Μέρες που είναι, αρχίζει να διατυπώνεται στο μυαλό ένα ερώτημα: πότε πρέπει να ξεστολίσουμε.
Η ομορφιά και η θαλπωρή που προσφέρει ένα ωραίο έλατο φορτωμένο με μπάλες, κορδέλες, παιχνίδια και φωτάκια, είναι μια αίσθηση που θέλουμε να χαρούμε όσο περισσότερο γίνεται. Επίσης, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, μετά τα ξενύχτια και τα ατελείωτα τραπέζια κανείς δεν έχει κουράγιο να ασχοληθεί με το προσεκτικό τύλιγμα των γυάλινων στολιδιών ώστε να μη σπάσουν, με τα φωτάκια που πρέπει να μπούνε στα κουτιά τους, τις γιρλάντες που αν δεν προσέξεις θα μαδήσουν κ.λπ.
Ωστόσο, από κάποια στιγμή και μετά, η εικόνα των βελόνων που πέφτουν από τα κλαδιά στο πάτωμα κι η ελαφριά πάχνη από σκόνη και όχι χιόνι που έχει κάτσει πάνω στα στολίδια σε συνδυασμό με τις πρώτες ημέρες στη δουλειά μπορεί να προκαλέσει έως και κατάθλιψη σε όσους δυσανασχετούν με την ίδια τους την ολιγωρία.
Για να μην διαδεχθεί λοιπόν τη ζεστασιά και ευφορία η κατήφεια και ενόχληση από τα διακοσμητικά απομεινάρια των γιορτών, θα ήταν καλό να ορίσει κανείς μια καταληκτική ημερομηνία μέχρι την οποία θα πρέπει να έχει πακετάρει τα χριστουγεννιάτικα στολίδια και να μαζέψει το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Πώς καθορίζεται αυτή η ημερομηνία όμως; Όπως δεν γιορτάζουν όλοι με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, έτσι δεν συμφωνούν και όλοι στο πότε έχει έρθει η στιγμή να ξεστολίσουν.
Υπάρχουν οι εμμονικοί με τις παραδόσεις και ψυχαναγκαστικοί τύποι που θεωρούν πως το χριστουγεννιάτικο δέντρο είναι ακριβώς αυτό που λέει η λέξη: χριστουγεννιάτικο. Έτσι φροντίζουν να το ξεστολίσουν αμέσως μετά την γέννηση του Χριστού, δηλαδή στις 26 Δεκεμβρίου. Κάποιοι άλλοι θεωρούν γρουσουζιά να είναι το δέντρο στολισμένο δύο φορές τον χρόνο και σπεύδουν να το εξαφανίσουν το αργότερο μέχρι την 31η Δεκεμβρίου.
Προφανώς οι τόσο τυπολάτρες δεν εκφράζουν την πλειοψηφία, όμως οφείλουμε να παραδεχθούμε πως ξέρουν τι πρέπει να κάνουν και δεν ταλανίζονται από αμφιβολίες και αναβλητικότητα όπως εμείς.
Η αλήθεια είναι πως οι περισσότεροι θεωρούν πως οι δύο μεγάλες χειμωνιάτικες γιορτές είναι άρρηκτα συνδεδεμένες και παρά τα ξενόφερτα εορταστικά έθιμα, οι Έλληνες εξακολουθούν να θεωρούν πως ο Άγιος Βασίλης επισκέπτεται μικρούς και μεγάλους για να αφήσει τα δώρα του το βράδυ της Πρωτοχρονιάς.
Στη σύγχρονη αστική ζωή η απουσία τζακιού στα περισσότερα σπίτια έχει καταστήσει το έλατο αναγνωριστικό τοπόσημο και κάτω από τα κλαδιά του παραδίδει τα πακέτα για τα καλά παιδιά ο γενναιόδωρος ιπτάμενος παππούς. Αυτή η εορταστική θεώρηση καθιστά απολύτως λογικό κι επόμενο οι στολισμοί να μείνουν στην θέση τους τουλάχιστον ως την 1η Ιανουαρίου.
Για εκείνους που προσπερνούν και το ορόσημο της Πρωτοχρονιάς οι επιλογές είναι οι εξής δύο: Ή συντάσσεστε με το χριστιανικό δόγμα που παραδοσιακά αναφέρει την γιορτή των Χριστουγέννων ως 12ήμερο και φροντίζετε ώστε το σπίτι να επιστρέψει στην κανονική του μορφή και να ανακτήσετε μεγάλο μέρος του σαλονιού σας την ημέρα των Φώτων ή ακολουθείτε την στρατηγική του τεμπέλη και ξεστολίζετε όποτε βρείτε χρόνο και κυρίως διάθεση.
Αν επιλέξετε την τελευταία επιλογή, έχετε την δυνατότητα να ευχαριστήσετε και τυχόν παλαιοημερολογίτες του περιβάλλοντος σας που σταθερά είναι ριγμένοι από την κυριαρχία του γρηγοριανού ημερολογίου.
Πολύ σημαντικό στην περίπτωση αυτή είναι επίσης το να μην φορτωθείτε με ενοχές όσο οι μέρες περνάνε και τα φωτάκια του δέντρου σας καλωσορίζουν όποτε γυρίζετε από την δουλειά, από το ρομαντικό δείπνο για τον Άγιο Βαλεντίνο, από το χωριό το Πάσχα ή από τις καλοκαιρινές διακοπές. Στο κάτω κάτω το σπίτι είναι δικό σας και μια χαρμόσυνη νότα δεν βλάπτει ποτέ ούτε πρέπει η ύπαρξη της να υπαγορεύεται από το ημερολόγιο στον τοίχο.
Πηγή: lifo.gr