναστάσιο, έναν έμπειρο breeder που μας βοήθησε πάρα πολύ απαντώντας συνεχώς και άμεσα στις ερωτήσεις μας» λέει ο Γιώργος, «Πρόκειται για ένα πανέμορφο ζώο. Το έχουμε απέναντι από το κρεβάτι μας και το χαζεύουμε να κινείται με αυτό το υπέροχο στυλ, με αργές όμορφες κινήσεις» συμπληρώνει.
Το αξολότλ, επίσης γνωστό και ως Μεξικάνικη σαλαμάνδρα (Ambystoma mexicanum – μεξικανικό αμβύστομα) ή Μεξικάνικο ψάρι που περπατάει (Mexican walking fish) είναι μια νεοτενική (παιδομορφική) σαλαμάνδρα, στενά συνδεδεμένη με την σαλαμάνδρα τίγρης. Αν και είναι κοινώς γνωστό ως το «ψάρι που περπατάει», δεν πρόκειται για ψάρι, αλλά για αμφίβιο.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ασυνήθιστο αμφίβιο παρόλα αυτά καθώς όταν φθάνει στην εποχή της ενηλικίωσης, δεν υφίσταται μεταμόρφωση και έτσι, παρά την ανάπτυξη των πνευμόνων, ακόμα και ως ενήλικο παραμένει υδρόβιο και φτάνει μέχρι τα 20 εκατοστά.
«Τα αξολότλ θυμίζουν πόκεμον, είναι καλόβολα, φιλικά, έξυπνα πλάσματα και ενδιαφέρονται κυρίως για άραγμα και φαγητό.
Ο μόνος λόγος που παρατάνε τη θέση αράγματός τους για να φτάσουν στην άλλη πλευρά του ενυδρείου και να τσιμπήσουν το σκουληκάκι τους. Έχουν όλα τα χαρακτηριστικά που καθιστούν τέλειο ένα κατοικίδιο» αναφέρει ο Γιώργος.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ενώ σε γενικές γραμμές το μεγάλωμά τους είναι εύκολο και ανέξοδο τα αξολότλ δεν συμπαθούν καθόλου τη ζέστη: «Αν υπάρχει κάτι που αυξάνει το βαθμό δυσκολίας για τη φιλοξενία τους, αυτή είναι η θερμοκρασία το καλοκαίρι.
Αυτά τα πανέμορφα ζώα προτιμούν το κρύο, ενώ στρεσάρονται όταν η θερμοκρασία του νερού ξεπεράσει τους 23 βαθμούς Κελσίου. Πάνω από 25 βαθμούς είναι απαγορευτικό» λέει, παρόλα αυτά υπάρχουν λύσεις όπως ο ψύκτης και το κλιματιστικό.
«Αν θες να λείψεις για λίγες μέρες μπορείς να τα βάλεις σε ένα ταπεράκι με καθαρό νερό στο ψυγείο! Πέφτει ο μεταβολισμός τους και μπορούν να μείνουν χωρίς φαγητό έως και μια εβδομάδα», λέει ο Γιώργος.
Μετά τον Hubert το ζευγάρι αποφάσισε να φιλοξενήσει άλλο ένα αξολότλ. To ονόμασαν Bean καθώς τους θύμιζε φασολάκι αλλά στη πορεία ανακάλυψαν, με κάπως μαγικό και απρόσμενο τρόπο πως ήταν θηλυκό.
«Επιστρέφοντας σπίτι μετά από το οικογενειακό τραπέζι την ημέρα των Χριστουγέννων βρήκαμε στο ενυδρείο εκατοντάδες αυγά κολλημένα σε φύλλα και ρίζες φυτών, αλλά και πάνω στο φίλτρο. Το γνωστό θαύμα των Χριστουγέννων».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Με την κατάλληλη φροντίδα, τα αυγά εκκολάφθηκαν και το ζευγάρι που ξεκίνησε με δύο αξολότλ βρέθηκε να φιλοξενεί περισσότερα από 200!
«Δεν είναι ακόμα έτοιμα για υιοθεσία. Πρέπει να μεγαλώσουν λίγο. Αυτή τη στιγμή τα έχουμε σε τάπερ απλωμένα σε όλο το σπίτι» περιγράφει ο Γιώργος. Παρόλα αυτά τα ζωάκια αναζητούν σπίτια και ενδιαφερόμενους που θα τα φιλοξενήσουν όταν είναι έτοιμα.
Προς το παρόν το ζευγάρι έχει φτιάξει ένα καταπληκτικό λογαριασμό στο Instagram με πληροφορίες για τα αξολότλ και τη φροντίδα τους.
«Έχουμε εκατοντάδες μηνύματα. Δεν ξέρω πώς να διαχειριστώ τη φήμη!» λέει αστειευόμενος ο Γιώργος που τώρα βρίσκεται σε αναζήτηση των κατάλληλων γονιών για τα 200 και πλέον μωρά-πόκεμόν του.
Πηγή:in.gr