Ο Ρόμπερτ Ρέσλερ αφιέρωσε σχεδόν ολόκληρη την ζωή του στο κυνήγι αδίστακτων δολοφόνων και ήταν αυτός που επινόησε τον όρο “serial killer”.
Εντάχθηκε στο FBI την δεκαετία του ’70 και βοήθησε στη δημιουργία της ειδική μονάδα του οργανισμού που ειδικεύεται στην ανάλυση της εγκληματικής συμπεριφοράς. Για χρόνια έπαιρνε συνεντεύξεις από τους χειρότερους δολοφόνους της Αμερικής προκειμένου να κατηγοριοποιήσει τον κάθε εγκληματία και να σκιαγραφήσει συγκεκριμένα εγκληματικά προφίλ. Σε μια εποχή που κανείς δεν είχε σκεφτεί ακόμα να πάρει συνέντευξη από δολοφόνους, τα προφίλ του Ρέσλερ βοήθησαν το FBI να εντοπίσει διαβόητους εγκληματίες τις δεκαετίες του 1970 και του 1980. Και παρόλο που ο Ρέσλερ αποσύρθηκε τη δεκαετία του 1990 και πέθανε το 2013, ζει μέσω του Μπιλ Τεντς, του ειδικού πράκτορα του FBI που γνωρίσαμε μέσα από την σειρά Mindhunter του Netflix.
Όταν εντάχθηκε στο FBI τα ποσοστά εγκληματικότητας είχαν εκτοξευτεί στα ύψη, και οι πράκτορες αναρωτήθηκαν αν υπήρχε καλύτερος τρόπος να συλληφθούν οι δολοφόνοι. Έτσι σχηματίστηκσε μία ειδική μονάδας διερεύνησης, που δημιουργήθηκε ειδικά για να εντοπίσει τους κατά συρροή δολοφόνους και βιαστές στα τέλη της δεκαετίας του 1970.
“Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι οι κατά συρροή δολοφονίες εξαφανίστηκαν… κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν σημειώνονταν δολοφονίες σε μεγαλύτερη, πιο χονδρική κλίμακα, σε κάθε μέτωπο μάχης”, εξήγησε ο Ρέσλερ στο βιβλίο του “I Have Lived in the Monster”, σύμφωνα με τους Los Angeles Times. “Μετά τον πόλεμο, ωστόσο, τέτοιες δολοφονίες άρχισαν ξανά… και έκτοτε έχουν αυξηθεί σημαντικά”.
Ενώ οι περισσότεροι δολοφόνοι γνώριζαν τα θύματα τους, ένας συγκεκριμένος τύπος δολοφόνων φαινομενικά χτυπούσε τυχαία. Αυτοί οι βίαιοι εγκληματίες διέπρατταν συχνά δολοφονίες και ο Ρόμπερτ Ρέσλερ τους ονόμασε “κατά συρροή δολοφόνους”, καθώς παρατήρησε ότι οι δολοφονίες τους του θύμιζαν τις σειρές ταινιών που έβλεπε ως παιδί, σύμφωνα με τους New York Times.
Έτσι πέρασε τα επόμενα 30 χρόνια της καριέρας του προσπαθώντας να τους πιάσει.
Η Μονάδα Ανάλυσης Συμπεριφοράς (Behavioral Analysis Unit) ιδρύθηκε στο Κουάντικο της Βιρτζίνια το 1972. Η BSU θα προσπαθούσε να κατανοήσει αυτά τα βίαια εγκλήματα και ο Ρόμπερτ Ρέσλερ ήταν έτοιμος να παίξει έναν κρίσιμο ρόλο στη νέα μονάδα.
Μαζί με τον συνάδελφο του Τζον Ντάγκλας, άρχισαν να παίρνουν συνεντεύξεις από δεκάδες κατά συρροή δολοφόνους. Κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεων, τους ρωτούσαν για την παιδική τους ηλικία, τους λόγους που διέπρατταν αυτές τις δολοφονίες και τις μεθόδους που ακολουθούσαν. Άκουγαν με προσοχή τους καταδικασμένους δολοφόνους να εξηγούν πως επέλεγαν τα θύματα και τους βάναυσους τρόπους με τους οποίους έκαναν τα εγκλήματα τους.
Ανάμεσα στους δολοφόνους που συνάντησαν ήταν ο Τσαρλς Μάνσον, ο Ρίτσαρντ Σπεκ και ο “Γιος του Σαμ”, Ντέιβιντ Μπέρκοβιτς, ωστόσο, μία από τις πιο οδυνηρές εμπειρίες που είχε ο Ρέσλερ ήταν με τον Έντ Κέμπερ, την οποία περιγράφει στο βιβλίο του “Whoever Fights Monsters”.
Κατά τη διάρκεια της τρίτης συνέντευξης του με τον Κέμπερ, ο Ρέσλερ ήταν μόνος μαζί του σε ένα κλειδωμένο δωμάτιο μόνος και παρατήτησε ότι ο βομβητής που είχε για να ειδοποιήσει τους φρουρούς σε περίπτωση που κάτι πήγαινε στραβά δεν λειτουργούσε. Όταν ο Κέμπερ κατάλαβε τι συμβαίνει, σηκώθηκε από την καρέκλα του, χαμογέλασε και του είπε: “Aν άρχιζα να αγριεύεω θα είχες πολύ μεγάλο πρόβλημα, έτσι δεν είναι; Θα μπορούσα να σου βγάλω το κεφάλι και να το βάλω στο τραπέζι για να χαιρετήσω τον φρουρό”.
Όμως, παρά τον κίνδυνο, αυτές οι συνεντεύξεις βοήθησαν το BSU να δημιουργήσει το προφίλ των κατά συρροή δολοφόνων και να συλλάβει αυτούς που ήταν ακόμα ελεύθεροι.
Το 1977, το FBI χρησιμοποίησε τα προφίλ. Εκείνο τον Δεκέμβριο, ο Τεντ Μπάντι δραπέτευσε από τη φυλακή. Με τον κατά συρροή δολοφόνο ελεύθερο, το FBI δημιούργησε ένα προφίλ με βάση την έρευνα του Ρέσλερ και έπιασε τον Μπάντι μόλις έξι εβδομάδες μετά τη απόδραση του.
Ο Ρόμπερτ Ρέσλερ αποσύρθηκε από το FBI το 1990 αλλά συνέχισε να εργάζεται ως σύμβουλος. Συμβούλεψε τον συγγραφέα Τόμας Χάρις για τον διαβόητο χαρακτήρα του Χάνιμπαλ Λέκτερ και έγραψε πολλά βιβλία θέλοντας να μοιραστεί την εμπειρία δεκαετιών στο κυνήγι των κατά συρροή δολοφόνων.
“Υπάρχουν άνθρωποι που είναι αρκετά καλοί σε αυτό και θα θεωρούσα τον εαυτό μου έναν από αυτούς, σίγουρα”, είπε ο Ρέσλερ σε συνέντευξη του στο NPR το 1997.
Ο Τζον Ντάγκλας, ο πρώην συνεργάτης του Ρέσλερ, έγραψε επίσης ένα βιβλίο, το οποίο ενέπνευσε την ομώνυμη σειρά του Netflix.
Ο Ρόμπερτ Ρέσλερ πέθανε στις 5 Μαΐου του 2013, αλλά το πρωτοποριακό του έργο συνεχίζει να επηρεάζει αναλυτές ανθρώπινης συμπεριφοράς (profilers) μέχρι και σήμερα.
Πηγή:perpetual.gr