Η κατανάλωση κανέλας σε υψηλή δόση μπορεί να γίνει τοξική για το συκώτι, εξαιτίας της κουμαρίνης που περιέχει.
Mπορεί η κανέλα να είναι ένα μπαχαρικό που προσφέρει πολλά στον οργανισμό μας, όμως χρειάζεται προσοχή με την ποσότητα που χρησιμοποιούμε γιατί μπορεί να δημιουργήσει παρενέργειες και προβλήματα στην υγεία μας.
Αν και δεν υπάρχουν επίσημοι κανόνες που να καθορίζουν πόση κανέλα είναι υπερβολική, η Mayo Clinic συμβουλεύει να επισκεφτείς το γιατρό σου πριν πάρεις οποιοδήποτε συμπλήρωμα, για να βεβαιωθείς ότι δεν θα σε βλάψει ούτε θα αλληλοεπιδράσει με κανένα συνταγογραφούμενο φάρμακο.
Παρενέργειες της κανέλας
Παρά τις πολλές θετικές ιδιότητες αυτού του μπαχαρικού, οι περισσότερες ποικιλίες κανέλας έχουν τα ακόλουθα μειονεκτήματα:
Πολλά φυτά, συμπεριλαμβανομένης της κανέλας, περιέχουν κουμαρίνη—μια ουσία που, σε υψηλές συγκεντρώσεις, μπορεί να οδηγήσει σε ηπατική βλάβη. Η κανέλα σπάνια περιέχει αρκετή κουμαρίνη για να είναι δηλητηριώδης, αλλά η κατάποσή της μπορεί να επιδεινώσει τα ηπατικά προβλήματα σε άτομα που την έχουν ήδη.
Σύμφωνα με μια αναφορά στο τεύχος Ιουνίου 2015 του Pharmacognosy Research , τα άτομα που λαμβάνουν βαρφαρίνη και άλλα φάρμακα για την αραίωση του αίματος θα πρέπει να είναι προσεκτικά όταν καταναλώνουν κανέλα, καθώς τα υψηλά επίπεδα κουμαρίνης στην κανέλα παρεμβαίνουν στην πήξη του αίματος σε αυτά τα άτομα.
Ανάλογα με την ποσότητα κανέλας που καταναλώνεις, μπορεί επίσης να μειώσει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σου.
Παρόλο που η κατανάλωση δύο κουταλιών του γλυκού σκόνη κανέλας ή ξύλο κανέλας στο τσάι μπορεί να μην επηρεάσει σημαντικά τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, η κατανάλωση λαδιού από φλοιό κανέλας Κεϋλάνης μπορεί να προκαλέσει απότομη πτώση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα που θα σε κάνει να αισθάνεσαι ζάλη.
Αν και η κανέλα έχει μια γλυκιά γεύση στην αρχή, μπορεί αρχικά να προκαλέσει αίσθημα καύσου στο στόμα σου. Η κινναμαλδεΰδη, μια ουσία που βρίσκεται στην κανέλα, μπορεί να σε κάνει αλλεργικό και να σε οδηγήσει σε στοματικές πληγές και άλλα συμπτώματα. Το στόμα σου μπορεί να εμφανίσει λευκές κηλίδες που μπορεί να είναι εξαιρετικά άβολες.
Μην παίρνεις ποτέ την αποξηραμένη κανέλα. Εάν θέλεις να επωφεληθείς από τα πλεονεκτήματά της για την υγεία, να το ενσωματώνεις πάντα σε γεύματα ή ποτά. Η απευθείας κατανάλωση μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένο κίνδυνο πνιγμού. Οι ίνες κανέλας μπορούν να συσσωρευτούν στους πνεύμονες και να προκαλέσουν πνευμονία από εισρόφηση επειδή οι πνεύμονες δεν μπορούν να τις διασπάσουν.
Ποιοι είναι το όριο ανώτατο όριο της κανέλας
Η κασσία περιέχει κατά μέσο όρο 3 γραμμάρια κουμμαρίνης ανά κιλό (3 mg ανά γραμμάριο) ενώ έχουν βρεθεί και δείγματα που περιείχαν 10 γραμμάρια ανά κιλό – μια τσεχική μελέτη βρήκε περιεκτικότητα 2,6-7 γραμμάρια ανά κιλό σε εξήντα δείγματα.
Συνεπώς με 2 γραμμάρια κασσία ένας άνθρωπος 60 κιλών έχει φτάσει στο ανώτατο όριο πρόσληψης κουμαρίνης, και μπορεί να το έχει ξεπεράσει. Ένα κουταλάκι του γλυκού περιέχει περίπου 4,25 γραμμάρια σκόνης κασσία και από 5,5 μέχρι 12 mg κουμαρίνη, άρα είναι στο όριο και πιθανότατα το ξεπερνά. Ένα μικρό παιδί βάρους 15 κιλών φτάνει στο όριο καταναλώνοντας 0,5 γραμμάρια.
Η ιστορία της κανέλας
Η κανέλα είναι γνωστή από την μακρινή αρχαιότητα. Εισαγόταν από την Αίγυπτο από το 2000 π.Χ., αλλά εκείνοι που αναφέρουν ότι είχε έρθει από την Κίνα τη συγχέουν με την κασσία (cassia).
Η κανέλα ήταν τόσο ιδιαίτερα πολύτιμη μεταξύ των αρχαίων λαών που εθεωρείτο ως δώρο κατάλληλο για μονάρχες, ακόμη και για θεούς: μια επιγραφή καταγράφει τη δωρεά της κανέλας και της κασσίας στο ναό του Απόλλωνα στη Μίλητο.
Αν και η πηγή της στον κόσμο της Μεσογείου κρατήθηκε μυστική για αιώνες από τους μεσάζοντες που χειρίζονταν το εμπόριο μπαχαρικών, για να προστατέψουν το μονοπώλιό τους οι προμηθευτές, η κανέλα είναι εγχώρια στο Μπανγκλαντές, στη Σρι Λάνκα, στη γειτονική ακτή Μαλαμπάρ (Malabar) της Ινδίας και στη Μιανμάρ.
Η πρώτη ελληνική αναφορά στην κάσια (kasia) βρίσκεται κατά τον 7ο αιώνα π.Χ., σε ένα ποίημα της Σαπφούς. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, τόσο η κανέλα όσο και η κασσία φύτρωναν στην Αραβία, μαζί με λιβάνι, το μύρο, και το λάβδανον (labdanum) και φυλάσσονταν από φτερωτά φίδια.
Ο μυθολογικός φοίνικας είχε τη φήμη ότι έχτιζε τη φωλιά του από κανέλα και κασσία. Ο Ηρόδοτος αναφέρει και άλλους συγγραφείς που πίστευαν ότι η πηγή της κασσίας ήταν η πατρίδα του Διονύσου, που βρισκόταν κάπου ανατολικώς ή νοτίως της Ελλάδος.
Οι Έλληνες χρησιμοποίησαν την κάσια (kásia) ή το malabathron για να δώσουν γεύση στο κρασί, μαζί με το αψίνθιο (Artemisia absinthium). Ενώ ο Θεόφραστος δίνει μια πολύ καλή περιγραφή των φυτών, περιγράφει μια περίεργη μέθοδο για τη συγκομιδή: σκουλήκια ροκανίζουν το ξύλο και αφήνουν το φλοιό.
Πληροφορίες από wikipedia
Πηγή:theissue.gr